pay

Ayrıca bakınız: Pay, bölünen

Türkçe

Söyleniş

Heceleme: pay

Ad

pay (belirtme hâli payı, çoğulu paylar)

1. birden fazla kişi arasında bölüşülmüş bir [[bütün|bütünden, bu kişilerin her birine düşen bölüm, hisse,üleş.
2. eşit bölüm

   Bunu beş pay yapın.

3. (aritmetik) bayağı kesirlerden birinin eşit parçalardan kaç tane aldığını gösteren sayı

   ½ kesrinin payı 1 sayısıdır.

4. (ekonomi) ticarî bir işlemde zarar tehlikesine karşı ayrılan para, marj

Karşıt anlamlılar

• (aritmetik): payda

Deyimler

pay edene pay kalmamak, payını almak

Çeviriler

çeviriler

Almanca: Anteil (de) e Arapça: حِصَّة‎ (ar) d (ḥiṣṣa) Azerice: pay (az) Eski Türkçe: ülü‎ (otk) (ülü), ülüg‎ (otk) (ülüg), ülük‎ (otk) (ülük) Fince: osuus (fi), osoittaja (fi) İngilizce: share (en), numerator (en) Karaçay Balkarcası: ülüş (krc) Rusça: числитель (ru) e (çislitelʹ)

Üst kavramlar

• (aritmetik): kesir
• (bölüm): bölüm
• (ekonomi): para

Türetilmiş kavramlar

• payca, paycı, paycık, payken, payla, paylama, paylı, paysa, paysız

Ek okumalar

• Vikipedi'de pay

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "pay" maddesi

Atasözleri

• (bölüm): İtin ahmağı baklavadan pay umar

Atakapaca

Eylem

pay

1. pay etmek

• Tahsin Mayatepek Raporları

Azerice

Ad

pay

1. pay

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe paj

Ad

pay

1. pay

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

İngilizce

Söyleniş

ses (ABD aksanı)

(dosya)

Heceleme: pay

Eylem

pay

1. (ekonomi) ödemek, tediye etmek

Özbekçe

Ad

pay

1. hisse, pay

Zazaca

Ad

pay

1. adım
2. ayak
3. hisse
4. kesir

Eylem

pay

1. pay kerden
2. pay kewten
3. pay esten
4. pay menden
5. pay çeken
6. pay çekerden
7. pay siyen
8. pay anten