huy

Ayrıca bakınız: seciye

Türkçe

Söyleniş

Heceleme: huy

Köken

Farsça

Ad

huy (belirtme hâli huyu, çoğulu huylar)

huy hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. insanın yaradılış ve ruh özelliklerinin bütünü, mizaç, tabiat

   Can çıktıktan sonra da huy, adamı kolay kolay terk etmiyor. - R. N. Güntekin

2. alışkanlık

   Bu günden sonra geceleri dolaşma huyu edindim. - R. Mağden

Çeviriler

çeviriler

Almanca: Gemüt (de) n, Temperament (de) n Arapça: مِزَاج‎ (ar) e (mizāc) Azerice: xasiyyət (az) Eski Türkçe: borık‎ (otk) (borık), kılk‎ (otk) (kılk) Farsça: مزاج‎ (fa) Fince: tottumus (fi) Fransızca: habitude (fr) İngilizce: disposition (en), mind (en), soul (en), temperament (en) İspanyolca: hábito (es) İsveççe: kynne (sv), lynne (sv) Norveççe: sinn (no) Rusça: характер (ru) (harakter), нрав (ru) (nrav), натура (ru) (natura), привычка (ru) (privıçka)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "huy" maddesi

Atasözleri

• Boyuma göre boy buldum, huyuma göre huy bulamadım
• Can çıkmayınca huy çıkmaz
• Sütle giren huy, canla çıkar