yutmak

Türkçe

Eylem

yutmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi yutar)

1. (fizyoloji) ağızda bulunan bir şeyi yutağa geçirmek
2. tam ve doğru söylememek

   Bazı heceleri yutuyor.

3. inanmak, aldanmak, kanmak

   Bize numara yapma, yutacak enayi değiliz. - S. M. Alus

4. söylemek istediği bir sözü kendini tutarak söylememek
5. iyice, eksiksiz olarak öğrenmek

   Bazen üçer yüz sayfalık iki kitabı birden, yirmi dört saat zarfında hatmedip yuttuğu olurdu. - Y. K. Karaosmanoğlu

6. ışığın parlaklığının düşmesi, sesin gücünün azalması

   Duvarlar bütün ışıkları yutuyor, halkın üstüne bir toprak rengi dökülüyor. - M. Ş. Esendal

7. dayanıp sesini çıkarmamak, katlanmak

   Ben bu ağır sözleri yutmam.

8. haksız olarak kendine mal etmek, zorbalıkla elinden almak

   Sakarya'nın doğusunda Türk Ordusu da kıvrılarak bu canavarın Ankara'yı yutmasına mâni olmaya çalışıyordu. - H. E. Adıvar

9. oyunda bir şey kazanmak
10. yutar gibi ortadan kaybetmek
    • Ayfer Tunç, 2014 Dünya Ağrısı, sayfa 18 , Can Yayınları

      "Evin neşesini yutmaya başlamamıştı daha."

Deyimler

Agop'un kazı gibi yutmak, deveyi hamuduyla yutmak, deveyi havutuyla yutmak, dolmaları yutmak, hapı yutmak, kül yutmak, yalayıp yutmak

Çeviriler

çeviriler

Eski Türkçe: kalbuzlamak‎ (otk) (kalbuzlamak) Fince: niellä (fi) İngilizce: swallow (en) Tatarca: yotu (tt) Türkmence: ýuvutmak (tk)

Kaynakça

Türk Dil Kurumuna göre "yutmak" maddesi

Çağatayca

Eylem

1. sükyut etmek, yutmak

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.