Імгла (міталёгія)

Імгла́ (па-лацінску: Calіgo, «туман»^[1]) — пачатак тэагоніі, якой адкрываецца твор «Міты» Гая Юлія Гігіна^[2].

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Імгла (неадназначнасьць).

Паходжаньне

Паводле «Мітаў», якія выкладае невядомая грэцкая крыніца, Імгла спарадзіла Хаос, а з Хаосу й Імглы ўзьніклі Ноч (Нікта), Дзень (Дыес), Эрэб і Этэр^[2].

А. Ф. Лосеў зьвяртае ўвагу на тое, што пры такой схеме пара Этэр — Дзень не ўзьнікае з Эрэба — Ночы, як у Гесіёда, а абедзьве гэтыя пары ўзьнікаюць з зыходнай патэнцыі Імглы (Каліго), што, на думку Лосева, робіць канструкцыю больш упарадкаванай і паказвае, што крыніца Гігіна была пазьнейшай за паэму Гесыёда^[3].

В. Г. Рашэ называе Імглу першым тэаганічным прынцыпам і мяркуе, што яна адпавядае грэцкаму богу Скотасу^[4]. Д. О. Таршылаў адзначае, што спачатку пра гэта ніхто не згадваў і мяркуе, што грэцкая крыніца Гігіна магла быць стар.-грэц. ὀμίχλη^[2].