Jupiter (mitologie)

Jupiter (Latyn: Iuppiter, gen. Iovis) was in die Romeinse mitologie die god van die lug en donderweer, asook die koning van die gode. Hy was deur die tydperke van die republiek en die ryk die hoofgod van antieke Rome se staatsgodsdiens, totdat die Christendom die oorheersende godsdiens geword het.

Jupiter
Romeinse god
’n Marmerstandbeeld van Jupiter, ca. 100 n.C.
Naam	Jupiter
God van	lug en donderweer
Ouers	Saturnus en Ops
Broers, susters	Ceres, Juno, Neptunus, Vesta en Pluto
Gade	Juno
Kinders	Hercules, Mars, Vulcanus, Bellona, Juventas, Apollo, Diana, Mercurius, Minerva
Griekse eweknie	Zeus

Die Romeine het Jupiter beskou as die Latynse eweknie van die Griekse god Zeus. Onder die Griekse invloed was hy die broer van Neptunus en Pluto. Elkeen het oor een van die drie ryke van die heelal regeer: die lug, die water en die onderwêreld. Die Italiaanse Diespiter was ook ’n luggod wat die daglig verteenwoordig het en hy is gewoonlik, maar nie altyd nie, met Jupiter vereenselwig.^[1]