Zenate

Zenate veya Zenata (Berberîce: Iznaten ⵉⵣⵏⴰⵜⴻⵏ veya Iznasen ⵉⵣⵏⴰⵙⴻⵏ), antik dönemde Mısır'ın batısından Fas'a uzanan bir bölgede Sanhâce ve Masmude gruplarıyla birlikte yaşayan Berberi kabilelerdir.^[1] Yaşam tarzı olarak göçebe^[2][3] olanların yanında yerleşik^[4] yaşam sürenler de vardı.

Zenate kabilesinden kalma alfabetik yazılı taş.

Din

Zenate kabilesi İslam'ı erken, 7. yüzyıl gibi bir tarihte kabul etti. Diğer Berberi kabileleri 8. yüzyıla kadar Emevi Halifeliği fethine direnmeye devam ederken Zenateliler hızla İslamlaştılar.^[5] Ayrıca Müslümanların İberya fethinde önemli bir aracı oldular.

Toplum

14. yüzyıl tarih yazarı İbn Haldun, Zenate'nin üç büyük kabileye ayrıldığını bildiriyor: Cerave, Mağrâve ve Beni İfren. Eskiden Mağrip'in büyük bir bölümünde hakimiyet kurmuşken, daha güçlü kabileler olan Kutama ve Houara ile çatışmalar nedeniyle güneye ve batıya göç ettiler.

Siyaset

10. yüzyılda Zenateliler, Fâtımîlere karşı Endülüs Emevî Devleti ile ittifak kurdu. Zenateliler 13. yüzyılda Abdülvâdîlerin yükselişi ile bir miktar siyasi iktidarı ele geçirdi. Fas'ı 13. yüzyılın ortalarından 16. yüzyılın ortalarına kadar iki Zenate hanedanı, Meriniler ve Vattasîler yönetti.

Etimoloji ve anlambilim

"Zenata" adı, "Aznat" (ⴰⵣⵏⴰⵜ) kelimesinin çoğulu olan "Iznaten" (ⵉⵣⵏⴰⵜⵏ) kelimesinden gelir ve "Gönder, Sefer" ve "At" anlamına gelen "Azn" (ⴰⵣⵏ) 'den oluşur (ⴰⵜ) Zenata'nın Berberi dilinde "Oğul" anlamına gelen (diğer Berberi lehçelerinde "Oğul", "Aït (ⴰⵢⵜ) veya Yat (ⵢⴰⵜ)" olarak adlandırılır). Çoğulu işaretlemek için -en ve A'daki tekil kelimenin ilk harfinin bir I- yerine ikame edilmesi kullanılır. "Iznaten", "Aznat" kelimesinin çoğuludur ve Berberi'de zenetik "Çocuklarını gönderenler" anlamına gelir. "Iznaten" adı, "Iznaïten" veya "Iznyaten" olarak da telaffuz edilebilir.