ปัญญา สิงห์ศักดา

พลเอก ปัญญา สิงห์ศักดา (22 พฤษภาคม พ.ศ. 2473 - 4 มกราคม พ.ศ. 2553) อดีตเลขาธิการนายกรัฐมนตรีในรัฐบาลพลเอก ชาติชาย ชุณหะวัณ อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดนครราชสีมา สังกัดพรรคความหวังใหม่ อดีตนายกสมาคมไทย – ลาวเพื่อมิตรภาพ^[1] และอดีตนายกสมาคมรัฐธรรมนูญเพื่อประชาธิปไตย

พลเอก ปัญญา สิงห์ศักดา ม.ป.ช., ม.ว.ม., จ.ภ., ภ.ป.ร.3, ร.จ.ท.9
เลขาธิการนายกรัฐมนตรี
ดำรงตำแหน่ง 11 ตุลาคม พ.ศ. 2531 – 9 ธันวาคม พ.ศ. 2533
นายกรัฐมนตรี	ชาติชาย ชุณหะวัณ
ก่อนหน้า	นาวาอากาศตรี ประสงค์ สุ่นศิริ
ถัดไป	พลเอก วันชัย จิตต์จำนงค์
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	22 พฤษภาคม พ.ศ. 2473 จังหวัดพระนคร ประเทศสยาม
เสียชีวิต	4 มกราคม พ.ศ. 2553 (79 ปี) กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย

ประวัติ

พลเอก ปัญญา สิงห์ศักดา เกิดเมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2473 เป็นชาวกรุงเทพมหานคร จบการศึกษาจากโรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า รุ่นที่ 1 และวิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร รุ่นที่ 26

การทำงาน

เขารับราชการทหาร เคยดำรงตำแหน่งเป็นผู้บัญชาการกองพลทหารราบที่ 5^[2] และเป็นรองแม่ทัพภาคที่ 4 เป็นรองเสนาธิการทหารบก ฝ่ายยุทธการ จนกระทั่งในปีพ.ศ. 2531 ได้รับแต่งตั้งเป็นเลขาธิการนายกรัฐมนตรี ในรัฐบาลของพลเอก ชาติชาย ชุณหะวัณ จนถึงก่อนเกษียณอายุในปีพ.ศ. 2533

ต่อมาหลังเกษียณอายุในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป มีนาคม พ.ศ. 2535 เขาได้ลงสมัครรับเลือกตั้งและเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดนครราชสีมา สังกัดพรรคความหวังใหม่ และได้รับเลือกเป็นประธานคณะกรรมาธิการการเกษตรและสหกรณ์ สภาผู้แทนราษฎรไทย ชุดที่ 17

ในปีพ.ศ. 2539 สมัยรัฐบาลนาย บรรหาร ศิลปอาชา ขณะนั้นมีการเรียกร้องให้มีการปฏิรูปการเมือง ให้แก้ไขรัฐธรรมนูญให้มีความเป็นประชาธิปไตย สกัดกั้นนักการเมืองที่ซื้อเสียง และหวังเข้ามาคอร์รัปชัน เขาได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภาร่างรัฐธรรมนูญ^[3] ทำหน้าที่ร่างรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540

ต่อมาพลเอก ปัญญา ได้รับเลือกเป็นนายกสมาคมรัฐธรรมนูญเพื่อประชาธิปไตย แต่ถูกดำเนินคดีฉ้อโกงและยักยอกเงินจำนวน 30 ล้านบาท ของสมาคมฯ โดยเมื่อวันที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2550 ศาลแขวงดุสิต พิพากษาจำคุกเป็นเวลา 3 ปี แต่ได้ยื่นหลักทรัพย์ขอประกันตัวสู้คดี^[4]

การเสียชีวิต

เขาก่อเหตุใช้เชือกผูกคอตายภายในบ้านพักในกรุงเทพมหานคร แต่ญาตินำส่งโรงพยาบาลได้ทัน ก่อนจะถึงแก่อนิจกรรมในอีก 3 วันต่อมา เมื่อวันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2553^[5]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• พ.ศ. 2531 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)^[6]
• พ.ศ. 2529 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)^[7]
• พ.ศ. 2540 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่สรรเสริญยิ่งดิเรกคุณาภรณ์ ชั้นที่ 4 จตุตถดิเรกคุณาภรณ์ (จ.ภ.)^[8]
• พ.ศ. 2503 – เหรียญชัยสมรภูมิ การร่วมรบกับสหประชาชาติ ณ ประเทศเกาหลี (ช.ส.)^[9]
• พ.ศ. 2516 – เหรียญชัยสมรภูมิ การรบ ณ สาธารณรัฐเวียดนาม (ช.ส.) (ประดับเปลวระเบิด)^[10]
• พ.ศ. 2531 – เหรียญพิทักษ์เสรีชน ชั้นที่ 1 (ส.ช.)^[11]
• พ.ศ. 2518 – เหรียญราชการชายแดน (ช.ด.)^[12]
• พ.ศ. 2509 – เหรียญจักรมาลา (ร.จ.ม.)^[13]
• พ.ศ. 2507 – เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 9 ชั้นที่ 4 (ภ.ป.ร.4)^[14]
• พ.ศ. 2511 – เหรียญราชรุจิทอง รัชกาลที่ 9 (ร.จ.ท.9)^[15]