ช่องแคบมะละกา
From Wikipedia, the free encyclopedia
ช่องแคบมะละกา (อังกฤษ: Strait of Malacca; จีน: 馬六甲海峽/马六甲海峡; ทมิฬ: மலாக்கா நீரிணை; มลายู: Selat Melaka; อินโดนีเซีย: Selat Malaka; ฮินดี: मलक्का जलडमरूमध्य) เป็นช่องแคบที่มีความยาว 580 ไมล์ (930 กิโลเมตร) ตั้งอยู่ระหว่างคาบสมุทรมลายูกับเกาะสุมาตรา[2] เนื่องจากร่องน้ำขนส่งหลักตั้งอยู่ระหว่างมหาสมุทรอินเดียกับมหาสมุทรแปซิฟิก ทำให้เป็นหนึ่งในเส้นทางเดินเรือที่สำคัญที่สุดในโลก ชื่อช่องแคบตั้งชื่อมาจากรัฐสุลต่านมะละกาที่เคยปกครองเหนือกลุ่มเกาะใน ค.ศ. 1400 ถึง 1511
ข้อมูลเบื้องต้น ช่องแคบมะละกา, ที่ตั้ง ...
ช่องแคบมะละกา | |
---|---|
ช่องแคบมะละกาเชื่อมกับมหาสมุทรแปซิฟิกทางตะวันออกและมหาสมุทรอินเดียทางตะวันตก | |
ที่ตั้ง | ทะเลอันดามัน–ช่องแคบสิงคโปร์ |
พิกัด | 4°N 100°E |
ชนิด | ช่องแคบ |
ชื่อในภาษาแม่ | |
ประเทศในลุ่มน้ำ | ไทย มาเลเซีย อินโดนีเซีย อินเดีย |
ช่วงยาวที่สุด | 930 กิโลเมตร (580 ไมล์) |
ช่วงสั้นที่สุด | 38 กิโลเมตร (24 ไมล์) |
ความลึกโดยเฉลี่ย | 25 เมตร (82 ฟุต) (ขั้นต่ำ)[1] |
เมือง | มะละกา พอร์ตกลัง ปีนัง เมดัน ภูเก็ต จังหวัดสตูล อาเจะห์ รีเยา พอร์ตแบลร์ |
ปิด