ฤ

ฤ หรือ ตัวรึ สามารถใช้เป็นสระลอย ในพจนานุกรมไทย ให้ลำดับไว้หลัง ร และก่อนหน้า ฤๅ, ล อักษรนี้มีที่มาจากภาษาสันสกฤต ऋ/ृ เสียงอ่านดั้งเดิมคือ "ริ"

อักษรไทย
ฤ
รูปพยัญชนะ
ก	ข	ฃ	ค	ฅ	ฆ	ง	จ
ฉ	ช	ซ	ฌ	ญ	ฎ	ฏ	ฐ
ฑ	ฒ	ณ	ด	ต	ถ	ท	ธ
น	บ	ป	ผ	ฝ	พ	ฟ	ภ
ม	ย	ร	ล	ว	ศ	ษ	ส
		ห	ฬ	อ	ฮ
รูปสระ
ะ	–ั	า	–ํ	–ิ	'	"
–ุ	–ู	เ	โ	ใ	ไ	–็
อ	ว	ย	ฤ	ฤๅ	ฦ	ฦๅ
รูปวรรณยุกต์
		–่	–้	–๊	–๋
เครื่องหมายอื่น ๆ
		–์	–๎	–ฺ
เครื่องหมายวรรคตอน
		ฯ	ฯลฯ		ๆ
		๏	๚	๛	┼

เมื่อ ฤ ถูกประสมเข้ากับตัวอักษรต่าง ๆ แล้วประกอบเป็นคำในภาษาไทย ฤ จะออกเสียงได้ดังนี้

• ถ้า ฤ เป็นสระลอย คือไม่มีพยัญชนะต้น อ่านได้ทั้ง รึ, ริ และ เรอ เช่น ฤดู (รึ-ดู) ฤทธิ์ (ริด) ฤกษ์ (เริก) สำหรับคำว่าฤกษ์ เป็นเพียงคำเดียวที่ออกเสียง เรอ
• ฤ จะออกเสียงเป็น รึ เมื่อประสมกับพยัญชนะต้นต่อไปนี้ ค น พ ม ห (บทท่อง: คืนนี้พี่มาหา-รึ)
  • เช่น คฤหาสน์ (คะ-รึ-หาด) นฤมล (นะ-รึ-มน) พฤหัสบดี (พะ-รึ-หัด-สะ-บอ-ดี/พฺรึ-หัด-สะ-บอ-ดี) มฤค (มะ-รึก) หฤทัย (หะ-รึ-ทัย)
  • ยกเว้น หฤษฎ์ (หะ-ริด) หฤษฎี (หะ-ริด-สะ-ดี)
• ฤ จะออกเสียงเป็น ริ เมื่อประสมกับพยัญชนะต้นต่อไปนี้ ก ต ท ป ศ ส (บทท่อง: ไก่ตกท่อเป็ดเศร้าสุด-ริ)
  • เช่น กฤษฎา (กฺริด-สะ-ดา) ตฤณมัย (ตฺริน-นะ-มัย) ทฤษฎี (ทฺริด-สะ-ดี) ปฤษฎางค์ (ปฺริด-สะ-ดาง) ศฤงคาร (สะ-หฺริง-คาน) สฤษดิ์ (สะ-หฺริด)
• ฤ จะออกเสียงเป็น เรอ (เริ+ตัวสะกด) สำหรับคำว่า ฤกษ์
  • บางคำออกเสียงได้ทั้ง ริ และ รึ ได้แก่ อมฤต (อะ-มะ-ริด/อะ-มะ-รึด) นฤตย์ (นะ-ริด/นะ-รึด)
• บนแป้นพิมพ์ ตัวอักษร ฤ จะอยู่แป้นเดียวกับ ฟ