Василий Бакшеев

Васи́лий Никола́евич Бакше́ев (1862 — 1958) — рус, совет рәссамы, педагог. СССР ның халык рәссамы (1956). Икенче дәрәҗә Сталин премиясе лауреаты(1943).

Василий Бакшеев
Туу датасы:	12 (24) декабрь 1862
Туу җире:	Мәскәү, Россия империясе
Үлем датасы:	28 сентябрь 1958(1958-09-28)[1][2] (95 яшь)
Үлем җире:	Мәскәү, СССР
Ил:	Россия империясе  СССР
Әсәрләр Викиҗыентыкта

Биографиясе

Василий Бакшев 1862 елның 12 декабренда Мәскәү губернасының дворяны, титуллы киңәшче Николай Федорович Бакшеев (1822-1875) ^[3] гаиләсендә туган.

1877 елда ул Мәскәү рәсем, скульптура һәм архитектура училищесының архитектура бүлегена (МУЖВЗ) (хәзерге В. И. Суриков исемендәге Мәскәү сәнгать институты ) укырга керә, элек аны өлкән абыйсы Федор тәмамлаган (1849-1876 еллар) ^[4]. Әмма соңыннан рәсем бүлегенә күчә. В. Э. Маковский һәм А. К. Саврасов аның укытучылары булалар.

1888 елда, училищены тәмамлагач, "Хаҗдан кайту" картинасы өчен классный рәссам исемен ала. 1894 елда ул Мәскәү рәсем, скульптура һәм архитектура училищесында укыта башлый һәм анда 20 елдан артык эшли (1918 елга кадәр).

1896 елда ул Күчмә күргәзмәләр әгъзасы итеп сайлана (1891 елдан экспонент). 1913 елда ул рәсем сәнгате академигы исемен ала.

Ул "Күчмә күргәзмәләр иптәшлеге" әгъзасы, " Рус рәссамнар союзы"н (1903) оештыручыларның берсе була. Октябрь революциясеннән соң ул Мәскәү региональ музейларын оештыруда катнаша.

Ул гомеренең якынча 40 елын хәзерге Мәскәү өлкәсенең Одинцово районы Зайцево авылында үткәә^[5] . Ул Зайцевога 1887 елда студент булып килә. Анда аның адвокаты дусты С. А. Лосевның утары була. Лосевның сеңлесе, унбиш яшьлек чибәр Анна яшь рәссамны таң калдыра, һәм ул аның портретын - "Күгәрчен ашатучы кыз" — яза. Бу әсәр студентлар күргәзмәсендә күрсәтелә. Күргәзмәгә П.М.Третьяков килә, аңа рәсемен ошата, һәм ул аны коллекциясе өчен сатып ала. 1892 елда рәссам Анна Алексеевнага өйләнә.

В. Н. Бакшеевның Мәскәүжәге йорты.

Новодевичье зиратындагы Бакшеевның кабере

1903 елда ул 4 нче Ростов тыкрыгында үз проекты буенча ике катлы агач йорт сала, анда ул ярты гасырдан артык яшәй.

СССР Сәнгать академиясенең тулы әгъзасы ( 1947 ).

Ул 1958 елның 28 сентябрендә Мәскәүдә вафат була. Аны Новодевичье зиратында җирләйләр ( 3 нчө участка).

1961 елда аның "Хәтерләре" Мәскәүдә басылып чыга.

Иҗаты

Үз иҗатының башында рәссам-жанрист буларак, хәрәкәтчеләр йүнәлешендә эшли: «Житейская проза» (1893), «Өйгә кайту» (1898), икесе дә Дәүләт Третьяков галереясында .

1922 елда ул Революцион Россия Рәссамнар Ассоциациясенә ( (<a href="https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%A5%D0%A0%D0%A0" rel="mw:ExtLink" title="АХРР" class="mw-redirect cx-link" data-linkid="134">АХРР</a> ) кушыла, күргәзмәләрдә катнаша. 1920-нче елларда, заман рухы белән, ул «Восстание в тылу у белой флотилии», «Ленин в Разливе», «Накануне 9 января» (1926), «Демонстрация» рәсемнәрен ясай.

1932 елдан ул «Искусство — социалистическому строительству» иҗат берләшмәсе әгъзасы. 1939 елда ул «Индустрия социализма» күргәзмәсендә "Элек" һәм "Хәзер" картиналары белән катнаша. 1940 елда ул «В. И. Ленин и Н. К. Крупская в селе Кашино» картинасын яза.

Киләсе елларда ул, нигездә, пейзажлар яза, импрессионистик стильне лирик символикасы белән берләштерә: "Яз көне", "Көзге нурлар" (1916) - Дәүләт Россия музеенда "Зәңгәр яз" (1930) һәм "Болытлы иртә" (1945) - икесе дә Дәүләт Третьяков галереясында . А. А. Пластов: «минем өчен Бакшеев рәсеме, аның бөтен шәхесе һәрчак салкын, чиста кристаль су чишмәсе буларак булды һәм бар.…»

Бүләкләре һәм мактаулы исемнәре

- РСФСР ның атказанган артисты (1937)

- РСФСР ның халык рәссамы (1947)

- СССР халык рәссамы (1956)

- Икенче дәрәҗә Сталин премиясе (1943) - сәнгать өлкәсендәге казанышлары өчен

- Ике Ленин ордены

- Кызыл Байрак Хезмәт ордены (1943)

- Медаль «1941-1945 елгы Бөек Ватан сугышында батыр хезмәт өчен»

- Медальләр