คำถามยอดนิยม
ไทมไลน์
แชท
มุมมอง
นีงาตะ (เมือง)
นครและเมืองหลวงของจังหวัดนีงาตะ ประเทศญี่ปุ่น จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
Remove ads
นีงาตะ หรือ นีกาตะ (ญี่ปุ่น: 新潟市; โรมาจิ: Niigata-shi) เป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของจังหวัดนีงาตะซึ่งตั้งอยู่ในภูมิภาคชูบุของประเทศญี่ปุ่น นีงาตะเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดบนชายฝั่งตะวันตกของเกาะฮนชู และเป็นเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับที่สองของภูมิภาคจูบุรองจากนาโงยะ ตัวเมืองอยู่ริมทะเลญี่ปุ่นและอยู่ใกล้กับเกาะซาโดะ
.svg)
ณ วันที่ 1 กรกฎาคม ค.ศ. 2019 นครมีประชากรประมาณ 797,591 คน และมีความหนาแน่นของประชากรที่ 1,098 คนต่อตารางกิโลเมตร นครมีพื้นที่ 726.45 ตารางกิโลเมตร เขตมหานครนีงาตะ ซึ่งเป็นพื้นที่ธุรกิจของมหานคร มีจีดีพี 43.3 พันล้านดอลลาร์สหรัฐใน ค.ศ. 2010[2][3]
นีงาตะมีประวัติศาสตร์อันยาวนานในฐานะเมืองท่า ก่อนที่กลายเป็นเขตเศรษฐกิจอิสระหลังการปฏิรูปเมจิ รัฐบาลท้องถิ่นประจำนครก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1889 ต่อมาได้มีการควบรวมกับเทศบาลข้างเคียงใน ค.ศ. 2005 ทำให้ประชากรในนครพุ่งขึ้นสูงถึง 810,000 คน การผนวกรวมในครั้งนี้ทำให้นีงาตะเป็นนครที่มีพื้นที่นาข้าวมากที่สุดในญี่ปุ่น ในวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 2007 นีงาตะกลายเป็นนครใหญ่ที่รัฐกำหนดแห่งแรกที่ตั้งอยู่ริมฝั่งทะเลญี่ปุ่นบนเกาะฮนชู
Remove ads
ภูมินามวิทยา
คำว่า "นีงาตะ" มีอยู่ในบันทึกครั้งแรกเมื่อปี 1520 (ปีเอโชที่ 17)[4] ชื่อในอักษรคันจิสามารถแปลได้ดังนี้คือ 新 "ใหม่", 潟 "ลากูน", 市 "นคร"
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากไม่มีการบันทึกเกี่ยวกับที่มาของชื่อนี้จึงนำไปสู่ทฤษฎีหลายประการ ประการแรก "นีงาตะ" เป็นชื่อลากูนขนาดใหญ่ที่ปากแม่น้ำชินาโนะ ประการที่สองคือชื่ออ่าวภายในแผ่นดินที่บริเวณปากแม่น้ำ ประการที่สามคือชื่อหมู่บ้านที่ตั้งอยู่บนเกาะบริเวณปากแม่น้ำ ประการที่สี่คือชื่อของอีกหมู่บ้านหนึ่งบนเกาะที่ย้ายไปอยู่ในย่านฟูรูมาจิ และทำให้กลายเป็นชื่อของลากูนที่อยู่ใกล้เคียง[5]
Remove ads
ประวัติศาสตร์
![[icon]](#/media/ไฟล์:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ภูมิศาสตร์
สรุป
มุมมอง
นีงาตะตั้งอยู่บนที่ราบชายฝั่งทะเลญี่ปุ่น ใกล้กับเกาะซาโดะ ตัวนครมีแม่น้ำชินาโนะและแม่น้ำอากาโนะไหลผ่าน นอกจากนี้ยังมีพื้นที่ชุ่มน้ำหลายแห่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งทะเลสาบซากาตะที่ได้รับการจดทะเบียนให้เป็นพื้นที่ชุ่มน้ำของอนุสัญญาแรมซาร์
พื้นที่ที่มีการยกตัวต่ำและแหล่งน้ำที่อุดมสมบูรณ์ทำให้ตัวนครสามารถถมทะเลและรับมือกับภาวะอุทกภัยได้อย่างดีในตลอดเวลาของช่วงประวัติศาสตร์
ในบางครั้ง นีงาตะถูกเรียกว่า "นครแห่งน้ำ" (ญี่ปุ่น: 水の都; โรมาจิ: Mizu-no-miyako) เพราะมีแม่น้ำสองสายไหลผ่าน มีที่ตั้งริมทะเลญี่ปุ่น และมีพื้นที่ชุ่มน้ำอีกหลายแห่ง นอกจากนี้ ยังถูกเรียกว่า "นครแห่งหลิว" (ญี่ปุ่น: 柳の都; โรมาจิ: Yanagi-no-miyako หรือ ญี่ปุ่น: 柳都; โรมาจิ: Ryuto) เพราะมีต้นหลิวจำนวนมากริมคลองสายเก่า ล่าสุด นีงาตะกลายเป็น "นครแห่งอาหารและดอกไม้" (ญี่ปุ่น: 食と花の政令市; โรมาจิ: Shoku to hana no seireishi) เพราะมีพื้นที่เกษตรกรรมนอกตัวนคร
ภาพทิวทัศน์
ภูมิอากาศ
นครนีงาตะมีภูมิอากาศแบบอบอุ่นชื้น (Cfa) แต่มีหิมะตกมากกว่านครอย่างมอสโก มอนทรีออล หรือออสโล ภูมิอากาศของนีงาตะมีความชื้นสูงและมีลมแรงจากทะเลญี่ปุ่น ในขณะที่ส่วนอื่นของจังหวัดนีงาตะมีหิมะที่ตกหนัก แต่นครนีงาตะกลับมีหิมะที่น้อยกว่าเพราะตั้งอยู่บนที่ต่ำและมีเกาะซาโดะเป็นโล่กำบังพายุหิมะ
อย่างไรก็ตาม นครนีงาตะมีหยาดน้ำฟ้าสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในรูปแบบของฝน โดยมีวันที่มีหยาดน้ำฟ้าตกถึง 269 วันต่อปี และมี 170 วันที่มีฝนหรือหิมะในปริมาณมากกว่า 1 มิลลิเมตร[6] เดือนกรกฎาคมเป็นเดือนที่มีฝนตกมาก ในขณะที่เดือนพฤศจิกายนและธันวาคมก็มีหิมะตกมากเช่นกัน[7]
ในฤดูร้อน ลมจากทางทิศใต้ทำให้มีสภาพอากาศร้อน ไต้ฝุ่นนำพาลมร้อนที่แรงมาสู่บริเวณนี้ ทำให้ที่นี่มีอุณหภูมิสูงกว่าส่วนอื่นของญี่ปุ่น สภาพอากาศของชายฝั่งตะวันตกของเกาะฮนชูในช่วงฤดูร้อนถือว่าดีกว่าของชายฝั่งแปซิฟิก
Remove ads
เขตการปกครอง
นีงาตะประกอบด้วย 8 เขตนับตั้งแต่ 1 เมษายน ค.ศ. 2007[10] แต่ละเขตมี "สีประจำเขต"
Remove ads
การขนส่ง
สรุป
มุมมอง
ท่าอากาศยาน
ท่าอากาศยานนีงาตะตั้งอยู่ทางทิศเหนือของใจกลางนครนีงาตะไปประมาณ 6 กิโลเมตร ให้บริการเที่ยวบินทั้งภายในและระหว่างประเทศ โดย ณ เดือนตุลาคม ค.ศ. 2016 มีเที่ยวบินในประเทศไปยังโอซากะ (10 เที่ยวต่อวัน), ซัปโปโระ (5-6 เที่ยวต่อวัน), ฟูกูโอกะ (3 เที่ยวต่อวัน), โอกินาวะ (1-2 เที่ยวต่อวัน), นาโงยะ (3 เที่ยวต่อวัน), นาริตะ (หนึ่งเที่ยวต่อวัน) และเกาะซาโดะ (3 เที่ยวต่อวัน) นอกจากนี้ ยังมีเที่ยวบินระหว่างประเทศไปยังฮาร์บิน (2 เที่ยวต่อสัปดาห์), โซล (5 เที่ยวต่อสัปดาห์), เซี่ยงไฮ้ (2 เที่ยวต่อสัปดาห์) และวลาดีวอสตอค[11]
ทางราง
สถานีรถไฟนีงาตะเป็นสถานีรถไฟที่ใหญ่ที่สุดในนครนีงาตะ โดยตั้งอยู่ในย่านบันได หนึ่งในสองย่านการค้าหลักใจกลางนครนีงาตะ มีผู้โดยสารมาใช้บริการที่สถานีแห่งนี้ประมาณ 37,000 คนต่อวัน โจเอ็ตสึชิงกันเซ็งวิ่งให้บริการจากนีงาตะไปยังโตเกียวทุกวัน นอกจากนี้ยังมีรถไฟสายหลักชินเอ็ตสึ, สายฮากูชิน, สายอิชิโกะ, สายหลักอูเอ็ตสึ และสายบันเอ็ตสึตะวันตกที่วิ่งออกจากสถานีแห่งนี้ เส้นทางเหล่านี้ให้บริการรถไฟไปยังเมืองเมียวโก, อิโตอิงาวะ, อากิตะ, ซากาตะ และอาอิสึวากามัตสึ
ก่อนหน้านี้เคยมีรถไฟสายนีงาตะคตสึเด็นเท็ตสึและกัมบาระเด็นเท็ตสึวิ่งให้บริการจนถึงคริสต์ทศวรรษ 1990 แต่ในปัจจุบันได้ยุติการเดินรถไปแล้ว
- เจอาร์ ตะวันออก - โจเอ็ตสึชิงกันเซ็ง
- เจอาร์ ตะวันออก - สายหลักชินเอ็ตสึ
- นีงาตะ - อิชิโกะ-อิชิยามะ - กาเมดะ - โองิกาวะ - ซัตสึกิโนะ - นิอิตสึ - ฟุรุตสึ - ยาชิโรดะ
- เจอาร์ ตะวันออก - สายฮากูชิน
- นีงาตะ - ฮิงาชิ-นีงาตะ - โอกาตะ - นีซากิ - ฮายาโดริ - โทโยซากะ - คูโรยามะ
- เจอาร์ ตะวันออก - สายอิชิโกะ
- นีงาตะ - ฮากูซัน - เซกิยะ - อาโอยามะ - โกบาริ - เทราโอะ - นีงาตะไดงากู-มาเอะ - ยูชิโนะ - ยูชิโนะ-นิชิงาโอกะ - อิชิโกะ-อากัตสึกะ - อิชิโกะ-โซเนะ - มากิ - อิวามูโระ - โยชิดะ
รถโดยสารประจำทาง
รถโดยสารประจำทางด่วนพิเศษ "สายบันได-บาชิ" วิ่งให้บริการระหว่างพื้นที่การค้าหรือธุรกิจในย่านใจกลางนครนีงาตะ (สถานีรถไฟนีงาตะ—สะพานบันได—ฟูรูมาชิ—ศาลาว่าการ—สถานีรถไฟฮากูซัน—อาโอยามะ)
ท่าเรือ
ในอดีต นีงาตะเคยเป็นจุดหมายปลายทางของเรือข้ามฟากมังย็องบง-92 ซึ่งเป็นหนึ่งในวิธีการเดินทางระหว่างญี่ปุ่นกับเกาหลีเหนือ
รถโดยสารประจำทางด่วนพิเศษ "สายบันได-บาชิ"
ท่าเรือนีงาตะ
.jpg)
Remove ads
เมืองพี่น้อง
แกลวิสตัน รัฐเทกซัส สหรัฐ (ค.ศ. 1965)
ฮาบารอฟสค์ ประเทศรัสเซีย (ค.ศ. 1965)
ฮาร์บิน มณฑลเฮย์หลงเจียง ประเทศจีน (ค.ศ. 1979)- วลาดีวอสตอค ประเทศรัสเซีย (ค.ศ. 1991)
- บีโรบิดจัน ประเทศรัสเซีย (ค.ศ. 1992)
อุลซัน ประเทศเกาหลีใต้ (ค.ศ. 2550)
น็องต์ ประเทศฝรั่งเศส (ค.ศ. 2009)
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads