af

Ayrıca bakınız: .af, A.F., AF, âf

Dillerarası

Sembol

af

1. Afrikanca için ISO 639-1 dil kodu.

Ek okumalar

• İngilizce Vikipedi'de af

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi عفو‎ (ʿafv) sözcüğünden devralındı, Arapça عَفْو‎ (ʿafv) sözcüğünden.

Ad

af (belirtme hâli afı, çoğulu aflar)-ffı

af hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. (hukuk) bir suç işleyeni, kusur veya hata yapanı bağışlama
2. günah ve kusurunu nazara almama, günah ve taksirinden geçme, günahı bağışlama.
3. mazur tutmak, mecbur etmemek, müstesna tutup dahil etmemek.
4. görevden çıkarılma

   Kardeşinin vazifeden affı kararlaşmış.

Deyimler

af buyurunuz, af çıkarılmak, af dilemek, af kapsamına alınmak, genel af

Çeviriler

çeviriler

Almanca: Gnadenbefugnis (de) Azerice: əfv (az) Felemenkçe: gratie (nl) Fince: armahdus (fi) Fransızca: grâce (fr) İngilizce: pardon (en) İsveççe: benådning (sv) Kürtçe: efûya giştî (ku), efû (ku) Macarca: elnézés (hu)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "af" maddesi

Gagavuzca

Köken

Arapça عَفْو‎ (ʿafv) sözcüğünden nakledildi.

Ad

af

1. af

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Somalice

Ad

af

1. dil, lisan
2. ağız