กระแตใต้

กระแตใต้ หรือ กระแตธรรมดา (อังกฤษ: common treeshrew, southern treeshrew; ชื่อวิทยาศาสตร์: Tupaia glis)^[3] เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กชนิดหนึ่ง ในอันดับกระแต (Scandentia)

กระแตใต้
สถานะการอนุรักษ์
ความเสี่ยงต่ำ  (IUCN 3.1)[1]
CITES Appendix II (CITES)[1]
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
โดเมน:	ยูแคริโอตา Eukaryota
อาณาจักร:	สัตว์ Animalia
ไฟลัม:	สัตว์มีแกนสันหลัง Chordata
ชั้น:	สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม Mammalia
อันดับ:	Scandentia
วงศ์:	วงศ์กระแต
สกุล:	Tupaia Diard & Duvaucel, 1820[2]
สปีชีส์:	Tupaia glis
ชื่อทวินาม
Tupaia glis Diard & Duvaucel, 1820[2]
แผนที่แสดงการกระจายพันธุ์

รายละเอียด

มีรูปร่างทั่วไปคล้ายกับกระรอก มีขนสีน้ำตาลแกมเขียว ส่วนใบหน้าแหลมยาว มีนิ้วที่เท้าหน้า 5 นิ้ว หางเรียวยาวเป็นพู่ มีเส้นขีดที่ไหล่ หัวถึงลำตัวยาวประมาณ 13-21 เซนติเมตร หางยาว 12–20 เซนติเมตร^[4] ตัวเมียมีเต้านม 4 เต้า

ที่อยู่อาศัย

กระแตใต้พบในบริเวณทางใต้ประมาณละติจูด 10°N ในภาคใต้ของไทยถึงมาเลเซีนตะวันตกและหมู่เกาะชายฝั่งทะเลที่อยู่ติดกับประเทศสิงคโปร์ โดยอาศัยอยู่ในพื้นที่คุ้มครอง เช่น เขตป่าสงวนปาโซะฮ์ในคาบสมุทรมลายู และเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเกรา^[1] ในประเทศอินโดนีเซีย พบในเกาะซีเบอรุต หมู่เกาะบาตู เกาะสุมาตรา เกาะชวา เกาะบังกา จังหวัดรีเยา เกาะลิงกา และหมู่เกาะอานัมบัซ^[5] โดยหลักมักพบในป่าสกุลยางนา แต่สามารถทนต่อการเปลี่ยนแปลงถิ่นที่อยู่ได้ในระดับหนึ่ง และมีการบันทึกสัตว์ชนิดนี้จากป่าทุติยภูมิ พื้นที่เพาะปลูก สวนผลไม้ และต้นไม้ใกล้บริเวณที่อยู่อาศัยของมนุษย์ด้วย^[6]

กระแตใต้น่าจะพบได้ทั่วที่ราบลุ่มและเนินที่สูงสุดถึง 1,100 เมตร (3,600 ฟุต) ในที่ราบสูงเกอลาบิตบนเกาะบอร์เนียว ชนิดย่อย T. g. longipes พบในบริเวณตอนเหนือของเกาะบอร์เนียว ในรัฐซาราวัก รัฐซาบะฮ์ และจังหวัดกาลีมันตันตะวันออก ส่วนชนิดย่อย T. g. salatana พบในบริเวณตอนใต้ของแม่น้ำราจังและแม่น้ำกายันในเกาะบอร์เนียว^[7]

สถานะทางอนุกรมวิธาน

สัตว์ชนิดนีเได้รับการระบุครั้งแรกในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1820 โดย Pierre-Médard Diard และ Alfred Duvaucel นักสำรวจชาวฝรั่งเศสที่ร่วมกันเขียนบทความ "Sur une nouvelle espèce de Sorex — Sorex Glis" ซึ่งมีภาพประกอบอยู่ข้างหน้า ทั้งสองคนสังเกตตัวอย่างชนิดที่รัฐปีนังและประเทศสิงคโปร์และพิจารณาให้เป็นชนิดของ Sorex ไม่ถือเป็นสกุลใหม่^[2] ในช่วง ค.ศ. 1821 ถึง 1940 นักสัตววิทยาบางคนระบุสัตว์ชนิดนี้จากพื้นที่อื่น โดยมีหลายชนิดที่ยังคงมีอันดับและความถูกต้องที่ไม่แน่นอนหลายรูปแบบ และอยู่ในระหว่างการศึกษาอย่างละเอียด บางชนิดเคยถือเป็นชื่อพ้องของ Tupaia glis ส่วนบางตัวยกสถานะให้อยู่ในระดับชนิด ชื่อพ้องของกระแตใต้มีดังนี้:^[5]

• ferruginea (Raffles, 1821)^[8]
• press (Raffles, 1821)^[8]
• hypochrysa (Thomas, 1895)
• chrysomalla (Miller, 1900)
• sordida (Miller, 1900)
• phaeura (Miller, 1902)
• castanea (Miller, 1903)
• pulonis (Miller, 1903)
• tephrura (Miller, 1903)
• demissa (Thomas, 1904)
• discolor (Lyon, 1906)
• batamana (Lyon, 1907)
• siaca (Lyon, 1908)
• lacernata (Thomas and Wroughton, 1909)
• raviana (Lyon, 1911)
• pemangilis (Lyon, 1911)
• wilkinsoni (Robinson and Kloss, 1911)
• penangensis (Robinson and Kloss, 1911)
• longicauda (Kloss, 1911)
• obscura (Kloss, 1911)
• longicanda (Lyon, 1913)
• anambae (Lyon, 1913)
• redacta (Robinson, 1916)
• jacki (Robinson and Kloss, 1918)
• phoeniura (Thomas, 1923)
• siberu (Chasen and Kloss, 1928)
• cognate (Chasen, 1940)
• umbratilis (Chasen, 1940)