tam

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

tam (belirtme hâli tamı, çoğulu tamlar)

1. (para) Amerikan doları, para birimi $
2. (halk ağzı) (Havza ağzı) Ahır.^[1]

Çeviriler

çeviriler

Fince: taala (fi)

Ön ad

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈtɑm/, [ˈt̪ʰɑm]

tam (karşılaştırma daha tam, üstünlük en tam)

1. eksiksiz, kesintisiz

   Tam iki saat yalandan tamirle uğraştım. - A. Gündüz

2. bütün, tüm
3. en elverişli, en uygun
4. gerçek, kusursuz

   Reşit Galip tam bir idealist gibi öldü. - O. S. Orhon

5. ehliyetli, yetkin

Deyimler

tam adamına düşmek, tam üstüne basmak

Çeviriler

çeviriler

Azerice: tam (az) Fince: täydellinen (fi)

Belirteç

tam

1. tıpkı

   Tam istediğim gibi davrandın.

2. o sırada, o anda

   Tam mağazaya girecekken arkadaşım çağırdı.

Çeviriler

çeviriler

Kaynakça

Türk Dil Kurumuna göre "tam" maddesi

Azerice

Ön ad

tam

1. tam

Çağatayca

Ad

1. dam, bina örtüsü
2. katra, damla

Çekçe

Belirteç

tam

1. orada, anda

Karaçay Balkarca

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Karaçay Balkarca alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Eylem

1. damlamak

Kumanca

Eylem

tam

1. damlamak

Kuzey Kürtçe

Ad

tam d

1. (duyu, fizyoloji) tat