tat

Ayrıca bakınız: Tat, tatlı, tatmak

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): /tat/

Köken

Osmanlı Türkçesi طات‎ (tat) sözcüğünden devralındı

Ad

tat (belirtme hâli tadı, çoğulu tatlar)

tat hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. (duyu, fizyoloji) canlıların besinlerdeki uçucu olmayan bileşikleri damak, boğaz ve dil yüzeyindeki mukoza noktaları aracılığıyla algıladığı duyum
2. tatlılık
3. hoşa giden durum, lezzet, zevk

   Öğle yemeğinden sonra gelen rehavetin tadı, hiçbir gece uykusunda bulunmaz. - Ş. Rado

4. (halk ağzı, fizyoloji) dilsiz
5. Tat kökenli birisi

Deyimler

ağız tadı, damak tadı, kabak tadı, tadına bakmak, tadında bırakmak, tat alma, tat alma organı, tat duyusu, tat sistemi, tat tomurcuğu

Türetilmiş kavramlar

• tatça, tatçı, tatçık, tatken, tatla, tatlı, tatmak, tatsa, tatsı, tatsız

Çeviriler

çeviriler

Almanca: Geschmack (de) e Eski Türkçe: tatıg‎ (otk) (tatıg) Fince: maku (fi), makuaisti (fi), makeus (fi), miellyttävyys (fi), mykkä (fi) İngilizce: taste (en) İsveççe: smak (sv) Karaçay Balkarca: tatuv (krc) Kırım Tatarca: dam (crh) Kürtçe: tam (ku) d, çêj (ku) d Macarca: íz (hu)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "tat" maddesi

Çağatayca

Ad

1. Türk hükmine girmiş olan kavmlara denir, taçık gibi
2. bir şeyin lezzeti