คำถามยอดนิยม
ไทมไลน์
แชท
มุมมอง
เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 33
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
Remove ads
เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 33 (อังกฤษ: WrestleMania 33) เป็นการแสดงมวยปล้ำอาชีพแบบเพย์-เพอร์-วิว (PPV) ของศึกเรสเซิลเมเนียเป็นครั้งที่ 33 จัดโดยWWE วันที่ 2 เมษายน ค.ศ. 2017 ที่สนามCamping World Stadium ที่เมืองออร์แลนโด รัฐฟลอริดา สหรัฐอเมริกา[4][5][1][2]
Remove ads
การผลิต
สรุป
มุมมอง
เบื้องหลัง
เรสเซิลเมเนียถือว่าเป็นรายการเรือธงของ WWE[6] และได้รับการอธิบายว่าซูเปอร์โบว์ลของความบันเทิงกีฬา[7] ตั๋วไปเริ่มขายตั้งแต่วันที่ 18 พฤศจิกายน 2016 กับตั๋วแต่ละต้นทุน $38 ถึง $2,130[8] วันที่ 31 ตุลาคม 2016 ได้เริ่มขายแพ็กเกจท่องเที่ยวกับที่พักตั้งแต่ $950 $5,900[8][9] สมาชิกใหม่สำหรับ WWE Network สามารถชมงานได้โดยไม่มีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม[10] จะมีการออกอากาศพรีโชว์ชั่วโมงที่สองพร้อมๆกับทางช่อง USA Network[11] วันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2017 ได้มีการคอนเฟิร์มว่า เดอะนิวเดย์ (บิ๊กอี, โคฟี คิงส์ตัน และเซเวียร์ วูดส์) จะเป็นโฮสต์ของเรสเซิลเมเนีย 33[12][13]
เพลงประกอบสำหรับเรสเซิลเมเนียคือ "Greenlight" (โดย Pitbull ร่วมด้วย Flo Rida และ LunchMoney Lewis), "Like a Champion" (โดย Danger Twins), "Flame" (โดย Tinashe) และ "Am I Savage?" (โดย Metallica)[14] Pitbull, Flo Rida และ LunchMoney Lewis จะมาร่วมร้องเพลง "Greenlight" ในงาน และ Pitbull จะร้องเพลง "Options" พร้อมกับ Stephen Marley[15] วันที่ 17 มีนาคม 2017 ได้ประกาศว่านักร้องชาวอเมริกัน Tinashe จะมาร้องเพลง "America the Beautiful" ในช่วงเปิดรายการเรสเซิลเมเนีย[16]
เรื่องราว
.jpg)
เรสเซิลเมเนีย 33 กับประเภทแมตช์การปล้ำ จะถูกกำหนดโดยการวางพล็อตเรื่อง และเขียนบท โดยนักมวยปล้ำจะถูกวางตัวให้เป็น ธรรมะ หรือ อธรรม ทั้งหมดโดยการจัดแมตช์ นักมวยปล้ำทั้งหมดที่มาจากรอว์, สแมคดาวน์ไลฟ์ และ 205 ไลฟ์ ของครุยเซอร์เวท บางคนเท่านั้นที่มีความบาดหมางจากรายการทีวีของ WWE จะได้มาแสดงที่เรสเซิลเมเนีย[17][18][19][20][21]
ในรอยัลรัมเบิล (2017)(29 มกราคม) แรนดี ออร์ตัน จากค่ายสแมคดาวน์เป็นผู้ชนะแมตช์รอยัลรัมเบิลซึ่งวันรุ่งขึ้น(30 มกราคม) ออร์ตันได้ออกมาประกาศว่าเขาได้เลือกค่ายสแมคดาวน์ ในการชิงแชมป์ WWE Championship ในเรสเซิลเมเนีย[22][23][24] เบรย์ ไวแอ็ตต์ได้คว้าแชมป์ WWE ในแมตช์อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2017)[25] 2 วันต่อมาในสแมคดวาน์ เบรย์สามารถป้องกันแชมป์ได้ในแมตช์สามเส้ากับจอห์น ซีนาและเอเจ สไตส์ หลังแมตช์ออร์ตันออกมาแล้วก็บอกว่าเบรย์คือเจ้านายของเขา และเขาขอปฏิเสธที่จะสู้กับเบรย์ในเรสเซิลเมเนีย ออร์ตันคุกเข่าลงและร่วมฉลองชัยชนะกับเบรย์[26] หลังจบสแมคดาวน์ แดเนียล ไบรอันได้ประกาศจัดแบทเทิลรอยัล เพื่อหาผู้ท้าชิงอันดับ1 กับเบรย์ในเรสเซิลเมเนียในสัปดาห์ถัดไป[27] ผลปรากฏว่าลู้ก ฮาร์เปอร์กับเอเจ สไตส์ตกเวททั้งคู่ ทำให้เสมอ แดเนียล ไบรอันออกมาประกาศว่าจะมีการหาผู้ท้าชิงอันดับ 1 ในอีกสัปดาห์ถัดไประหว่างฮาร์เปอร์กับเอเจ[28] ในสแมคดาวน์ 28 กุมภาพันธ์ เอเจชนะฮาร์เปอร์ได้สิทธิ์ชิงแชมป์กับเบรย์ คืนเดียวกันออร์ตันได้หักหลังเบรย์โดยการเผาบ้านของเบรย์และทวงสิทธิ์ชิงแชมป์ในเรสเซิลเมเนีย[29] ในสแมคดาวน์ 7 มีนาคม ได้ประกาศให้เอเจเจอกับออร์ตันหาผู้ท้าชิงแชมป์[30] โดยออร์ตันชนะไปได้[31]
ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 20 โกลด์เบิร์กชนะบร็อก เลสเนอร์ไปในการเจอกันครั้งแรกของพวกเขา ก่อนจะออกจากสมาคมทั้งคู่[32] เลสเนอร์ได้กลับมาในปี 2012 และโกลด์เบิร์กได้กลับมาในปี 2016 ในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2016) ทั้งคู่ได้เจอกันเป็นครั้งที่2 ซึ่งโกลด์เบิร์กเอาชนะไปได้ด้วยเวลาเพียง 1:26 วินาที[33] ต่อมาทั้งคู่ได้ประกาศเข้าร่วมแมตช์รอยัลรัมเบิล โดยเลสเนอร์ออกมาเป็นลำดับที่26 และโกลด์เบิร์กลำดับที่28 โกลด์เบิร์กย้ำแค้นโดยการเหวี่ยงเลสเนอร์ลงจากเวทีตกรอบ ก่อนถูกดิอันเดอร์เทเกอร์เหวี่ยงตกเวทีตามไป[22] ในรอว์คืนต่อมา เลสเนอร์กับพอล เฮย์แมนได้ออกมาท้าเจอโกลด์เบิร์กในเรสเซิลเมเนีย[34] สัปดาห์ต่อมา โกลด์เบิร์กได้ประกาศรับคำท้าของเลสเนอร์ และขอท้าชิงแชมป์ WWE Universal Championship กับเควิน โอเวนส์ในฟาสต์เลน (2017)[35] ในรอว์ 20 กุมภาพันธ์ เลสเนอร์กับเฮย์แมนให้สัมภาษณ์กับไมเคิล โคลว่าถ้าโกลด์เบิร์กได้แชมป์ในฟาสต์เลน เลสเนอร์จะขอท้าชิงแชมป์ในเรสเซิลเมเนียทันที[36] ในสัปดาห์ถัดมา โกลด์เบิร์กบอกว่าเขาจะคว้าแชมป์จากโอเวนส์เพื่อจะไปป้องกันแชมป์กับเลสเนอร์[37] ในฟาสต์เลน โกลด์เบิร์กสามารถคว้าแชมป์มาได้ ทำให้แมตช์กับเลสเนอร์เป็นการชิงแชมป์[38]
ในปี 2014 เซท รอลลินส์ได้กลายเป็นฝ่ายอธรรมโดยการหักหลังดีน แอมโบรส และโรแมน เรนส์ เพื่อนร่วมกลุ่มเดอะชีลด์ และได้ไปเข้าร่วมกลุ่มดิออธอริตีภายใต้การนำของทริปเปิลเอช[39] รอลลินส์ได้คว้าแชมป์ WWE ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 31 แต่ต้องสละไปในเดือนพฤศจิกายน 2015 เนื่องจากได้รับบาดเจ็บที่เข่าขวา[40][41] ก่อนจะกลับมาในกลางปี 2016 และได้รับการคัดเลือกให้เป็นสตาร์ฝั่งรอว์ เขาแพ้ให้ฟิน บาเลอร์ ในการหาแชมป์ Universal Championship คนแรกในซัมเมอร์สแลม (2016)[42] แต่หลังจากนั้นบาเลอร์ได้สละแชมป์เพราะบาดเจ็บ[43] ในรอว์ 29 สิงหาคม รอลลินส์ได้เข้าร่วมแมตช์สี่เส้าเพื่อหาแชมป์คนใหม่[44] แต่ระหว่างแมตช์ทริปเปิลเอชได้ปรากฏตัวและหักหลังรอลลินส์โดยจับใส่ Pedigree และให้เควิน โอเวนส์จับกดคว้าแชมป์ไป[45][46] ในรอว์ 23 มกราคม ระหว่างแมตช์กับแซมี เซย์นนั้น เพลงเปิดตัวของทริปเปิลเอชก็ดังขึ้น ทำให้รอลลินส์เสียสมาธิจนแพ้เสียสิทธิ์เข้าร่วมรอยัลรัมเบิล[47] รอลลินส์ได้ปรากฏตัวในเอ็นเอ๊กซ์ที เทคโอเวอร์: แซนแอนโทนีโอ โดยเรียกให้ทริปเปิลเอชออกมาเจอบนเวที แต่ทริปเปิลเอชได้เรียกรปภ.มาลากตัวออกจากสนาม[48][49] ในรอว์ 30 มกราคม ทริปเปิลเอชได้เรียกรอลลินส์ออกมาเจอกันบนเวทีแต่รอลลินส์ถูกซามัว โจมาลอบทำร้าย ก่อนจับใส่ท่า Coquina Clutch[34] ทำให้ได้รับบาดเจ็บที่เข่าขวาอีกครั้ง[50][51][52] ในรอว์ 27 กุมภาพันธ์ รอลลินส์ได้ออกมาพูดถึงอาการบาดเจ็บ และบอกกับทริปเปิลเอชว่าเขาจะอยู่ที่เรสเซิลเมเนียด้วย[37] ในรอว์ 13 มีนาคม รอลลินส์ได้ออกมาช่วยผู้จัดการทั่วไปของรอว์ มิค โฟลีย์จากการทำร้ายของทริปเปิลเอช แต่ก็ถูกทริปเปิลเอชเล่นงานเข่าข้างที่เจ็บซ้ำ[53] ในรอว์ 27 มีนาคม ทั้งคู่ได้เซ็นสัญญาปล้ำแมตช์ Non-Sanctioned ในเรสเซิลเมเนีย(ถ้าบาดเจ็บ หรือพิการ จะไม่มีสิทธิ์ดำเนินการฟ้องร้องใดๆ ต่อทริปเปิลเอช)[54]
ในกลางปี 2016 คริส เจริโคและเควิน โอเวนส์ได้เริ่มเป็นเพื่อนกันและต่างก็ให้ความช่วยเหลือซึ่งกันและกัน[55][56][57] โอเวนส์ได้เข้ารอบแมตช์สี่เส้าชิงแชมป์ Universal Championship ที่ว่างอยู่[44] และคว้าแชมป์ได้สำเร็จ[45] ต่อมาเจริโคก็ช่วยเหลือโอเวนส์ทุกครั้งในการป้องกันแชมป์[58][59][60][61] ในรอว์ 9 มกราคม โอเวนส์ได้ช่วยเจริโคให้คว้าแชมป์ WWE United States Championship จากโรแมน เรนส์ในแฮนดิแคป[62] ในรอว์ 13 กุมภาพันธ์ โอเวนส์ได้หักหลังเจริโคในงานฉลอง "Festival of Friendship" ของทั้งสอง ทำให้กลายเป็นศัตรูกัน[63][64] ในฟาสต์เลน เจริโคได้ออกมาก่อกวนโอเวนส์จนแพ้เสียแชมป์ Universal ให้โกลด์เบิร์ก[38] คืนต่อมาในรอว์ เจริโคเรียกให้โอเวนส์ออกมาตอบคำถามที่ว่าทำไมถึงหักหลังเขา และโอเวนส์ก็ออกมาบอกว่า เพราะเขาไม่เคยคิดว่าเจอริโคคือเพื่อนเลย เขาหลอกใช้เจริโคมาตลอด จากนั้นทั้งคู่ก็ประกาศท้าเจอกันในเรสเซิลเมเนียเป็นการชิงแชมป์ US[65]
ในโรดบล็อก: เอ็นด์ออฟเดอะไลน์ ชาร์ลอตต์ แฟลร์ได้เอาชนะซาชา แบงส์ คว้าแชมป์ WWE Raw Women's Championship สมัยที่4 จบเรื่องราวที่ยาวนานของทั้งคู่ และตามข้อตกลงหลังจบแมตช์นี้ ตราบใดที่ใครคนนั้นยังเป็นแชมป์อยู่ จะไม่สามารถใช้สิทธิ์ชิงแชมป์กันได้อีก[61] ชาร์ลอตต์ได้เริ่มเปิดศึกกับเบย์ลีย์ ในรอยัลรัมเบิลชาร์ลอตต์สามารถป้องกันแชมป์กับเบย์ลีย์ได้[22] รอว์คืนต่อมาเบย์ลีย์ได้จับกดชนะชาร์ลอตต์ในแมตช์แทกทีม[34] จึงได้สิทธิ์รีแมตช์ชิงแชมป์ในรอว์ 13 กุมภาพันธ์ และเบย์ลีย์ก็สามารถคว้าแชมป์ไปได้โดยการช่วยเหลือจากซาชา[63] ในฟาสต์เลนเบย์ลีย์ป้องกันแชมป์กับชาร์ลอตต์ได้โดยการช่วยเหลือจากซาชาอีกครั้ง[38] ในรอว์คืนถัดมา ซาชาบอกว่าเธอและเบย์ลีย์ควรจะเจอกันชิงแชมป์ในเรสเซิลเมเนีย ชาร์ลอตต์ออกมาและเรียกร้องให้เธอควรจะมีแมตช์เนื่องจากการก่อกวนของซาชา ผู้จัดการทั่วไปของรอว์ มิค โฟลีย์ ประกาศว่าชาร์ลอตต์และซาชาจะต้องเจอกันเพื่อไปชิงแชมป์กับเบย์ลีย์ อย่างไรก็ตามสเตฟานีเปลี่ยนแผนการเหล่านั้น เธอให้สิทธิ์ชาร์ลอตต์ได้ชิงแชมป์ในเรสเซิลเมเนีย แต่ซาชาต้องเจอกับเบย์ลีย์เพื่อสิทธิ์เข้าร่วมแมตช์ชิงแชมป์ และซาชาเอาชนะเบย์ลีย์ไปได้ทำให้เป็นการชิงแชมป์สามเส้า[65] ในรอว์ 20 มีนาคม ไนอา แจ็กซ์ได้ชนะเบย์ลีย์ในแมตช์ไม่มีกฏกติกา ทำให้แมตช์ชิงแชมป์ในเรสเซิลเมเนียกลายเป็นสี่เส้า[66] และมีการประกาศเพิ่มเติมเป็นแมตช์สี่เส้าคัดออก[67]
ในรอยัลรัมเบิล Kickoff แกลโลส์และแอนเดอร์สันได้คว้าแชมป์ WWE Raw Tag Team Championshipจากซีซาโรและเชมัส[68] เชมัสและซีซาโรได้ใช้สิทธิ์รีแมตช์แต่เอ็นโซและแคสมาป่วนแมตช์ทำให้ไม่ได้แชมป์[35] ในรอว์ 20 กุมภาพันธ์ เอ็นโซและแคสเอาชนะเชมัสและซีซาโรได้สิทธิ์ไปชิงแชมป์ในฟาสต์เลน[36] แต่ก็ไม่ได้แชมป์[38] ในรอว์คืนถัดมา เชมัสและซีซาโรได้ก่อกวนการชิงแชมป์ของเอ็นโซและแคส ผู้จัดการทั่วไปของรอว์ มิค โฟลีย์ ประกาศให้เชมัสและซีซาโรเจอกับเอ็นโซและแคสในรอว์สัปดาห์ถัดไป เพื่อหาทีมไปชิงแชมป์กับแกลโลส์และแอนเดอร์สันในเรสเซิลเมเนีย[65] ผลปรากฏว่าแกลโลส์และแอนเดอร์สันออกมาป่วนทำให้ไม่มีทีมชนะ โฟลีย์เลยจัดชิงแชมป์แบบสามเส้าในเรสเซิลเมเนีย[53] และมีการประกาศเพิ่มเติมเป็นการไต่บันได[69]
ในรอยัลรัมเบิล ดิอันเดอร์เทเกอร์ได้เข้าร่วมแมตช์รอยัลรัมเบิล โรแมน เรนส์ หลังจากแพ้ในการชิงแชมป์ Universal Championship ก่อนหน้านั้น เขาได้เข้าร่วมแมตช์รัมเบิลเป็นคนที่30 และเหวี่ยงอันเดอร์เทเกอร์ลงจากเวที[22] ในรอว์ 6 มีนาคม บรอน สโตรว์แมน ที่แพ้ให้เรนส์ในฟาสต์เลน ออกมาที่เวทีเพื่อเรียกหาเรนส์ แต่กลายเป็นอันเดอร์เทเกอร์ออกมายืนจ้องหน้าสโตรว์แมน ทำให้สโตรว์แมนกลัวและหนีกลับไป เรนส์ออกมาแล้วก็บอกกับอันเดอร์เทเกอร์ว่าสโตรว์แมนมันไม่ได้เรียกหานายนะ มันเรียกหาฉันต่างหาก ให้มันรู้ซะบ้างว่าที่นี่ถิ่นใคร อันเดอร์เทเกอร์มองไปที่โลโก้เรสเซิลเมเนีย แล้วก็จับเรนส์มาโชกสแลม[65] ก่อนจะมีการประกาศแมตช์ของทั้งคู่ในเวลาต่อมา[70]
ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ เนโอมีได้คว้าแชมป์ WWE SmackDown Women's Championship แต่เนื่องจากได้รับบาดเจ็บเธอจึงต้องสละแชมป์ ทำให้มีการหาตำแหน่งแชมป์ที่ว่างอยู่โดยอเล็กซา บลิสได้แชมป์ไป ในสแมคดาวน์ 7 มีนาคม แดเนียล ไบรอันประกาศให้อเล็กซาป้องกันแชมป์กับนักมวยปล้ำหญิงทุกคนในสังกัดสแมคดาวน์[31]
ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ นิกกี เบลลากำลังให้สัมภาษณ์อยู่หลังเวที ทว่าโดนนาตาเลียวิ่งเข้ามาอัด ทั้งสองฟัดกัน เหวี่ยงไปโดนโต๊ะเครื่องแป้งของมารีสที่กำลังแต่งหน้าอยู่จนเละ ในคืนเดียวกันเดอะมิซได้ถูกจอห์น ซีนากำจัดออกจากแมตช์อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์[25] ในสแมคดาวน์ 21 กุมภาพันธ์ นิกกีและนาตาเลียได้มีแมตช์กันในแบบจับกดที่ไหนก็ได้ ระหว่างแมตช์นาตาเลียเหวี่ยงนิกกีไปชนมารีสจนที่กั้นล้ม มารีสโมโหเอาท่อเหล็กมาฟาดนิกกีที่ท่อนขาหลายรอบจนทำให้นาตาเลียกดนับสามชนะไป ในแบทเทิลรอยัลคู่เอก มิซได้ถูกซีนาเหวี่ยงตกเวทีทำให้มิซแค้นขึ้นมาเหวี่ยงซีนาตกเวทีไปเช่นกัน[28] ในสแมคดาวน์ 14 มีนาคม แดเนียล ไบรอัน ได้ประกาศแมตช์ระหว่างซีนาและนิกกีเจอกับมิซและมารีสในเรสเซิลเมเนีย[71] วันที่ 27 มีนาคม ซีนาเป็นแขกรับเชิญรายการ Today ของเอ็นบีซี และประกาศว่านักอุตุนิยมวิทยา อัล โรเกอร์ จะเป็นผู้ประกาศรับเชิญพิเศษในแมตช์นี้[72]
ในสแมคดาวน์ 17 มกราคม คอมมิสชันเนอร์ เชน แม็กแมน ได้จัดแมตช์อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ ชิงแชมป์ WWE ในศึกอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ ทำให้แชมป์ในตอนนั้นอย่างเอเจ สไตส์ไม่พอใจอย่างมาก ในขณะที่เขามีเรื่องเกี่ยวกับการป้องกันแชมป์กับจอห์น ซีนาในรอยัลรัมเบิล และรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาไม่เคยปล้ำแชมเบอร์ก่อน[73] ในรอยัลรัมเบิลเอเจได้เสียแชมป์ให้ซีนา[22] เอเจได้เข้าร่วมแมตช์อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ แต่เชนยังสัญญากับเอเจว่าเขาจะได้รีแมตช์ชิงแชมป์แบบหนึ่งต่อหนึ่งถ้าเขาไม่ได้แชมป์ในแชมเบอร์[74] แต่เป็นเบรย์ ไวแอ็ตต์ที่ได้แชมป์[25] เอเจได้ขอรีแมตช์ชิงแชมป์เช่นเดียวกับซีนา ผู้จัดการทั่วไป แดเนียล ไบรอัน ได้จัดแมตช์เป็นสามเส้าและเบรย์ป้องกันแชมป์ไว้ได้[26] จากนั้น แรนดี ออร์ตัน ผู้ชนะรอยัลรัมเบิลได้ออกมาปฏิเสธสิทธิ์ในการชิงแชมป์กับเบรย์ในเรสเซิลเมเนีย ไบรอันจึงได้จัดแบทเทิลรอยัล 10 คนเพื่อหาผู้ท้าชิงอันดับ1 คนใหม่[27] เนื่องจากเอเจไม่ได้สิทธิ์รีแมตช์แบบหนึ่งต่อหนึ่งที่เชนสัญญาไว้เขาจึงเข้าร่วมแบทเทิลรอยัล ซึ่งแมตช์จบลงด้วยการเสมอเพราะเอเจกับลู้ก ฮาร์เปอร์ตกเวทีทั้งคู่[28] ทั้งสองได้เจอกันในอีกสัปดาห์ถัดมาเพื่อหาผู้ท้าชิง เอเจจับกดฮาร์เปอร์นับ3 แต่เท้าของฮาร์เปอร์นั้นพาดเชือกอยู่ เชนออกมาสั่งเริ่มแมตช์ใหม่ซึ่งทำให้เอเจโกรธ ขณะที่เอเจกำลังเถียงกับเชน ฮาร์เปอร์จะซุปเปอร์คิกใส่เอเจ แต่หลบได้เลยเตะไปโดนเชน เอเจเลยได้โอกาสพลิกกลับมาชนะได้เป็นผู้ท้าชิง ในท้ายรายการออร์ตันได้ทวงสิทธิ์ชิงแชมป์กับเบรย์[29] หลังจากนั้นใน Talking Smack เชนและไบรอันได้ตัดสินใจว่าเอเจต้องปล้ำหาผู้ท้าชิงอีกครั้งกับออร์ตัน[75] และเป็นออร์ตันที่ชนะ[31] หลังจากจบรายการเอเจได้ทะเลาะกับเชนที่หลังเวที[76] ในสแมคดาวน์ 14 มีนาคม เอเจได้ลอบทำร้ายเชนที่ลานจอดรถ ก่อนจะถูกไบรอันไล่ออก(ตามบท) ในท้ายรายการเชนออกมาประกาศว่าจะสู้กับเอเจในเรสเซิลเมเนีย[71]
ในระหว่างแมตช์อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ ชิงแชมป์ WWE นั้น แบรอน คอร์บิน ได้ถูกแชมป์ WWE Intercontinental Championship ดีน แอมโบรส รวบกดนับ 3 ออกจากการแข่งขัน คอร์บินโมโหเลยอัดแอมโบรสจนหมดสภาพแล้วซ้ำด้วย End of Days ก่อนจะออกจากกรงไป ทำให้เดอะมิซฉวยโอกาสมากดแอมโบรสนับ 3 ออกตามไป[25] แอมโบรสและคอร์บินได้เข้าร่วมแบทเทิลรอยัลในการหาผู้ท้าชิงอันดับ1 ชิงแชมป์ WWE โดยแอมโบรสเหวี่ยงคอร์บินตกเวที คอร์บินโมโหไล่อัดแอมโบรสอีกครั้งก่อนจับใส่ End of Days และแอมโบรสก็ออกจากการแข่งขันเช่นกัน[28] คอร์บินได้ประกาศท้าที่จะชิงแชมป์กับแอมโบรส[29][31][71] ในสแมคดาวน์ 21 มีนาคม ระหว่างแมตช์ของคอร์บินกับแรนดี ออร์ตัน แอมโบรสได้ก่อกวนคอร์บินจนแพ้ จากนั้นแอมโบรสก็รับคำท้าของคอร์บินก่อนจะจับใส่ Dirty Deeds[77]
วันที่ 7 มีนาคม ได้ประกาศจัดแบทเทิลรอยัลชิงรางวัลอนุสรณ์สถานอ็องเดรเดอะไจแอนต์ครั้งที่4 ในเรสเซิลเมเนีย[31] ก่อนเริ่มรายการ[78]
ในฟาสต์เลน เนวิลล์สามารถป้องกันแชมป์ WWE Cruiserweight Championship กับแจ็ก แกลแล็กเฮอร์ไปได้[38] ในรอว์ 13 มีนาคม ได้มีการประกาศจัด 5 เส้า(Fatal 5-Way match) ที่จะจัดใน 205 Live คืนถัดไป เพื่อหาผู้ท้าชิงอันดับ1 กับเนวิลล์ในเรสเซิลเมเนีย[53] และเป็นออสติน แอรีส์ที่ชนะ[79] ต่อมาได้มีการประกาศให้เป็นแมตช์ก่อนเริ่มรายการ[78]
Remove ads
ผล
- ผู้เข้าร่วมอื่นๆ: Primo, Kalisto, Simon Gotch, Heath Slater, Jey Uso, Goldust, Konnor, Big Show, Viktor, Braun Strowman, Curt Hawkins, R-Truth, Rhyno, Aiden English, Curtis Axel, Jimmy Uso, Jason Jordan, Chad Gable, Tyler Breeze, Fandango, Sin Cara, Mark Henry, Tian Bing, Epico, Bo Dallas, Apollo Crews, Dolph Ziggler, Luke Harper, Titus O'Neil, Sami Zayn, Killian Dain
Remove ads
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads