நிறுத்தக்குறிகள்

நிறுத்தக்குறிகள் (punctuation marks) பேச்சின் ஒலிப்பு வேறுபாடுகளை உரைநடையில் காட்டவும், செய்திப் பரிமாற்றத்தில் குழப்பம் ஏற்படாமல் தவிர்க்கவும், கருத்துத் தெளிவு துலங்கவும், படிப்பவரின் அக்கறையை தேவைப்படும் இடங்களுக்கு எடுத்துச் செல்லவும் பயன்படும் குறிகளாகும்.^[1][2][3]

பரவலாகப் பயன்பாட்டில் உள்ள நிறுத்தக்குறிகள் பின்வருவன:

1. கால்புள்ளி (தமிழ் நடை) – (,)
2. அரைப்புள்ளி (தமிழ் நடை) – (;)
3. முக்கால்புள்ளி (தமிழ் நடை) -(:)
4. முற்றுப்புள்ளி (தமிழ் நடை) – (.)
5. புள்ளி (தமிழ் நடை) – (.)
6. முப்புள்ளி (தமிழ் நடை) – (…)
7. கேள்விக்குறி (தமிழ் நடை) -(?)
8. உணர்ச்சிக்குறி (தமிழ் நடை) – (!)
9. இரட்டை மேற்கோள்குறி (தமிழ் நடை) – (" ")
10. ஒற்றை மேற்கோள்குறி (தமிழ் நடை) – (' ')
11. தனி மேற்கோள்குறி (தமிழ் நடை) – ( ' )
12. மேற்படிக்குறி (தமிழ் நடை) – ( " )
13. பிறை அடைப்பு (தமிழ் நடை) – ( )
14. சதுர அடைப்பு (தமிழ் நடை) – [ ]
15. இணைப்புக்கோடு; இணைப்புக்கோடு (தமிழ் நடை); இடைக்கோடு - ( - )
16. சாய்கோடு (தமிழ் நடை) – (/)
17. அடிக்கோடு (தமிழ் நடை) – (_)
18. உடுக்குறி (தமிழ் நடை) – (*)

சான்றுகள்

1. இந்திய மொழிகளின் நடுவண் நிறுவனம் (மைசூர்), மொழி அறக்கட்டளை (சென்னை), தமிழ்ப் பல்கலைக்கழகம் (தஞ்சாவூர்), தமிழ் நடைக் கையேடு, சென்னை: அடையாளம், 2004.