kemal

Ayrıca bakınız: Kemal, Kemâl, kamal

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ceˈmal
• Heceleme: ke‧ma:l

Köken

Osmanlı Türkçesi كمال‎ (kemâl), Arapça كَمَال‎ (kemāl)

Ad

kemal (belirtme hâli kemali, çoğulu kemaller)

1. bilgi ve erdem bakımından olgunluk, yetkinlik, erginlik, eksiksizlik
2. eder, tutar

   Tozu kaldı ise bir paket al, saçak tütün iç. Bunun kemali altmış para! - Memduh Şevket Esendal

Çekimleme

kemal adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		kemal	kemaller
belirtme		kemali	kemalleri
yönelme		kemale	kemallere
bulunma		kemalde	kemallerde
ayrılma		kemalden	kemallerden
tamlayan		kemalin	kemallerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	kemalim	kemallerim
	belirtme	kemalimi	kemallerimi
	yönelme	kemalime	kemallerime
	bulunma	kemalimde	kemallerimde
	ayrılma	kemalimden	kemallerimden
	tamlayan	kemalimin	kemallerimin
2. tekil	yalın	kemalin	kemallerin
	belirtme	kemalini	kemallerini
	yönelme	kemaline	kemallerine
	bulunma	kemalinde	kemallerinde
	ayrılma	kemalinden	kemallerinden
	tamlayan	kemalinin	kemallerinin
3. tekil	yalın	kemali	kemalleri
	belirtme	kemaliyi	kemallerini
	yönelme	kemaliye	kemallerine
	bulunma	kemalide	kemallerinde
	ayrılma	kemaliden	kemallerinden
	tamlayan	kemalinin	kemallerinin
1. çoğul	yalın	kemalimiz	kemallerimiz
	belirtme	kemalimizi	kemallerimizi
	yönelme	kemalimize	kemallerimize
	bulunma	kemalimizde	kemallerimizde
	ayrılma	kemalimizden	kemallerimizden
	tamlayan	kemalimizin	kemallerimizin
2. çoğul	yalın	kemaliniz	kemalleriniz
	belirtme	kemalinizi	kemallerinizi
	yönelme	kemalinize	kemallerinize
	bulunma	kemalinizde	kemallerinizde
	ayrılma	kemalinizden	kemallerinizden
	tamlayan	kemalinizin	kemallerinizin
3. çoğul	yalın	kemali kemalleri
	belirtme	kemaliyi kemallerini
	yönelme	kemaliye kemallerine
	bulunma	kemalide kemallerinde
	ayrılma	kemaliden kemallerinden
	tamlayan	kemalinin kemallerinin

Atasözleri

• Babadan mal kalır, kemal kalmaz

Deyimler

• kemale ermek

Çeviriler

çeviriler

Fince: täydellisyys (fi) İngilizce: perfection (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kemal" maddesi