คำถามยอดนิยม
ไทมไลน์
แชท
มุมมอง
ประเทศปารากวัย
รัฐเอกราชในทวีปอเมริกาใต้ จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
Remove ads
ปารากวัย (สเปน: Paraguay, ออกเสียง: [paɾaˈɣwaj] ; กวารานี: Paraguái) หรือชื่ออย่างเป็นทางการว่า สาธารณรัฐปารากวัย (สเปน: República del Paraguay; กวารานี: Tetã Paraguái) เป็นประเทศหนึ่งในทวีปอเมริกาใต้ มีอาณาเขตจรดประเทศบราซิลทางทิศตะวันออกและทิศตะวันออกเฉียงเหนือ จรดประเทศอาร์เจนตินาทางทิศใต้และทิศตะวันตกเฉียงใต้ และจรดประเทศโบลิเวียทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ มีประชากร 7 ล้านคน โดยเกือบ 3 ล้านคนในจำนวนนี้อาศัยอยู่ในกรุงอาซุนซิออน (เมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุด) และเขตเมืองโดยรอบ แม้ว่าจะเป็นหนึ่งในสองประเทศในอเมริกาใต้ที่ไม่มีทางออกสู่ทะเล (อีกประเทศหนึ่งคือโบลิเวีย) แต่ปารากวัยก็มีชายฝั่ง[6] ชายหาด[7] และท่าเรือริมแม่น้ำปารากวัยและแม่น้ำปารานาซึ่งเป็นทางออกสู่มหาสมุทรแอตแลนติกผ่านทางน้ำปารานา–ปารากวัย[8]
_-_PRY_-_UNOCHA.svg)
ผู้พิชิตชาวสเปนมาถึงบริเวณที่เป็นประเทศปารากวัยใน ค.ศ. 1524 และใน ค.ศ. 1537 ได้ตั้งเมืองอาซุนซิออนเป็นเมืองหลวงแห่งแรกของเขตผู้ว่าราชการริโอเดลาปลาตา[9] ในคริสต์ศตวรรษที่ 17 ปารากวัยเป็นศูนย์กลางของนิคมมิชชันนารีเยสุอิตที่ซึ่งชาวกวารานีพื้นเมืองได้เข้ารีตนับถือศาสนาคริสต์และได้รับการแนะนำให้รู้จักวัฒนธรรมยุโรป[10] หลังจากการขับไล่คณะเยสุอิตออกจากดินแดนของสเปนใน ค.ศ. 1767 ปารากวัยก็กลายเป็นอาณานิคมชายขอบมากขึ้นเรื่อย ๆ โดยมีศูนย์กลางเมืองและผู้ตั้งถิ่นฐานไม่มากนัก หลังจากได้รับเอกราชจากสเปนในต้นคริสต์ศตวรรษที่ 19 ปารากวัยถูกปกครองโดยรัฐบาลอำนาจนิยมชุดต่าง ๆ ซึ่งมีนโยบายชาตินิยม ลัทธิแยกอยู่โดดเดี่ยว และลัทธิคุ้มครอง ช่วงเวลานี้สิ้นสุดลงด้วยสงครามปารากวัย (ค.ศ. 1864–1870) ซึ่งสร้างความเสียหายอย่างหนัก ระหว่างสงครามนี้ปารากวัยสูญเสียประชากรจำนวนครึ่งหนึ่งและเสียดินแดนประมาณร้อยละ 25–33 ให้แก่ไตรพันธมิตรอาร์เจนตินา บราซิล และอุรุกวัย ในคริสต์ศตวรรษที่ 20 ปารากวัยต้องเผชิญกับความขัดแย้งระหว่างประเทศที่สำคัญอีกครั้งหนึ่ง นั่นคือสงครามชาโก (ค.ศ. 1932–1935) กับโบลิเวีย ซึ่งปารากวัยเป็นฝ่ายชนะ หลังจากนั้นประเทศนี้ก็ตกอยู่ภายใต้การปกครองของเผด็จการทหารชุดต่าง ๆ และลงเอยด้วยระบอบของอัลเฟรโด เอสโตรสเนร์ ซึ่งกินเวลานาน 35 ปีจนกระทั่งถูกโค่นล้มโดยรัฐประหารภายในของทหารเมื่อ ค.ศ. 1989 นี่เป็นจุดเริ่มต้นของยุคประชาธิปไตยของปารากวัยซึ่งดำเนินต่อมาจนถึงทุกวันนี้
ปารากวัยเป็นประเทศกำลังพัฒนา[11] และเป็นสมาชิกก่อตั้งของตลาดร่วมอเมริกาใต้ตอนล่าง สหประชาชาติ องค์การนานารัฐอเมริกา ขบวนการไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด และกลุ่มลิมา นอกจากนี้ เมืองลูเกในเขตมหานครอาซุนซิออนยังเป็นที่ตั้งของสมาพันธ์ฟุตบอลอเมริกาใต้อีกด้วย
ชาวปารากวัยเจ็ดล้านคนส่วนใหญ่เป็นประชากรสายเลือดผสมหรือเมสติโซ และวัฒนธรรมกวารานียังคงมีอิทธิพลอย่างกว้างขวาง ประชากรมากกว่าร้อยละ 90 พูดภาษาย่อยต่าง ๆ ของภาษากวารานีควบคู่ไปกับภาษาสเปน แม้จะมีประวัติศาสตร์เกี่ยวกับความยากจนและการปราบปรามทางการเมือง แต่จากดัชนีประสบการณ์เชิงบวกใน ค.ศ. 2017 ซึ่งอ้างอิงข้อมูลจากการสำรวจความคิดเห็นทั่วโลกนั้น ปารากวัยได้รับการจัดอันดับให้เป็น "สถานที่ที่มีความสุขที่สุดในโลก"[12][13]
Remove ads
การเมืองการปกครอง
รูปแบบการปกครองเป็นประชาธิปไตยแบบสาธารณรัฐ มีประธานาธิบดีเป็นประมุข
ฝ่ายบริหาร
ผู้นำฝ่ายบริหารคือประธานาธิบดี มาจากการเลือกตั้งมีวาระ 5 ปี
ฝ่ายนิติบัญญัติ
เป็นระบบสองสภา (bicameral)
- วุฒิสภา สมาชิกมีจำนวน 45 คน มาจากการเลือกตั้งจากประชาชน มีวาระ 5 ปี
- สภาผู้แทนราษฎร สมาชิกมีจำนวน 80 คนมาจากการเลือกตั้งจากประชาชน มีวาระ 5 ปี
การแบ่งเขตการปกครอง
สรุป
มุมมอง
ปารากวัยแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 17 จังหวัด (departamento) กับ 1 เขตเมืองหลวง* (distrito capital) ได้แก่
อัลโตปารากวย
โบเกรอน
เปรซิเดนเตอาเยส
อามัมไบ
กอนเซปซิออน
ซานเปโดร
กวยรา
กาอาซาปา
อัลโตปารานา
กาอากัวซู
กานินเดยู
อิตาปูอา
ปารากัวรี
มิซิโอเนส
เญเอมบูกู
กอร์ดิเยรา
Remove ads
หมายเหตุ
.svg)
.svg)
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads