Neil Young

Neil Percival Young OC OM^[1][2] (gebore 12 November 1945) is 'n Kanadese en Amerikaanse^[3] sanger-liedjieskrywer. Nadat hy in die 1960's 'n musiekloopbaan in Winnipeg begin het, het Young na Los Angeles verhuis en by die folk rock-groep Buffalo Springfield aangesluit. Sedert die begin van sy solo-loopbaan, dikwels gerugsteun deur die groep Crazy Horse, het hy bekroonde albums vrygestel soos Everybody Knows This Is Nowhere (1969), After the Gold Rush (1970), Harvest (1972), On the Beach (1974), en Rust Never Sleeps (1979). Hy was ook 'n deeltydse lid van Crosby, Stills, Nash & Young, saam met wie hy die 1970-album Déjà Vu opgeneem het.

Neil Young
Neil Young in 2016
Agtergrondinligting
Geboortenaam	Neil Percival Young
Ook bekend as	Godfather of Grunge, Bernard Shakey, Joe Yankee
Gebore	12 November 1945 (1945-11-12) (80 jaar oud) Toronto, Ontario, Kanada
Oorsprong	Winnipeg, Manitoba, Kanada
Genres	Folk rock, rock, country
Beroep(e)	Sanger-liedjieskrywer, film regisseur, draaiboekskrywer
Instrumente	Stem, kitaar, mondfluitjie, sintetiese klavier
Jare aktief	1963 – hede
Etikette	Warner Bros. Records, Reprise, Atco Records, Atlantic Records Group, Geffen
Assosiasies	Crazy Horse, The Squires, The Mynah Birds, Buffalo Springfield Crosby, Stills, Nash & Young The Stills-Young Band
Webwerf	neilyoungarchives.com

Young se kitaarwerk, diep persoonlike lirieke^[4][5][6] en kenmerkende hoë tenoor sangstem^[7][8] definieer sy lang loopbaan. Hy speel ook klavier en mondharmonika op baie albums, wat gereeld folk, rock, country en ander musiekgenres kombineer. Sy dikwels verwronge elektriese kitaarspel, veral met Crazy Horse, het hom die bynaam "Godfather of Grunge"^[9] besorg en gelei tot sy 1995-album Mirror Ball with Pearl Jam. Meer onlangs is hy gesteun deur Promise of the Real.^[10]

Young het rolprente geregisseer (of saam geregisseer) met die skuilnaam "Bernard Shakey", insluitend Journey Through the Past (1973), Rust Never Sleeps (1979), Human Highway (1982), Greendale (2003), CSNY/Déjà Vu (2008) en Harvest Time (2022). Hy het ook bygedra tot die klankbane van die films Philadelphia (1993) en Dead Man (1995).

Young het verskeie Grammy- en Juno-toekennings ontvang. Die Rock and Roll Hall of Fame het hom twee keer opgeneem: in 1995 as 'n solo-kunstenaar en in 1997 as 'n lid van Buffalo Springfield.^[11] In 2023 het Rolling Stone Young nr. 30 op sy lys van die "250 grootste kitaarspelers van alle tye" geplaas.^[12] Young is ook op Rolling Stone se lys van die 100 grootste musikale kunstenaars, en 21 van sy albums en enkelsnitte is gesertifiseer as goud of platinum in die VSA.^[13] Young is in 2006 bekroon met die Orde van Manitoba^[2] en is in 2009 'n Offisier van die Orde van Kanada gemaak.^[1]