o

Ayrıca bakınız: O, ó, ò, ö, ő, ø, о, ө

Latin
o

Haftanın sözcüğü – 2006, 41. hafta

Dillerarası

Harf

o

1. Latin alfabesinin 15. harfi

Ayrıca bakınız

• Latin alfabesi: A a, B b, C c, D d, E e, F f, G g, H h, I i, J j, K k, L l, M m, N n, O o, P p, Q q, R r, S s, T t, U u, V v, W w, X, x, Y y, Z z

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈo/, [ˈo], [ˈo̞]
• (fonem):IPA^(anahtar): /o/, [o̞], [ɔ]
• Heceleme: o

Harf

o

1. Türk alfabesinin 18. harfi

Ayrıca bakınız

• Türk alfabesi: A a (Â â), B b, C c, Ç ç, D d, E e, F f, G g, Ğ ğ, H h, I ı, İ i (Î î), J j, K k, L l, M m, N n, O o, Ö ö, P p, R r, S s, Ş ş, T t, U u (Û û), Ü ü, V v, Y y, Z z

Adıl

o

1. (işaret adılı): uzaktaki bir şeye işaret etmek için kullanılan işaret zamiri

   O bugün okula gitmiyor.

   Tiyatrodan sonra onu gördüm.

2. (kişi adılı): 3. tekil şahıs şahıs zamiri

Köken

Eski Türkçe 𐰆𐰞‎ (ul¹)

Eş anlamlılar

• (işaret adılı): işaret zamiri
• (kişi adılı): şahıs zamiri

Üst kavramlar

• adıl, zamir

Deyimler

işaret adılı

demem o deme değil o bir düşeş o gün bugün o hacı, bu hacı, kim olacak boyacı o saat o tarakta bezi olmamak o taraflı olmamak, o tarakta bezi olmamak, o yolun yolcusu

Çeviriler

işaret adılı

Almanca: es (de) Bulgarca: то (bg) (to) Çekçe: on (cs) Estonca: tema (et) Felemenkçe: hij (nl), zij (nl) Fince: se (fi) İngilizce: it (en) İspanyolca: él (es), ella (es), ello (es) İsveççe: den (sv) g, det (sv) n İtalyanca: egli (it), lui (it) İzlandaca: hann (is), hún (is) Lehçe: on (pl), ona (pl), ono (pl) Portekizce: ele (pt), ela (pt) Rusça: он (ru) e (on), она (ru) d (ona) Tacikçe: ӯ (tg) (ü) Eski Türkçe: 𐰆𐰞‎ (ul¹) Volapük dili: om (vo) Modern Yunanca: αυτός (el) (aftós), αυτή (el) (aftí), αυτό (el) (aftó)

kişi adılı

Almanca: er (de) e, sie (de) d, es (de) n Bulgarca: той (bg) (toy), тя (bg) (tya) Arnavutça: ai (sq) Ersya dili: сон (myv) ( son ) Estonca: tema (et) Fince: hän (fi) İsveççe: han (sv), hun (sv), det (sv) İngilizce: he (en), she (en) Mokşa dili: сон (mdf) ( son ) Norveççe: han (no), hun (no), det (no) Eski Türkçe: 𐰆𐰞‎ (ul¹) Zazaca: ay (diq), o (diq)

Ayrıca bakınız

Türkçe işaret adılları [değiştir]
	yakın	uzak
Tekil	bu	o şu
Çoğul	bunlar	onlar şunlar

Türkçe kişi adılları[değiştir]
hâl	adet	1. kişi	2. kişi	3. kişi
yalın	tekil	ben	sen	o
	çoğul	biz bizler	siz sizler	onlar
belirtme	tekil	beni	seni	onu
	çoğul	bizi bizleri	sizi sizleri	onları
yönelme	tekil	bana	sana	ona
	çoğul	bize bizlere	size sizlere	onlara

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "o" maddesi

Asturyasça

Bağlaç

o

1. veya

Azerice

Adıl

o

1. (işaret adılı): o
2. (kişi adılı): o

Friuli dili

Bağlaç

o

1. veya

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe ol‎ (ol)

Söyleniş

• Heceleme: o

Adıl

o

1. (işaret adılı): o
2. (kişi adılı): o

İspanyolca

Bağlaç

o

1. veya

İtalyanca

Bağlaç

o

1. veya
2. ya da

Katalanca

Bağlaç

o

1. veya

Korsikaca

Bağlaç

o

1. veya

Sarduca

Bağlaç

o

1. veya

Sicilyaca

Bağlaç

o

1. veya

Tagalogca

Bağlaç

o

1. veya

Yahudi İspanyolcası

Bağlaç

o

1. veya

Zazaca

Adıl

o e

1. (kişi adılı): o