vakit

Ayrıca bakınız: vakít

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi وقت‎, Arapça وَقِت‎ (vaḳit).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /va.ˈcit/
• Heceleme: va‧kit

Ad

vakit (belirtme hâli vakti, çoğulu vakitler)

1. bir işe ayrılmış veya bir iş için alışılmış saatler

   Şimdi yemek vakti, bunun vakti değil.

2. belirlenmiş olan zaman

   Kâhya, "Vakit gayri Süleyman, haber saldık gelecekler, pamuklar da kıvamına geldi" demişti. — S. Kocagöz

3. zaman anlatan kelimelere belirtilen hâl geldiğinde "iken" anlamı veren bir söz
4. (astronomi) çağ, devir

   Vaktin bilginleri.

5. (mecaz) geçim, para bakımından elverişli durum

   Onun bu kadar para vermeye vakti yok.

6. (zaman) zaman

   Mevsim mütehayyil, vakit akşamdı Bebek'te. — Y. K. Beyatlı

Çekimleme

vakit adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		vakit	vakitler
belirtme		vakti	vakitleri
yönelme		vakte	vakitlere
bulunma		vakitte	vakitlerde
ayrılma		vakitten	vakitlerden
tamlayan		vaktin	vakitlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	vaktim	vakitlerim
	belirtme	vaktimi	vakitlerimi
	yönelme	vaktime	vakitlerime
	bulunma	vaktimde	vakitlerimde
	ayrılma	vaktimden	vakitlerimden
	tamlayan	vaktimin	vakitlerimin
2. tekil	yalın	vaktin	vakitlerin
	belirtme	vaktini	vakitlerini
	yönelme	vaktine	vakitlerine
	bulunma	vaktinde	vakitlerinde
	ayrılma	vaktinden	vakitlerinden
	tamlayan	vaktinin	vakitlerinin
3. tekil	yalın	vakti	vakitleri
	belirtme	vaktini	vakitlerini
	yönelme	vaktine	vakitlerine
	bulunma	vaktinde	vakitlerinde
	ayrılma	vaktinden	vakitlerinden
	tamlayan	vaktinin	vakitlerinin
1. çoğul	yalın	vaktimiz	vakitlerimiz
	belirtme	vaktimizi	vakitlerimizi
	yönelme	vaktimize	vakitlerimize
	bulunma	vaktimizde	vakitlerimizde
	ayrılma	vaktimizden	vakitlerimizden
	tamlayan	vaktimizin	vakitlerimizin
2. çoğul	yalın	vaktiniz	vakitleriniz
	belirtme	vaktinizi	vakitlerinizi
	yönelme	vaktinize	vakitlerinize
	bulunma	vaktinizde	vakitlerinizde
	ayrılma	vaktinizden	vakitlerinizden
	tamlayan	vaktinizin	vakitlerinizin
3. çoğul	yalın	vakti vakitleri
	belirtme	vaktini vakitlerini
	yönelme	vaktine vakitlerine
	bulunma	vaktinde vakitlerinde
	ayrılma	vaktinden vakitlerinden
	tamlayan	vaktinin vakitlerinin

Eş anlamlılar

• vagit

Alt kavramlar

zaman

âhir vakit, akşam vakti, biçim vakti, dar vakit, ikindi vakti, işrak vakti, kuşluk vakti, namaz vakti, seher vakti, şekil vakti, yemek vakti

Atasözleri

zaman

Ala keçi her vakit püsküllü oğlak doğurmaz Fırsat her vakit ele geçmez Vakit, nakittir

Deyimler

zaman

kaçmaktan kovalamaya vakit olmamak, üç vakte kadar, vakit kaybetmeden, vakit kazanma, vakit öldürme

Kelime birliktelikleri

zaman

beş vakit, dar vakit, kimi vakit, tez vakit, vakit geçirme, vakit geçme, vakit yeli, vakit vakit, vakitli vakitsiz

Türetilmiş kavramlar

• muvakit,
• vakitçe,
• vakitken,
• vakitle,
• vakitli,
• vakitse,
• vakitsiz,
• vaktiye

Çeviriler

zaman

Afrikaanca: tyd (af) Almanca: Zeit (de) d Arapça: وَقْت‎ (ar) e (vaḳt) Azerice: vaxt (az) Endonezce: waktu (id) Felemenkçe: tijd (nl) Fince: aika (fi), aikakausi (fi), aikavyöhyke (fi) İngilizce: time (en) Özbekçe: chog (uz), davr (uz), kez (uz), mahal (uz), mavrid (uz), palla (uz), payt (uz), vaqt (uz) Romanşça: oura (rm) d, temp (rm) e Sırp-Hırvatça: vrijeme (sh) n Sorbca: Aşağı Sorbca: cas (dsb) e Yukarı Sorbca: čas (hsb) Somalice: wakhti (so), waqti (sh) Svahili: wakati (sw) Tagalogca: panahon (tl) Tatarca: vaqıt (tt) Kırım Tatarcası: vaqıt (crh), zaman (crh) Türkçe: Eski Türkçe: 𐰇𐰓‎ (otk) (öd) Osmanlı Türkçesi: وقت‎ (ota) Türkmence: wagt (tk) Udmurtça: вакыт (udm) (vakyt)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "vakit" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de vakit

Gagavuzca

Köken

Arapça وَقْت‎ (vaḳt)

Söyleniş

• Heceleme: va‧kit

Ad

vakit

1. (zaman) vakit, zaman