பனாமா கால்வாய்

பனாமா கால்வாய் (எசுப்பானியம்: Canal de Panamá) என்பது பசுபிக் பெருங்கடலையும் அத்திலாந்திக் பெருங்கடலையும் அமெரிக்கக் கண்டங்களிடையே இணைக்கும் செயற்கைக் கால்வாய் ஆகும். இது 80 கி.மீ. நீளமுள்ள நீர்வழி ஆகும். இது பனாமாவின் இஸ்தமுவில் பகுதியில் வெட்டப்பட்டுள்ளது மேலும் இக்கால்வாய் சர்வதேச கடல்வழி வர்த்தகத்திற்கான முக்கிய வழியாக உள்ளது. இக்கால்வாயில் இருந்து கப்பல்கள் காட்ன் ஏரியை அடையும்வரை கால்வாயின் ஒவ்வொரு முனையிலும் நீரை அடைத்து நீர்மட்டத்தைக் கூட்ட, குறைக்க கதவணை அமைப்புகள் உள்ளன, கால்வாயை கடல் மட்டத்தின் ஆழத்துக்கு மிக ஆழமாக அகழுவதைத் தவிர்க்கும்விதமாக கடல் மட்டத்திற்கு 26 மீட்டர் (85 அடி) உயரத்திற்கு மேலே ஒரு செயற்கை ஏரி அமைக்கப்பட்டுள்ளது, இதில் உள்ள கதவணைகள் 33.5 மீட்டர் (110 அடி) அகலம் கொண்டவையாக உள்ளன. மூன்றாவது அகன்ற நீர்பாதையானது அகன்ற கதவணைகளுடன் செப்டம்பர் 2007 மற்றும் மே 2016வுக்கு இடைப்பட்ட காலகட்டத்தில் கட்டப்பட்டது. விரிவாக்கப்பட்ட கால்வாயில் 2016 ஆம் ஆண்டு ஜூன் 26 ஆம் தேதி வணிக நடவடிக்கையைத் தொடங்கியது. புதிய பெரிய கதவணைகளை அமைத்ததற்குப், பிந்தைய பனாமா கால்வாயில் பெரிய கப்பல்களின் போக்குவரத்தை அனுமதிக்க ஏற்றதாகவும், மேலும் மிகுதியான சரக்குகளைக் கையாளக்கூடிய திறன் கொண்டதாகவும் ஆனது.^[1] இது அமைக்கப்படும் முன்னர் கப்பல்கள் தென்னமெரிக்கக் கண்டத்தைச் சுற்றியே செல்ல வேண்டியிருதது.

பனாமா கால்வாய்
விவரக்குறிப்புகள்
மடைகள்	3 locks up, 3 down per transit; all two lanes (2 lanes of locks; locks built in three sites)
நிலை	Open, extension in process
வரலாறு
முதன்மை பொறியாளர்	John Findlay Wallace (1904–05), John Frank Stevens (1905–07), George Washington Goethals (1907–14)
முதல் பயன்பாட்டின் தேதி	August 15, 1914

பதினாறாம் நூற்றாண்டிலேயே இத்தகைய கால்வாய்க்கான எண்ணம் இருந்தது. 1881 இல் பிரான்சு தலைமையில் கால்வாய் வெட்டும் பணி தொடங்கியது. 22000 தொழிலாளர்கள் இறந்து இம்முயற்சி தோல்வியில் முடிவடைந்தது. 1904 இல் ஐக்கிய அமெரிக்கா மீண்டும் இப்பணியைத் தொடங்கி 1914 ஆகத்து 15 அன்று பனாமா கால்வாய் திறக்கப்பட்டது. இதுவரை மேற்கொள்ளப்பட்ட மிகப்பெரிய மற்றும் மிகவும் கடினமான பொறியியல் திட்டங்களில் இது ஒன்று ஆகும். இந்த பனாமா கால்வாயின் குறுக்குவழியானது அட்லாண்டிக் மற்றும் பசிபிக் பெருங்கடல்களுக்கு இடையே பயணம் செய்யும் கப்பல்களுக்கான நேரத்தைக் குறைத்தது மட்டுமல்லாது, டிராகன் நீரிணை அல்லது மிரெல்லன் ஸ்ட்ரெய்ட் வழியாக தென்னமெரிக்காவின் தென்முனையில் உள்ள அபாயகரமான கேப் ஹார்ன் பாதை ஆகியவற்றை கப்பல்கள் கடந்து செல்லும் பயணத்தை தவிர்த்தன.

பிரெஞ்சு, ஐக்கிய அமெரிக்க முயற்சிகளில் மொத்தமாக 27,500 தொழிலாளர் இறந்ததாக மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இக்கால்வாய் 78 கி.மீ. நீளமும் 33.5 மீட்டர் அகலமும் உடையது. கால்வாய் கட்டுமாணக் காலத்தில் கால்வாயைச் சுற்றியுள்ள பகுதிகளை கொலம்பியா, பிரான்ஸ், பின்னர் அமெரிக்கா ஆகியவை தங்கள் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருந்தன. இந்நிலையில் பனாமாவின் அரசாங்கத்தால் 1999 இல் இக்கால்வாய் கையகப்படுத்தப்பட்டது. இப்போது அரசுக்கு சொந்தமான பனாமா கால்வாய் ஆணையத்தால் இது நிர்வகிக்கப்பட்டு இயக்கப்படுகிறது.

கால்வாய் 1914 ல் திறக்கப்படும்போது சுமார் 1,000 ஆக இருந்த கப்பல் போக்குவரத்து 2008 ல் 14,702 கப்பல்களாக உயர்ந்துள்ளது. 2008 ஆண்டு வரை 815.000க்கும் மேற்பட்ட கப்பல்கள் கால்வாய் வழியாக கடந்துள்ளன.^[2] பனாமா கால்வாய் வழியாக கப்பல்கள் செல்ல ஆறு முதல் எட்டு மணி நேரம் ஆகும். நவீன உலகின் ஏழு அதிசயங்களில் ஒன்றாக பனாமா கால்வாயை அமெரிக்கன் சொசைட்டி ஆஃப் சிவில் இன்ஜினியர்ஸ் குறிப்பிடுகிறது.^[3]

கால்வாய் அளவுகள்

நீளம்: 59 மைல்கள் (82 கிலோமீட்டர்)

ஆழம்: 41 – 45 அடிகள்

அகலம் 500 – 1000 அடிகள்(கால்வாயின் மிக குறுகிய அடிப்பகுதி அகலம் 300 அடிகள் )

இந்த கால்வாயில் மூன்று பெரிய பிரிவுகள் இருக்கிறது , எனவே எல்லா இடங்களிலும் ஒரே அகலம் , ஆழம் இல்லை.

கால்வாயின் பசிபிக் நுழைவு நெடும்படம்

செயற்கை கால்வாய்

பனாமா கால்வாய் ஒரு கட்டத்தில், 9 ° N ஒரு அட்சரேகையில் உள்ளது. அதன் தாழ்ந்த பகுதிகள் வட அமெரிக்க கண்டத்தில் தாழ்நிலை புள்ளிகளாகும். கால்வாய்,பொதுவாக இது கிழக்கில் இருந்து மேற்கு நோக்கி கடப்பதிள்லை. இது அட்லாண்டிக் பகுதியில் இருந்து Gatún ஏரியின் பரந்த பகுதியில் ஒரு புள்ளியில் நுழைவாயிலில் காடுன்(Gatún) பூட்டுகளில் இருந்து தென்கிழக்கில் திரும்பி கிழக்கு நோக்கி பனாமா கடலில்னை அடையும் வரை சென்று தெற்கு நோக்கி முடிவடைகிறது.பசிபிக் பகுதியில் பால்போ(BALBOA) அருகே அதன் முனை பெருங்குடல் அருகே 40 கி.மீ. (25 மைல்) கிழக்கே உள்ளது.கால்வாய்க்கு இணையாக பனாமா கால்வாய் ரயில்வே மற்றும் பாய்ட்-ரூஸ்வெல்ட் நெடுஞ்சாலை செல்கிறது.

பசிபிக் கடலில் இருந்து அட்லாண்டிக் கடலை கடந்து, கப்பல்கள் 11 கி.மீ. தொலைவில் காடுன்(Gatún) பூட்டுகளை அடைகிறது. கடலில் இருந்து கால்வாயில் மூன்று தொடர் பூட்டுகள் மூலம் காடுன்(Gatún) ஏரிக்கு கப்பல்கள் 26 மீட்டர் (85 அடி) தூக்கப்படுகிறது.

இந்த கால்வாயில் பல செயற்கை ஏரிகள், பல மேம்பட்ட மற்றும் செயற்கை கால்வாய்கள் மற்றும் மூன்று பூட்டுப்பெட்டிகள் உள்ளன.Alajuela ஏரி என்ற கூடுதல் செயற்கை ஏரி, (மேடன் ஏரி அமெரிக்க காலத்தில் அறியப்படுகிறது), கால்வாயின் நீர்த்தேக்கமாக செயல்படுகிறது. அட்லாண்டிக் இருந்து பசிபிக் நோக்கி கால்வாய் மூலம் ஒரு கப்பல் கடந்து செல்லும் வரைபடம்

கால்வாயின் அமைப்பு

• அட்லாண்டிகில் இருந்து லிமோன் வளைகுடா என்ற (bahia Limón), ஒரு பெரிய இயற்கை துறைமுகம் வழியாக 8.7 கி.மீ. (5.4 மைல்) தூரத்தில் நுழைகிறது. இது சரக்கு பரிமாற்றம் போன்ற வசதிகள் கொண்ட (ரயில் மற்றும் இருந்து) பெருங்கடல் இலவச வர்த்தக பகுதி ஆகும்.
• அட்லாண்டிக் பகுதியில் இருந்து 2.0 மைல் (3.2 கி.மீ.) தூரத்தில் பூட்டு அணுகுமுறை உள்ளது.

காடுன்(Gatún) பூட்டுகள் என்ற நீண்ட பூட்டுகள் 1.9 கி.மீ. (1.2 மைல்) தூரத்தில் மூன்று கட்டமாக, கடல் மட்டத்திலிருந்து சுமார் 26.5 மீ (87 அடி), Gatun ஏரி நிலைக்கு கப்பல்கள் உயர்த்தப்படுகிறது.

• காடுன்(Gatún) ஏரி அணை கட்டுவது போன்று உருவாக்கப்பட்ட ஒரு செயற்கை ஏரி ஆகும், கால்வாய் முழுவதும் கப்பல்கள் 24.2 கி.மீ. (15 மைல்) தூரத்திற்கு கொண்டு செல்கிறது.
• சாக்ரஷ்(Chagres) ஏரியானது காடுன்(Gatún) நதியின் அணைகட்டல் மூலம் உருவாக்கப்பட்ட ஒரு இயற்கை நீர்வழி.இது 8.5 கி.மீ. (5.3 மைல்) தூரத்திற்கு இயங்குகிறது.
• குலீப்ரா மலை முகட்டு வெட்டு துண்டுகள் மூலம் 12.6 கி.மீ. (7.8 மைல்) தூரத்திற்கு, கண்ட பிளவை தாண்டி நூற்றாண்டு பாலம் வழியாக செல்கிறது.
• நீண்ட 1.4 கி.மீ. (0.87 மைல்) ஒற்றை நிலை பருத்தித்துறை பூட்டு, 9.5 மீ (31 அடி) உயர்த்தும் முதல் பகுதியாகும்.
• மிராப்லோர்ஷ் செயற்கை ஏரி, 1.7 கி.மீ. (1.1 மைல்) தூரம் நீண்ட, மற்றும் கடல் மட்டத்திற்கு மேலே 16.5 மீ (54 அடி) ல் உள்ளது.

இரண்டு கட்ட மிராப்லோர்ஷ்(Miraflores) பூட்டுகளில் நடுப்பகுதியில் மணிக்கு 16.5 மீ (54 அடி) உயர்த்தப்படுகிறது.

• மிராப்லோர்ஷ்(Miraflores) இருந்து பனாமா நகரின் அருகிலுள்ள பால்போ(BALBOA) என்ற ஒரு பலத்தரப்பட்ட சரக்கு பரிமாற்ற துறைமுகத்தை மீண்டும் அடையும் (இங்கே ரயில் மீண்டும் கப்பல் போக்குவரத்து பாதை சந்திக்கும்)
• இந்த துறைமுகத்தில் இருந்து ஒரு நுழைவு / வெளியேறும் கால்வாய் அமெரிக்க கால்வாயின் வழியே கடந்து, பசிபிக் பெருங்கடலை (பனாமா வளைகுடா), மிராப்லோர்ஷ்(Miraflores) பூட்டுகள் இருந்து 13.2 கி.மீ. (8.2 மைல்) தூரத்தில் அடையும்.

கொள்ளளவு திறன்

தற்போது கால்வாயின் கப்பல் போக்குவரத்து கையாளும் திறன் மிகவும் அதிகரித்துள்ளது.1934 ல் கால்வாயின் அதிகபட்ச திறன் ஆண்டு ஒன்றுக்கு 80 மில்லியன் டன் இருக்கும் என்று மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது.மேலே குறிப்பிட்டபடி, 2009 ல் கால்வாய் போக்குவரத்து கப்பல் 299,1 மில்லியன் டன்களை எட்டியது. கால்வாய் நீர்மட்டத்தை உயர்த்த மற்றும் குறைக்க பயன்படும் நீர் பூட்டுகள் Gatun ஏரியின் ஒவ்வொரு தொகுப்பில் இருந்தும் புவியீர்ப்பு விசை மூலம் செயல்படுகிறது. தற்போதைய பூட்டுதல் அமைப்பில் சாத்தியமான செயல்கள் மூலம் திறனை அதிகரிக்க இலக்கு நிர்ணயிக்கப்பட்டுள்ளது.

• மேம்பட்ட பூட்டுகள் இயக்க முறையை செயல்படுத்தல்
• கில்லார்ட் பகுதியில் இரண்டு ஒன்றினைந்த நிலையங்கள் கட்டுமானம்
• கில்லார்ட் அகலத்தை 192 மீட்டரில் இருந்து 218 மீட்டர் (630 முதல் 715 அடி) உயர்த்துதல்.
• இழுவைப் படகு கப்பற்படையை மேம்படுத்தல்
• காடுன் பூட்டுகளில் கொணர்வி பூட்டுதல் முறையை செயல்படுத்தல்
• ஒரு மேம்பட்ட கப்பல் வளர்ச்சி திட்டமிடல் அமைப்பு
• பசிபிக் மற்றும் அட்லாண்டிக் நுழைவாயில்களில் ஒரு புதிய ஆழ்ந்த வெள்ள கட்டுப்பாடு தளும்புவாயில் கட்டுதல்

இந்த முன்னேற்றங்கள் மூலம் 280-90 மில்லியன் PCUMS (2008) இருந்து 330-40 PCUMS (2012) வரை திறன் அதிகரிக்கும்.

சுங்கவரிகள்

கால்வாயில் ஐந்து சுங்கசாவடிகள் பனாமா கால்வாய் ஆணையம் மூலம் அமைக்கப்பட்டுள்ளது.இது கப்பல் வகை, அளவு, மற்றும் சரக்கு வகை அடிப்படையில் வரிவசூல் செய்யப்படுகிறது.^[4]

கொள்கலன் கப்பல்களுக்கு இருபது அடிக்கு சமமான அலகுகள் எண்ணிக்கையில் அல்லது கப்பல் திறன் வெளிப்படுத்தப்படும் TEUs பற்றிய மதிப்பீடு. ஒரு TEU என்பது 2.44x8.5 அடி பரப்பும் 6.1 மீ (20 அடி) ஆழமும் கொண்ட கொள்கலன் அளவி உள்ளது. மே 1, 2009 இந்த எண்ணிக்கை TEU ஒன்றுக்கு அமெரிக்க $ 72.00 ஆகும். ஒரு Panamax கொள்கலன் கப்பல் 4,400 TEU வரை செல்லும்.கட்டண எண்ணிக்கை பயணிகள் கப்பல்கள் மற்றும் சரக்கு சுமந்து செல்லும் கொள்கலன் கப்பல்களுக்கு வெவ்வேறாக கணக்கிடப்படும். மே 1, 2009 பயணிகள் கப்பல்களுக்கான நிலைப்படுத்தும் விகிதம் TEU ஒன்றுக்கு அமெரிக்க $ 57.60 ஆகும். பயணிகள் கப்பல்கள் என பிரபலமாக அறியப்படும் கப்பல்கள் 30,000 டன்கள் (பிசி / UMS)க்கு அதிகமானது. 2007 ல் இருந்து இந்த சுங்கவரிகள் கட்டணம் அதிகரித்துள்ளதால் கப்பல்களில் கட்டணம் அதிகரித்துள்ளது. 30,000 டன்களுக்கு குறைவாக அல்லது பயணிகள் 33 சதவீதத்திற்கு குறைவாக உள்ள பயணிகள் கப்பல்களில் ஒவ்வொரு டன் அட்டவணை படி கட்டணம் விதிக்கப்படும்.

2008 நிதியாண்டில், இந்த எண்ணிக்கை அடுத்த 1 முதல் 10,000 டன்க்கு ஐந்து டன் $ 3.90 அமெரிக்க டாலர், அடுத்த 10,000 டன்க்கு ஐந்து டன்க்கு $ 3.19 அமெரிக்க டாலர், அதற்கு மேல் டன் ஒன்றுக்கு 3,82 அமெரிக்க டாலர் ஆக உள்ளது டன், மற்றும் குறைந்த எண்ணிக்கையில் கொள்கலன் சரக்கு கப்பல்களுக்கு டன் ஒன்றுக்கு $ 3.76 அமெரிக்க டாலர் வசூலிக்கப்படுகிறது.

சுமார் 82 கிலோமீட்டர் தொலைவுக்கு 31 மீட்டர் அகலம் கொண்ட இந்த கால்வாயில், ஆண்டுக்கு 15,000 க்கும் மேற்பட்ட கப்பல்கள் கடந்து செல்கின்றன. 160 நாடுகளைச் சேர்ந்த 1,700 துறைமுக நகரங்களுக்குப் பனாமா கால்வாயுடன் தொடர்பு உண்டு.

பனாமா கால்வாய் கௌரவப் பைலட்டுகள்

கடந்த நூறு ஆண்டுகளில், பனாமா கால்வாய் ஆணையம் "பனாமா கால்வாய் கௌரவப் பைலட்டுகள்" என்று சிலரை நியமித்துள்ளது. இவர்களில் மிக அணைமையில் கமோடோர் ரொனால்ட் வார்விக்,^[5] RMS ராணி எலிசபெத் 2 மற்றும் RMS ராணி மேரி 2 கப்பல்களின் முன்னாள் தலைவரான மாஸ்டரான கன்னார்ட் லைனர்ஸ், இவர் இக் கால்வாயை 50 க்கும் மேற்பட்ட முறை கடந்து சென்றவர், மற்றும் கேப்டன் ரஃபேல் மினோடோரோ போன்றோராவர். பனாமா கால்வாயில் கப்பலை இயக்க கேப்டன்களுக்கு தனித்திறமை வேண்டும் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

மேலும் பார்க்க

• சூயஸ் கால்வாய்