tuman

Türkçe

Ad

tuman (belirtme hâli tumanı, çoğulu tumanlar)

1. (halk ağzı, iç giyim) Don, şalvar.
   • Ahmet BÜKE, 2004 İzmir Postası'nın Adamları, sayfa 97 , Kanat Yayınları

     "Ben anahtar sesini duyunca tumanı yelkeni toplayıp topukladım dakikasında."

1. (spor) Pehlivan kıspeti
2. (halk ağzı) "duman" kelimesinin çeşitli lehçe, ağız ve şivelerdeki söylenişi

Eş anlamlılar

1. duman
2. şalvar, don

Çağatayca

Ad

1. Onbin
2. sancak
3. kaza
4. Iran şahlarının bir nevi altun ve sike ve rütbesi dir.

Kumanca

Ad

tuman

1. sis
2. karanlık

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.