siz

Ayrıca bakınız: -siz

Türkçe

Köken

Ana Türkçe *siŕ sözcüğünden devralındı

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈsiz/, [ˈs̪ɪz̪]
• Heceleme: siz

Adıl

siz

1. (kişi adılı): çokluk ikinci kişi zamiri ve bir kişiye saygı ve incelik belirtisi olarak kullanılan bir seslenme sözü, kişi adılı

Deyimler

• siz sağ olun

Çeviriler

kişi adılı

Almanca: sie (de), Sie (de) Arapça: أَنْتُم‎ (ar) e (ʾentüm), أَنْتُنَّ‎ (ar) d (ʾentünne) Azerice: siz (az) Danca: de (da) Estonca: teie (et) Fince: te (fi), Te (fi) Fransızca: vous (fr) İngilizce: you (en) İsveççe: ni (sv) Latince: vos (la) Lehçe: wy (pl) Macarca: ön (hu) Özbekçe: siz (uz) Rumence: voi (ro) Tatarca: sez (tt) Türkmence: siz (tk) Yunanca: εσείς (el) (eseís)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "siz" maddesi

Türkçe kişi adılları[değiştir]
hâl	adet	1. kişi	2. kişi	3. kişi
yalın	tekil	ben	sen	o
	çoğul	biz bizler	siz sizler	onlar
belirtme	tekil	beni	seni	onu
	çoğul	bizi bizleri	sizi sizleri	onları
yönelme	tekil	bana	sana	ona
	çoğul	bize bizlere	size sizlere	onlara

Azerice

Söyleniş

• Heceleme: siz

Adıl

siz

1. (kişi adılı): siz

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe siz‎ (siz)

Söyleniş

• Heceleme: siz

Adıl

siz

1. (kişi adılı): siz

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Türkmence

Söyleniş

• Heceleme: siz

Adıl

siz

1. (kişi adılı): siz

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.