Але́г Віто́льдавіч Праляско́ўскі (нар. 1 кастрычніка 1963, Загорск, Маскоўская вобласьць, РСФСР) — міністар інфармацыі Беларусі (2009—2014), прапагандыст рэжыму Лукашэнкі.
| Алег Праляскоўскі | |
| Міністар інфармацыі Беларусі | |
|---|---|
| 4 сьнежня 2009 — 4 чэрвеня 2014 | |
| Прэзыдэнт: | Аляксандар Лукашэнка |
| Прэм’ер-міністар: | Сяргей Сідорскі |
| Папярэднік: | Уладзімер Русакевіч |
| Наступнік: | Лілія Ананіч |
| Асабістыя зьвесткі | |
| Нарадзіўся: |
1 кастрычніка 1963 (60 гадоў) Загорск, Маскоўская вобласьць, РСФСР |
| Палітычны рух: | Белая Русь |
| Адукацыя: | |
Біяграфія
Нарадзіўся 1 кастрычніка 1963 году ў горадзе Загорск (цяпер Сергіеў Пасад) Маскоўскай вобласьці ў сям’і працоўнага.
У 1985 годзе скончыў Менскую вышэйшую інжынэрную зэнітную ракетную вучэльню СПА. У 1998 годзе — юрыдычны факультэт БДУ па спэцыяльнасьці правазнаўства.
Служыў у Групе савецкіх войскаў у Нямеччыне, з 1990 па 2002 гады — у Менскім ВІЗРУ, Ваеннай акадэміі Рэспублікі Беларусь на розных пасадах, у Службе бясьпекі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь, дзе ўзначальваў аддзел. Працаваў генэральным дырэктарам «Беларускага тэлеграфнага агенцтва» (БЕЛТА).
25 сакавіка 2003 году ўказам прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь №125 прызначаны намесьнікам кіраўніка Адміністрацыі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь.
9 студзеня 2007 году прызначаны памагатым прэзыдэнта — начальнікам Галоўнага ідэалягічнага кіраваньня Адміністрацыі прэзыдэнта РБ. 10 студзеня 2008 году вызвалены ад пасады і прызначаны дырэктарам Інфармацыйна-аналітычнага цэнтру пры Адміністрацыі прэзыдэнта.
4 сьнежня 2009 году прызначаны міністрам інфармацыі Беларусі[1]. 4 чэрвеня 2014 адстаўлены[2].
Уваходзіць у кіраўніцтва грамадзкага аб’яднаньня «Белая Русь»[3].
Удзел у рэпрэсіўнай сістэме Аляксандара Лукашэнкі
У рамках міжнародных санкцыяў супраць рэжыму Лукашэнкі ў Беларусі пасьля здушэньня апазыцыі пасьля прэзыдэнцкіх выбараў 2010 року Алег Праляскоўскі стаў суб’ектам забароны на паездкі й замарожваньня актываў Эўрапейскім Зьвязам як частка сьпісу беларускіх чыноўнікаў, адказных за палітычныя рэпрэсіі, падтасоўку вынікаў галасаваньня й прапаганду[4]. У сваім рашэньні Эўрапейская рада(be) назвала Праляскоўскага «адной з асноўных крыніцаў і галасоў дзяржаўнай прапаганды і ідэалагічнай падтрымкі рэжыму. Яго павысілі да пасады міністра, і з таго часу ён працягваў актыўна прапагандаваць і падтрымліваць дзеяньні рэжыму ў адносінах да дэмакратычнай апазыцыі й грамадзкай супольнасьці»[5].
Узнагароды й дасягненьні
Прысвоены першы кляс службоўцы дзяржаўнага апарату.
Сям’я
Жанаты. Мае двух дачок.
Крыніцы
Вонкавыя спасылкі
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
