சுசித்ரா பட்டாச்சார்யா

சுசித்ரா பட்டாச்சார்யா' (Suchitra Bhattacharya) (பிறப்பு: 1950 சனவரி 10 - இறப்பு: 2015) இவர் ஓர் இந்திய புதின ஆசிரியர் ஆவார்.^[1] கடந்த இருபதாண்டுகளாக, சுசித்ரா சுமார் 24 புதினங்கள் மற்றும் ஏராளமான சிறுகதைகளை வெவ்வேறு முன்னணி வங்காள இலக்கிய இதழ்களில் எழுதியிருந்தார்.

சுசித்ரா பட்டாச்சார்யா
பிறப்பு	(1950-01-10)10 சனவரி 1950 பாகல்பூர், இந்தியா
தொழில்	எழுத்தாளர்
கல்வி நிலையம்	கொல்கத்தா பல்கலைக்கழகம்
குறிப்பிடத்தக்க படைப்புகள்	ஹேமந்தர் பக்கி, தஹான், ரங்கின் பிருதிபி

ஆரம்பகால வாழ்க்கை மற்றும் கல்வி

சுசித்ரா பட்டாச்சார்யா 1950 சனவரி 10 அன்று பீகாரின் பாகல்பூரில் பிறந்தார். இவரது சிறுவயதிலிருந்தே எழுதுவதில் ஆர்வமாக இருந்தார். பட்டாச்சார்யா கொல்கத்தாவிலுள்ள வரலாற்று சிறப்புமிக்க கொல்கத்தா பல்கலைக்கழகத்தில் இணைந்த இளங்கலை மகளிர் கல்லூரியான ஜோகமாயா தேவி கல்லூரியில் பட்டம் பெற்றார்.^[2]

கொல்கத்தா பல்கலைக்கழகத்தில் பட்டம் பெற்ற பிறகு , இவர் திருமணம் செய்துகொண்டு எழுதுவதிலிருந்து ஓய்வு பெற்றார். எழுபதுகளின் பிற்பகுதியில் (1978-1979) எழுதப்பட்ட சிறுகதைகளுடன் இவர் எழுத்துக்குத் திரும்பினார். இவர் எண்பதுகளின் நடுப்பகுதியில் புதினங்களை எழுதத் தொடங்கினார். ஒரு தசாப்தத்திற்குள், குறிப்பாக கச்சர் தேவால் (கண்ணாடி சுவர்) புதினத்தை வெளியிட்ட பிறகு, இவர் வங்காளத்தின் முக்கிய எழுத்தாளர்களில் ஒருவரானார்.

தொழில்

இவரது எழுத்து சமகால சமூக பிரச்சினைகளில் கவனம் செலுத்துகிறது. மாறிவரும் நகர்ப்புற சூழலில் மேல் இவர் ஒரு புலனுணர்வு பார்வையாளராக இருந்தார். மேலும் இவரது எழுத்து சமகால வங்காள நடுத்தர வர்க்கத்தை நெருக்கமாக ஆராய்கிறது. உலகமயமாக்கல் மற்றும் நுகர்வோர் ஆகியவற்றின் பின்னணியில் சமூக உறவுகளின் நெருக்கடி மற்றும் தற்போதைய சகாப்தத்தின் மாறிவரும் மதிப்புகள் சமூகத்தின் தார்மீக இழைகளின் சீரழிவு ஆகியவை இவரது உரைநடைகளில் சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளன. சமூக அல்லது பொருளாதார அடையாளங்களைப் பொருட்படுத்தாமல் பெண்களின் சுரண்டல்கள் மற்றும் துன்பங்கள் இவரது எழுத்தில் ஒரு தனித்துவமான குரலைக் காண்கின்றன. இவர் தனது இளம் பருவத்தில் பல சிறுசிறு வேலைகளை மேற்கொண்டிருந்தார். இறுதியாக 2004 ஆம் ஆண்டில் அவர் விட்டுச் சென்ற பொதுச் சேவையில் சேர்ந்து, முழுநேர எழுத்தாளராக ஆனார். இவரது நீண்ட வாழ்க்கை இவரது பல கதைகள் மற்றும் புதினங்களில் பிரதிபலிக்கிறது. இவர் வங்காளத்தின் சிறந்த எழுத்தாளர் என்றாலும், சகிதா பாண்டியோபாத்யாய் மற்றும் திலோத்தமா மஜும்தார் போன்ற தனது சமகால பெண் எழுத்தாளர்கள் மீது மிகுந்த மரியாதை வைத்திருந்தார். ஆஷாபூர்ணா தெபி மற்றும் மகாஸ்வேதா தெபி ஆகியோரால் இவர் ஆழ்ந்த செல்வாக்கு பெற்றார். மேலும் பெங்காலி இலக்கியத்தில் அவர்களின் பெண்ணியப் பணிகளைத் தொடர்ந்தார்.^[3]

துப்பறியும் கதை

சுசித்ரா பட்டாச்சார்யா பெங்காலி துப்பறியும் (வயது வந்தோருக்கான குற்ற புனைகதை) வகையிலும் தனது சொந்த கோட்டை மற்றும் தனித்துவமான எழுத்து நடைக்கு இணையாக பங்களித்தார். இவரது எழுதப்பட்ட கதாபாத்திரம் மிதின் மாசி ('மிதின்' அத்தை) மற்றும் பல்வேறு கதைகள், மர்மங்களைச் சுற்றியுள்ள புதினங்கள் (அந்த புதினங்களில் மிதின் மாஷி மற்றும் அவரது உதவியாளார்ள் துபூர் ஆகியோரால் தீர்க்கப்படும்) வங்காள வாசகர்களிடையே மிகவும் பிரபலமாக உள்ளன. பெங்காலி இலக்கியத்தில் ஒரு சில பெண் துப்பறியும் கதாபாத்திரங்கள் மட்டுமே உள்ளன, அவற்றில் ஒன்று மிதின் மாசி.^[4]

பிற மொழிகளில்

இவரது புதினங்கள் மற்றும் சிறுகதைகள் இந்தி, தமிழ், தெலுங்கு, மலையாளம், ஒரியா, மராத்தி, குஜராத்தி, பஞ்சாபி மற்றும் ஆங்கிலம் போன்ற பல இந்திய மொழிகளில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளன. குழந்தைகளுக்கான புதினங்கள் மற்றும் சிறுகதைகளையும் எழுதினார். "மிடின் மாசி" என்ற கற்பனைக் கதாபாத்திரத்துடன் ஆண்டுதோறும் "ஆனந்தமேளா" என்ற பத்திரிக்கையில் துப்பறியும் புதினங்களை எழுதியுள்ளார். ஆனந்தமேளாவில் வெளியிடப்பட்ட சிறார்களுக்காக மிதின் மாசி எழுதிய பிரபலமான கதாபாத்திரம். 'சரண்டாய் சைத்தன்' என்பது மிதின் மாசி என்ற கதாபாத்திரத்தின் முதல் புதினமாகும். மற்ற துப்பறியும் நாவல்கள்: சர்போராஹோஸ்ய சுந்தர்போன், ஜாவ் ஜீன் ஹோத்தியரோஸ்யா, துசாப்னோ பார் பார், சாண்டர் சாஹெபர் பூதி போன்றவை. இளம் வயதினரைத் தவிர, பெரியவர்களுக்காக மிதின் மாசி கதைகளையும் எழுதினார். சுசித்ரா பட்டாச்சார்யாவின் முதல் மிதின் மாசி கதை "மரோன் படாஸ்", இது பெரியவர்களுக்காக எழுதப்பட்டது.

திரைப்படமாக இவரது புதினங்கள்

இவரது புதினமான தஹான் ஒரு திரைப்படமாக (கிராஸ்ஃபயர், 1997) பிரபல வங்காள இயக்குநர் மறைந்த ரிதுபர்னோ கோஷ் என்பவரால் உருவாக்கப்பட்டது. இப் புதினம் பாலியல் பலாத்காரத்திற்கு ஆளானவரின் சோதனைகளையும் அதிர்ச்சியையும் ஆராய்ந்தது. "இச்சர் காச்": இந்த சிறுகதை ஷிபோபிரோசாத் முகர்ஜி மற்றும் நந்திதா ராய் ஆகியோரால் இயக்கப்பட்ட ஒரு முழு நீள திரைப்படமான 'இச்சே' (ஒரு தாய்-மகன் உறவின் அடுக்கை வாசிப்பு) என்பதை எடுக்க ஊக்கப்படுத்தியது .^[3] "ஹேமொண்டர் பக்கி" என்ற கதை உர்மி சக்ரவர்த்தியால் ஒரு திரைப்படமாக உருவாக்கப்பட்டது.

இறப்பு

சுசித்ரா பட்டாச்சார்யா 2015 மே 12 அன்று தனது 65 வயதில், கொல்கத்தாவின் தாகுரியாவில் உள்ள தனது வீட்டில் பாரிய இருதய அடைப்பு காரணமாக இறந்தார்.^[5][6]