Clinton Davisson

Clinton Joseph Davisson (d. 22 Ekim 1881 - ö. 1 Şubat 1958), elektron kırınımı keşfi ile 1937 yılında Nobel Fizik Ödülünü alan Amerikalı fizikçidir. Davisson ödülü bağımsız olarak kendi ile aynı anda elektron kırınımını keşfeden George Paget Thomson ile paylaşmıştır.

Clinton Joseph Davisson
Davisson
Doğum	22 Ekim 1881(1881-10-22) Bloomington, Illinois, ABD
Ölüm	01 Şubat 1958 (76 yaşında) Charlottesville, Virginia, ABD
Mezun olduğu okul(lar)	Chicago Üniversitesi Princeton Üniversitesi
Ödüller	Comstock Fizik Ödülü (1928) Elliott Cresson Madalyası (1931) Nobel Fizik Ödülü (1937)
Kariyeri
Dalı	Fizik
Çalıştığı kurumlar	Princeton Üniversitesi Carnegie Teknoloji Enstitüsü Bell Labs
Doktora danışmanı	Owen Richardson
Etkiledikleri	Joseph A. Becker William Shockley

Hayatı ve Kariyeri

Bloomington, Illinois doğumlu Davisson 1902'de burslu olarak Chicago Üniversitesi'ne kabul edilmiş, 1905 yılında Robert A. Millikan tavsiyesi üzerine Princeton Üniversitesi'nde fizik okutmanı olarak görev yapmaya başlamıştır. Doktorasını 1911 yılında Owen Richardson'ın öğrencisi olarak Princeton'da tamamlamıştır. Yardımcı doçent olarak Carnegie Teknoloji Enstitüsü'ne atanan Davisson 1917'de I. Dünya Savaşı sırasında enstitüden ayrılmış ve askeri araştırmalar yapan Bell Labs'da mühendislik departmanında çalışmaya başlamıştır. Savaş sonrasında da burada kalıcı bir pozisyonu kabul etmiş ve 1946 yılındaki emekliliğine kadar burada çalışmaya devam etmiştir. Emekliliğinden sonra Virginia Üniversitesi'nde profesörlük görevini kabul etmiş ve 1954 yılına kadar bu görevi sürdürmüştür.

Elektron kırınımı ve Davisson-Germer deneyi

Ana madde: Davisson-Germer deneyi

Clinton Davisson ve Lester Germer.

1927 yılında Clinton Davisson ve Lester Germer Bell Labs'da elektronların vakumda nikel (Ni) kristalden saçılması üzerine deney yaparlarken, tamamen rastlanti eseri elektronların aynı x ışınları gibi kırınım desenleri oluşturduğunu gözlemlediler ve elektronların dalga boylarını ölçmeyi başardılar. Ölçütükleri dalgaboyu, ${\displaystyle \lambda =h/p}$ şeklindeki de Broglie Hipotezi ile uyum sağlayarak hipotezi doğrulamıştır. Buradaki ${\displaystyle h}$ Planck sabiti ve ${\displaystyle p}$ elektronun momentumudur.^[1] Davisson ve Germer deneyi parçacıların dalga özelliği taşıdığını yani kuantum mekaniğinin temel prensiplerinden birini, madde dalgalarının varlığını kanıtlamıştır.

Dış bağlantılar

• Nobelprize.org Biography 1 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.