yaban

Türkçe

Ad

yaban (belirtme hâli yabanı, çoğulu yabanlar)

1. (coğrafya) insan yaşamayan ıssız yer
2. kendi kendine yetişen bitki

Yaban sarımsağı.

1. aile ocağından uzak olan yer

Az değildir varmadan senin gibi yurduna. Post verenler yabanın hayduduna, kurduna. - F. N. Çamlıbel

1. yabancı, el, yerli halktan olmayan kimse

Yerliler bize yaban derler ve aramıza katılmazlardı. - F. R. Atay

Köken

Türkçe yad

Deyimler

yaban arısı

Kaynakça

Türk Dil Kurumuna göre "yaban" maddesi

Çeviriler

çeviriler

Azerice: özgə (az), yabanı (az), yad (az) Fince: erämaa (fi) İngilizce: wilderness (en)

Ön ad

yaban (karşılaştırma daha yaban, üstünlük en yaban)

1. vahşi olan, evcil olmayan canlı

Yaban keçisi. Yaban kedisi.

1. ıssız

Yalnız, yaban ormanda yaşayan yerliler bu zehrin ilacını bilirler. - F. R. Atay

Çeviriler

çeviriler

Gagavuzca: yaban (gag)

Çağatayca

Ad

1. biyaban, taşra, harc, sahra, yat adam, hamun
2. yogan aş

Gagavuzca

Ad

yaban

1. yaban

Köken

1. Farsça yâbân

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki