Emmanuel Macron

Emmanuel Jean-Michel Frédéric Macron (Amiens, 21 Desember 1977; Frans: [emanɥɛl ʒɑ̃ miʃɛl fʁedeʁik makʁɔ̃]) is 'n Franse politikus. Sedert 14 Mei 2017 dien hy as President van Frankryk en medeprins van Andorra. Macron is in die presidensiële 2022-verkiesing herkies vir 'n tweede termyn as president van Frankryk, die eerste president wat in byna twintig jaar herkies is.^[2]

Emmanuel Macron
Emmanuel Macron in 2017
President van Frankryk
Ampsbekleër
Termynaanvang 14 Mei 2017
Eerste minister	Édouard Philippe (2017–2020) Jean Castex (2020–2022) Élisabeth Borne (2022–hede)
Voorafgegaan deur	François Hollande
Mede-Prins van Andorra
Ampsbekleër
Termynaanvang 14 Mei 2017
Eerste minister	Antoni Martí
Voorafgegaan deur	François Hollande
President van En Marche!
Ampstermyn 6 April 2016 – 8 Mei 2017
Voorafgegaan deur	Nuwe amp
Opgevolg deur	Catherine Barbaroux (wnd.)
Minister van Ekonomie, Nywerheid en Digitale Sake
Ampstermyn 26 Augustus 2014 – 30 Augustus 2016
President	François Hollande
Eerste minister	Manuel Valls
Voorafgegaan deur	Arnaud Montebourg
Opgevolg deur	Michel Sapin
Adjunk-sekretarisgeneraal van die President van die Franse Republiek se Kantoor
Ampstermyn 15 Mei 2012 – 15 Julie 2014
President	François Hollande
Voorafgegaan deur	Jean Castex
Opgevolg deur	Laurence Boone
Persoonlike besonderhede
Gebore	Emmanuel Jean-Michel Frédéric Macron 21 Desember 1977 (1977-12-21) (46 jaar oud) Amiens, Frankryk
Politieke party	En Marche! (2016–hede) Onafhanklik (2009–2016) Sosialistiese Party (2006–2009)
Eggenoot/-note	Brigitte Trogneux (2007–hede)
Alma mater	Paris X Nanterre Sciences Po École nationale d'administration
Religie	Rooms-Katolieke Kerk[1]
Handtekening

Op 23 April 2017 het hy die leidende kandidaat in die eerste rondte van die Franse presidentsverkiesings geword, nog voor die Front National se Marine Le Pen. Op 7 Mei het hy met meer as 65% van die stemme president van die Franse republiek geword.

Macron het die Nasionale Skool vir Administrasie gevolg, 'n eliteskool wat drie presidente as hul alumni tel. Hy het as die finansiële inspekteur vir die Ministerie van Ekonomie gewerk en het daarna bankier geword by Rothschild & Co. Hy was lid van Sosialistiese Party, maar het in 2009 onafhanklik geword. Hy was ook lid van president Hollande se span en later minister van ekonomie, nywerheid en digitale sake in die kabinet van Manuel Valls.^[3]

Macron is 'n trotse sentris en ondersteun Frankryk se lidmaatskap in die Europese Unie. Hy het sy eie politieke beweging gestig wat "En Marche!" heet en hy het daaroor gesê:^[4]

Nous sommes la seule force politique proeuropéenne – Ons is die enigste pro-Europese politieke krag.

Verwysings

1. "Les écoles juives condamnent les propos d'Emmanuel Macron dans Marianne" (in Frans). La Croix. 7 Oktober 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019. Besoek op 1 Februarie 2017.
2. (en) Mimosa Spencer; Juliette Jabkhiro; Layli Foroudi (24 April 2022). "France's Macron beats Le Pen to win second term". Reuters. Besoek op 24 April 2022.{{cite web}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
3. (en) "Who are Marine Le Pen and Emmanuel Macron?". Al Jazeera. 24 April 2017. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019. Besoek op 20 Mei 2017.
4. (fr) "A Berlin, Macron veut « restaurer la confiance avec les Allemands en faisant des réformes sérieuses »". Le Monde. 10 Januarie 2017. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 September 2019. Besoek op 20 Mei 2017.

Eksterne skakels

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Emmanuel Macron.
• (fr) Sy oorwinningstoespraak naby die Louvre Geargiveer 12 Mei 2017 op Wayback Machine