Harp

Ayrıca bakınız: harp

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi حرب‎, o da Arapça حَرْب‎ (ḥarb) kelimesinden gelmektedir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈhaɾp/
• Heceleme: Harp

Özel ad

Harp (belirtme hâli Harp'ı)

1. Bir erkek ismi.

Çekimleme

Harp adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		Harp	—
belirtme		Harp'ı	—
yönelme		Harp'a	—
bulunma		Harp'ta	—
ayrılma		Harp'tan	—
tamlayan		Harp'ın	—
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	Harp'ım	—
	belirtme	Harp'ımı	—
	yönelme	Harp'ıma	—
	bulunma	Harp'ımda	—
	ayrılma	Harp'ımdan	—
	tamlayan	Harp'ımın	—
2. tekil	yalın	Harp'ın	—
	belirtme	Harp'ını	—
	yönelme	Harp'ına	—
	bulunma	Harp'ında	—
	ayrılma	Harp'ından	—
	tamlayan	Harp'ının	—
3. tekil	yalın	Harp'ı	—
	belirtme	Harp'ıyı	—
	yönelme	Harp'ıya	—
	bulunma	Harp'ıda	—
	ayrılma	Harp'ıdan	—
	tamlayan	Harp'ının	—
1. çoğul	yalın	Harp'ımız	—
	belirtme	Harp'ımızı	—
	yönelme	Harp'ımıza	—
	bulunma	Harp'ımızda	—
	ayrılma	Harp'ımızdan	—
	tamlayan	Harp'ımızın	—
2. çoğul	yalın	Harp'ınız	—
	belirtme	Harp'ınızı	—
	yönelme	Harp'ınıza	—
	bulunma	Harp'ınızda	—
	ayrılma	Harp'ınızdan	—
	tamlayan	Harp'ınızın	—
3. çoğul	yalın	Harp'ı —
	belirtme	Harp'ıyı —
	yönelme	Harp'ıya —
	bulunma	Harp'ıda —
	ayrılma	Harp'ıdan —
	tamlayan	Harp'ının —