การประหารชีวิตด้วยการยิงเป็นชุด

การประหารชีวิตด้วยการยิงเป็นชุด (อังกฤษ: execution by firing squad)^[1] เป็นวิธีลงโทษประหารชีวิตวิธีหนึ่งซึ่งใชักันมากในกลุ่มทหารและในช่วงสงคราม การประหารชีวิตด้วยการยิงนั้นเป็นวิธีที่ค่อนข้างเก่า เหตุผลบางประการที่มีการใช้วิธีนี้ คือ ปืนเป็นเครื่องสังหารที่พร้อมมืออยู่ตามปรกติแล้ว และการยิงเข้าอวัยวะสำคัญ เช่น สมอง หรือหัวใจ ก็นำไปสู่ความตายได้ค่อนข้างเร็ว

การประหารชีวิตโดยการยิงเป้าแบบชุดทีม
การประหารชีวิตครอง จันดาวงศ์ กับทองพันธ์ สุทธิมาศที่อดีตสนามบินลับของเสรีไทย ในอำเภอสว่างแดนดิน ด้วยตำรวจ
วิธีการ	ลงโทษประหารชีวิต

โดยทั่วไป ใช้บุคลากรทางทหารเป็นผู้ยิงประหาร และมักได้รับคำสั่งให้ยิงพร้อมกัน เพื่อไม่ให้ผู้ยิงคนใดคนหนึ่งทำกระบวนการติดขัด และเพื่อไม่ให้ระบุได้ว่ากระสุนนัดใดที่นำไปสู่ความตาย นอกจากนี้ ผู้ยิงยังมักได้รับคำสั่งให้ยิงที่หัวใจจุดเดียว เพื่อไม่ให้อวัยวะพรุนเพราะห่ากระสุน บางทีมีการใช้เป้ากระดาษช่วย ส่วนนักโทษนั้นมักปิดตาหรือคุลมศีรษะและพันธนาการไว้ แต่ก็มีกรณีที่นักโทษขอให้ตนได้เผชิญหน้ากับผู้ยิงโดยไม่ต้องปิดตาตนเอง และนักโทษมักถูกยิงขณะนั่งหรือยืน ในบางแห่งมีประเพณีที่ให้ประหารด้วยการยิงเป็นชุด ณ เวลารุ่งสาง จึงทำให้เกิดสำนวนว่า "ยิงตอนฟ้าสาง" (shot at dawn)

อ้างอิง

1. "fusilade". Oxford English Dictionary (3rd ed.). Oxford University Press. กันยายน 2005.