Ільля Алейнікаў

Ільля Алейнікаў (па-расейску: Илья Львович Олейников; 10 ліпеня 1947 — 11 лістапада 2012 — савецкі і расейскі актор тэатру й кіно, народны артыст Расеі (2001).

Ільля Алейнікаў
Илья Львович Олейников
Дата нараджэньня	10 ліпеня 1947(1947-07-10)
Месца нараджэньня	Кішынёў, Малдаўская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка, СССР
Дата сьмерці	11 лістапада 2012(2012-11-11) (65 гадоў)
Месца сьмерці	Санкт-Пецярбург, Расея
Прычына сьмерці	рак лёгкіх
Месца пахаваньня	Казанскія могілкі[d]
Грамадзянства
Месца вучобы	Дзяржаўнае вучылішча цыркавога і эстраднага мастацтва[d]
Занятак	актор, тэлевядучы
Псэўданімы	Олейников
Дзеці	Дзяніс Клявер[d]
Узнагароды	ТЭФІ[d] (1996)
IMDb	ID nm0646250
Сайт	gorodok.tv/cast_i… (рас.)

Біяграфія

Ільля Алейнікаў (сапраўднае імя — Ільля Львовіч Клявэр) нарадзіўся ў Кішынёве 10 ліпеня 1947 году. У 1969 годзе скончыў Маскоўскае дзяржаўнае вучылішча цыркавога й эстраднага мастацтва. У 1969—1971 гадах служыў у войску, потым працаваў у Масканцэрце і Ленканцэрце артыстам размоўнага жанру.

Па парадзе Уладзімера Вінакура узяў сабе сцэнічны псэўданім «Алейнікаў» ад дзявочага прозьвішча жонкі Ірыны Алейнікавай.

У 1977 годзе разам са сваім партнэрам па сцэне Раманам Казаковым стаў ляўрэатам Усесаюзнага конкурсу артыстаў эстрады.

З 1968 году гуляў у кіно — усяго яго фільмаграфія налічвае больш за 20 твораў.

У 1993 годзе разам зь Юрыем Стаянавым стварыў тэлепраграму «Гарадок», якая выходзіла ў этэр да яго сьмерці. За тэлепраграму «Гарадок» ў 1996 годзе Алейнікаў атрымаў прэмію «ТЭФІ» у намінацыі «Найлепшы вядучы забаўляльнай праграмы».

У 2008 годзе напісаў і паставіў мюзыкл «Прарок», а ў 2010 годзе разам са сваёй жонкай выпусьціў альбом «Шансон на дваіх».

Памёр 11 лістапада 2012 году ў Санкт-Пецярбурзе ^[1]. Пахаваны ў Пушкіне на Казанскіх могілках.

Узнагароды

• Ляўрэат прэміі «ТЭФІ» у намінацыі «Найлепшы вядучы забаўляльнай праграмы» (1996)
• Народны артыст Расеі (2001)
• Ордэн Пашаны (2012)