Анатолий Писарев

Анатолий Иванович Писарев (1912 елның 20 ноябре, Казан — 1974 елның 23 гыйнвары, Ижау) — совет рус шагыйре, тәрҗемәче, журналист, әдәби тәнкыйтьче. Удмурт АССРның атказанган мәдәният хезмәткәре. ССРБ Язучылар берлеге әгъзасы (1934).

Википедиядә Писарев фамилияле башка кешеләр турында мәкаләләр дә бар.

Анатолий Писарев
Туган	20 ноябрь 1912(1912-11-20) Казан, Русия империясе
Үлгән	23 гыйнвар 1974(1974-01-23) (61 яшь) Ижау, Удмурт АССР, ССРБ

Тормыш юлы

Анатолий Писарев 1912 елда Казанда хезмәткәр гаиләсендә туа. Яшьли ятим булып калгач, Алнаш авылының балалар йортында тәрбияләнә^[1]. 1931 елда Можга педагогия техникумын тәмамлый^[2], анда булачак язучылар: Григорий Медведев, Трофим Архипов, Михаил Коновалов белән укыган, Кедра Митрейны, Филипп Кедровны, Игнатий Гавриловны яхшы белгән^[1].

Анатолий Писарев 20 нче еллар ахырында әсәрләрен бастыра башлый һәм шунда ук үзе турында төрле жанрдагы язучы: шагыйрь, очерк язучы, тәрҗемәче, тәнкыйтьче буларак белдерә. 1934 елда Писарев үзенең беренче (һәм бердәнбер) «Голос» шигырьләр җыентыгын бастыра. Соңыннан аның шигырьләре аерым басмалар белән чыкмый, ә Удмуртия шагыйрьләренең «Начало», «Разбег», «Совет Удмуртия шагыйрьләре», «Удмурт шагыйрьләренең шигырьләре» һ. б. альманахларда һәм җыентыкларында басыла^[2].

Анатолий Писарев иҗатындагы төп урыннарның берсен тәрҗемәче эше алып тора. Удмурт телен яхшы белеп, ул удмурт шагыйрьләре Даниил Майоров, Михаил Петров, Афанасий Лужанин, Николай Байтирәков, Флор Васильев шигырьләрен рус теленә тәрҗемә итә.

30 нчы еллар башыннан Писарев профессиональ журналист була, хезмәт эшчәнлеген «Можга эшчесе» газетасында башлый^[3].

ССРБ Язучылар берлеге әгъзасы буларак, Анатолий Иванович илнең кайбер шәһәрләрендә әдәби конференцияләрдә, семинарларда, удмурт әдәбияты көннәрендә катнаша.

Иншалар

• «Голос» шигырьләр җыентыгы, 1934
• «Азин» поэмасы, 1936