สงครามในกาซา

เมื่อวันที่ 7 ตุลาคม ค.ศ. 2023 กลุ่มติดอาวุธชาวปาเลสไตน์ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นกลุ่มฮะมาส และญิฮาดอิสลามปาเลสไตน์ ร่วมกับกลุ่มอื่น ๆ เช่น กลุ่มแนวร่วมประชาชนเพื่อการปลดปล่อยปาเลสไตน์ ได้เปิดฉากการโจมตีครั้งใหญ่ต่ออิสราเอลจากฉนวนกาซา ในรูปแบบของจรวดโจมตีและการโจมตีต่าง ๆ การรุกรานข้ามพรมแดนเข้าสู่อิสราเอล โดยกลุ่มฮะมาสได้เรียกปฏิบัติการนี้ว่า "ปฏิบัติการน้ำท่วมอัล-อักศอ" ถือเป็นความขัดแย้งที่มีการเผชิญหน้ากันตรง ๆ ภายในดินแดนของประเทศอิสราเอลนับตั้งแต่สงครามอาหรับ–อิสราเอล พ.ศ. 2491

สงครามอิสราเอล–ฮะมาส
ส่วนหนึ่งของ ความขัดแย้งอาหรับ–อิสราเอล
สถานการณ์โดยรอบฉนวนกาซา: สีแดงหมายถึงฉนวนกาซา ในขณะที่สีน้ำเงินหมายถึงดินแดนของอิสราเอลซึ่งมีการรายงานการมีอยู่ของกลุ่มติดอาวุธปาเลสไตน์
วันที่ 7 ตุลาคม ค.ศ. 2023 – ปัจจุบัน สถานที่ อิสราเอล, ปาเลสไตน์ และทางตอนใต้ของเลบานอน สถานะ ดำเนินอยู่ ดินแดน เปลี่ยนแปลง กาซาเกือบร้อยละ 75 ตกอยู่ภายใต้กองทัพอิสราเอล (ตามประมาณการของ IDF) โดยสงครามเพื่อการยึดครองฉนวนกาซาของอิสราเอลโดยสมบูรณ์ยังคงดำเนินอยู่[1][2]
คู่สงคราม
ฮะมาส PIJ PFLP[3] DFLP[4] ฮิซบุลลอฮ์[5] ถ้ำสิงห์[6]  เยเมน[7]  อิหร่าน	อิสราเอล สนับสนุน  สหรัฐ  สหราชอาณาจักร  ฝรั่งเศส  เยอรมนี
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
มุฮัมมัด อัล-ดาอิฟ อาบู โอไบดา	เบนจามิน เนทันยาฮู ไอแซก เฮอร์ซอก โยอาฟ กัลแลนต์ เฮอร์ชี ฮาเลวี โคบิ ชาบไต นิมโรด อาโลนี โจนาธาน สเตนเบิร์ก  †[8]
หน่วยที่เกี่ยวข้อง
กองพลน้อยอัลกอสซัม กองพลน้อยอัลกุดส์ กองพลอาบู อาลี มุสตาฟา กองพลต่อต้านแห่งชาติ กองทัพเยเมน	กองทัพอิสราเอล ตำรวจอิสราเอล
กำลัง
25,000[9] ถึง 40,000+ คน[10]	529,500 คน[a]
ความสูญเสีย
ฉนวนกาซา เสียชีวิตอย่างน้อย 34,388+ คน[13] บาดเจ็บอย่างน้อย 77,437+ คน [13] สูญหายประมาณ 8,000+ คน[14] ในอิสราเอล กลุ่มติดอาวุธเสียชีวิตประมาณ 1,609 คน[15] กลุ่มติดอาวุธถูกจับ 200+ คน[16]	อิสราเอล ผู้เสียชีวิตประกอบด้วย พลเรือน 825 คน ชาวอิสราเอล 695 คน ชาวไทย 33 คน[17][18] อื่น ๆ 76 คน กองกำลังทหารและกลุ่มสนับสนุน 678 คน บาดเจ็บอย่างน้อย 10,580+ คน[19][20] ถูกจับและลักพาตัว 253 คน[21] รวมถึงคนไทย[22]

มีรายงานการยิงจรวดไม่ต่ำกว่า 3,000 ลูกเข้าไปในประเทศอิสราเอลจากฉนวนกาซาในระหว่างที่กลุ่มติดอาวุธได้แทรกซึมเข้าไปในดินแดนของอิสราเอล ส่งผลให้มีชาวอิสราเอลเสียชีวิตประมาณ 700 คน^[23] โดยรัฐบาลอิสราเอลได้ตอบโต้โดยการประกาศสถานะสงครามและเปิดปฏิบัติการดาบเหล็ก (Operation Iron Swords) ต่อกลุ่มฮะมาส^[24]

กลุ่มติดอาวุธฮะมาสได้ประกาศว่าประเทศอิหร่านสนับสนุนการโจมตีในครั้งนี้^[25] และต่อมาอิหร่านก็ได้ออกมาแถลงสนับสนุนและช่วยวางแผนการโจมตี^[26] และเพื่อเป็นการตอบโต้ต่อเหตุการณ์ความรุนแรงในครั้งนี้ รัฐบาลประเทศสหรัฐอเมริกาได้ประกาศว่าได้ทำการเคลื่อนเรือรบ เครื่องบินรบ และอุปกรณ์ทางทหารต่าง ๆ ไปยังเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออก อีกทั้งยังประกาศว่าจะสนับสนุนอิสราเอลในเรื่องของอุปกรณ์ทางการทหาร^[27] ในขณะที่ผู้นำชาติตะวันตก อินเดีย ไต้หวันและชาติอื่น ๆ ได้ออกมาประณามการโจมตีของกลุ่มฮะมาสต่ออิสราเอล^[28][29][30]

วันที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2567 ประเทศอิหร่านได้ยิงขีปนาวุธเข้าไปยังประเทศอิสราเอลนับเป็นการขยายวงกว้างของสงคราม

ชื่อ

กลุ่มติดอาวุธชาวปาเลสไตน์ขนานนามการโจมตีของพวกเขาว่า ปฏิบัติการน้ำท่วมอัล-อักศอ (อาหรับ: عملية طوفان الأقصى, อักษรโรมัน: ʿamaliyyat ṭūfān al-ʾAqṣā), ^{[31] [32]} ขณะที่อิสราเอลประกาศการเริ่มต้นความพยายามตอบโต้ที่เรียกว่า ปฏิบัติการดาบเหล็ก (ฮีบรู: מבצע חרבות ברזל, อักษรโรมัน: Mivtsa charvot barzel). ^[33] สำนักข่าวและผู้สังเกตการณ์หลายแห่งได้กล่าวถึงความขัดแย้งที่กำลังดำเนินอยู่ว่าเป็น อินติฟาดาครั้งที่ 3 ^{[34] [35] [36]} The Sunday Telegraph เรียกความขัดแย้งครั้งนี้ว่าเป็น "เหตุการณ์ 9/11 ของอิสราเอล" ^[37]

เส้นเวลา

บทความหลัก: เส้นเวลาสงครามอิสราเอล–ฮะมาส พ.ศ. 2566

ผู้สูญเสีย

ผู้สูญเสียต่างชาติและสองสัญชาติ

เมื่อวันที่ 11 ตุลาคม หนังสือพิมพ์เดอะวอชิงตันโพสต์รายงานว่า บุคคลจาก 24 ประเทศถูกสังหารหรือสูญหายระหว่างความขัดแย้งดังกล่าว^[38]

ผู้สูญเสียต่างชาติในสงครามอิสราเอล–ฮะมาส ค.ศ. 2023

ประเทศ	เสียชีวิต	ถูกลักพาตัว	สูญหาย	อ้างอิง
ฝรั่งเศส	35	ไม่ทราบ	9[39]	[40]
ไทย	33	18	0	[41]
สหรัฐ	32[42]	ไม่ทราบ	13	[40]
ยูเครน	24	ไม่ทราบ	8	[43][44][45]
รัสเซีย	19	2	7	[46]
เนปาล	10	17	1	[47]
อาร์เจนตินา	9	ไม่ทราบ	20	[48]
โปรตุเกส	9	0	3	[49]
เอธิโอเปีย	7	0	0	[50]
แคนาดา	6	ไม่ทราบ	2	[40]
สหราชอาณาจักร	6	ไม่ทราบ	10	[51]
โรมาเนีย	5	1	2	[52][53]
ออสเตรีย	4	ไม่ทราบ	1	[54][55]
ชิลี	4	1	0	[56]
จีน	4	0	2	[40]
ฟิลิปปินส์	4	ไม่ทราบ	2	[57]
เบลารุส	3	ไม่ทราบ	1	[58]
บราซิล	3	ไม่ทราบ	0	[59]
เลบานอน	3	0	0	[60]
ตุรกี	3	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	[61]
โคลอมเบีย	2	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	[62]
ปารากวัย	2	ไม่ทราบ	2	[63]
เปรู	2	ไม่ทราบ	5	[40]
แอฟริกาใต้	2	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	[64]
ซีเรีย	2	0	0	[65]
ออสเตรเลีย	1	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	[66]
อาเซอร์ไบจาน	1	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	[40]
กัมพูชา	1	0	0	[67]
เอสโตเนีย	1	0	0	[68]
เยอรมนี	1	5	ไม่ทราบ	[69]
ฮอนดูรัส	1	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	[70]
ไอร์แลนด์	1	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	[63][71]
อิตาลี	1	ไม่ทราบ	2	[72][73]
คาซัคสถาน	1	0	0	[74]
ลัตเวีย	1	0	0	[75]
ลิทัวเนีย	1	0	0	[76]
สเปน	1	1	0	[77][78]
ศรีลังกา	1	2	2	[79][80]
สวิตเซอร์แลนด์	1	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	[81]
เดนมาร์ก	0	1	0	[82][83]
เม็กซิโก	0	2	0	[63]
เซอร์เบีย	0	1	0	[84]
แทนซาเนีย	0	0	2	[85]

ปฏิกริยาของนานาชาติ

บทความหลัก : ปฏิกิริยาของนานาชาติต่อสงครามอิสราเอล–ฮะมาส พ.ศ. 2566

หมายเหตุ

1. ประกอบด้วย กองกำลังประจำการปฏิบัติหน้าที่ 169,500 คน^[11] และกองกำลังสนับสนุน 360,000 คน^[12]