babacan

Ayrıca bakınız: Babacan

Türkçe

Köken

baba + can

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ba.ba.ˈd͡ʒan/
• Heceleme: ba‧ba‧can

Ön ad

babacan (karşılaştırma daha babacan, üstünlük en babacan)

1. itimada şayan, güvenilir, hoşgörülü, iyi kalpli, olgun

   Bu durumda ortada Doktor Hayrullah gibisinden babacan bir koruyucunun bulunması yeterliydi. — A. Ağaoğlu

Çeviriler

babacan

Almanca: gutmütig (de) İngilizce: good-natured (en) İsveççe: godmodig (sv)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "babacan" maddesi