Boletus edulis

Les especies de fungos con nome común en llingua asturiana márquense como ^Nmic. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu. Boletus edulis ye'l nome d'una cogorda comestible bien conocida n'Asturies y que tamién recibe'l nome de cogordu o cogorzu. Puede atopase bien frecuentemente en montes de pinos. Ye una cogorda que puede algamar dimensiones notables; polo xeneral el sombreru puede midir de 7 a 20 cm de diámetru y el pie adquirir el mesmu altor. Suel confundise con Tylopilus felleus o con Boletus badius.

Boletus edulis
Clasificación científica
Reinu:	Fungi
Filu:	Basidiomycota
Clas:	Agaricomycetes
Orde:	Boletales
Familia:	Boletaceae
Xéneru:	Boletus
Especie:	B. edulis Bull., Fr.
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Boletus edulis Carauterístiques micolóxiques
Himeniu con poros
El sombreru ye convexu
Llámines: Non aplicable
El pie ta desnudu
Espores de color marrón
La ecoloxía ye micorriza
Comestibilidá: comestible
[editar datos en Wikidata]

Altamente apreciáu, el viriatu comercialízase frescu na seronda, nel centru y sur d'Europa, pero tamién se comercializa secu per tol mundu.

Determinación y carauterístiques

La forma d'esta cogorda ye bien carauterística, quiciabes asemeyada a la d'un tapón de cava. Una de les carauterístiques más llamatives d'esta cogorda a la de determinala ye'l color del so sombreru, de color pardu más o menos escuru, col cantu netamente más claru que'l restu; tien una coloración primeramente blanca, qu'adquier adulces un aspeutu más escuru. Cutícula llisa, non aterciopelada, mafosa en tiempu húmedu. Los tubos del himeniu son de primeres ablancazaos, dempués mariellu-oliva, llargos, llibres, fáciles de dixebrar del sombreru, nun azuleen. Los poros primero zarraos y finos, blancos o blancu abuxáu, dempués mariellu, finalmente verdosos. El sombreru ye carnosu y sólidu, de primeres hemisféricu, dempués convexu y finalmente convexu-esplanáu. El pie ye robezu, gruesu, llenu y sólidu, ventrudu de mozu pa tornase cilíndricu cuando crez. Color blancu o marrón claro, afatáu na so parte cimera por un retículu blancu.

Usos gastronómicos

Cestu de viriatos.

Esta cogorda ye una de les más apreciaes pol so sabor y testura. El nome llatín de la cogorda indica esta carauterística: en llatín edulis significa comestible. Suel emplegase tanto cocinada como en conserves (en vinagre o aceite). La carne d'esta cogorda ye blanca (tirando escontra marrón) y compauta, tantu nel sombreru como nel pie, anque los exemplares más vieyos suelen amosar una carne más blando. Nun suel despidir golores particulares y tien un sabor bien definíu: duce como'l de les ablanes.

Llocalización

Na península ye dable atopalu en munchos montes de fayes, carbayos, castañales, pinos y tamién ente carpizos yá que ye'l so llugar d'orixe

Microscopía

Espores mariellu-olivacees en masa, fusiformes, 14-18x5-5 micres.

Posibles tracamundios

Pue tracamundiase col Viriatu de San Xuan (B. reticulatus), pero ésti nun tien el marxe ablancazáu, el so color ye uniforme, y la cutícula mate, seca y finamente reticulada. Tamién ye un escelente comestible. Tamién con Viriatu moru^[1] (Boletus aereus) y Viriatu'l pinu (Boletus pinicola) , escelentes comestibles tamién.

Galería

• 
• 
• 
• 
• 
•