harp

Ayrıca bakınız: Harp

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi حرب‎, o da Arapça حَرْب‎ (ḥarb) sözcüğünden gelmektedir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈhaɾp/
• Heceleme: harp

Ad

harp (belirtme hâli harbı, çoğulu harplar)

1. (askeriye, sosyoloji) savaş

   Bu, resmen harp ilan olunmaksızın savaş kapısını açmak demekti. — N. F. Kısakürek

Çekimleme

harp adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		harp	harplar
belirtme		harbı	harpları
yönelme		harba	harplara
bulunma		harpta	harplarda
ayrılma		harptan	harplardan
tamlayan		harbın	harpların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	harbım	harplarım
	belirtme	harbımı	harplarımı
	yönelme	harbıma	harplarıma
	bulunma	harbımda	harplarımda
	ayrılma	harbımdan	harplarımdan
	tamlayan	harbımın	harplarımın
2. tekil	yalın	harbın	harpların
	belirtme	harbını	harplarını
	yönelme	harbına	harplarına
	bulunma	harbında	harplarında
	ayrılma	harbından	harplarından
	tamlayan	harbının	harplarının
3. tekil	yalın	harbı	harpları
	belirtme	harbıyı	harplarını
	yönelme	harbıya	harplarına
	bulunma	harbıda	harplarında
	ayrılma	harbıdan	harplarından
	tamlayan	harbının	harplarının
1. çoğul	yalın	harbımız	harplarımız
	belirtme	harbımızı	harplarımızı
	yönelme	harbımıza	harplarımıza
	bulunma	harbımızda	harplarımızda
	ayrılma	harbımızdan	harplarımızdan
	tamlayan	harbımızın	harplarımızın
2. çoğul	yalın	harbınız	harplarınız
	belirtme	harbınızı	harplarınızı
	yönelme	harbınıza	harplarınıza
	bulunma	harbınızda	harplarınızda
	ayrılma	harbınızdan	harplarınızdan
	tamlayan	harbınızın	harplarınızın
3. çoğul	yalın	harbı harpları
	belirtme	harbıyı harplarını
	yönelme	harbıya harplarına
	bulunma	harbıda harplarında
	ayrılma	harbıdan harplarından
	tamlayan	harbının harplarının

Zıt kavramlar

• sulh

Alt kavramlar

• gayrinizamî harp

Türetilmiş kavramlar

• harpça, harpçı, harpçık, harpken, harpla, harplı, harpsa, harpsız

Çeviriler

savaş — bakınız savaş

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "harp" maddesi

İngilizce

Ad

harp (çoğulu harps)

1. (müzik aletleri) arp

Türkmence

Ad

harp

1. (dil bilimi) harf