Іцхак Пэрэльман

Іцха́к Пэрэльма́н (Пэ́рльман; па-габрэйску: יצחק פרלמן‎, па-ангельску: Itzhak Perlman; нарадзіўся 31 жніўня 1945, Тэль-Авіў, Брытанскі мандат у Палестыне) — ізраільска-амэрыканскі скрыпач, дырыгент. Ляўрэат некалькіх прэміяў Грэмі.

Іцхак Пэрэльман
Itzhak Perlman יצחק פרלמן
Эд Саліван віншуе Іцхака Пэрэльмана пасьля канцэрту (1958)
Дата нараджэньня	31 жніўня 1945 (79 гадоў)
Месца нараджэньня	Тэль-Авіў, Брытанскі мандат у Палестыне
Месца вучобы	Джульярдзкая школа[d] Buchmann-Mehta School of Music[d]
Прафэсія	дырыгент, пэдагог, скрыпач
Месца працы	Бруклінскі коледж[d] Джульярдзкая школа[d]
Гады дзейнасьці	1963 — цяпер
Сябра ў	Амэрыканская акадэмія мастацтваў і навук[d] і Амэрыканскае філязофскае таварыства[d][1]
Жанры	клясычная музыка, джаз, клезьмер, барока
Інструмэнты	скрыпка
Лэйблы	Нямецкі грамафон[d]
Узнагароды	Жывая легенда Бібліятэкі Кангрэсу[d] (красавік 2000) мэдаль Свабоды[d] Grammy Award for Best Instrumental Soloist(s) Performance (with orchestra)[d] (1977) Grammy Award for Best Instrumental Soloist Performance (without orchestra)[d] (1980) Grammy Award for Best Chamber Music Performance[d] (1981) прэмія Грэмі за найлепшы клясычны альбом[d] (1978) Great Immigrants Award[d] (2008) Royal Philharmonic Society Award (Instrumentalist)[d] (1996)
Сайт	itzhakperlman.com
Іцхак Пэрэльман у Вікісховішчы

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Пэрэльман.

Жыцьцяпіс

Дзяцінства

Бацькі Іцхака, Хаім і Шашана Пэрэльманы, у 1930-я імігравалі з Польшчы ў Палестыну, дзе пазнаёміліся й ажаніліся. Іцхак упершыню зацікавіўся скрыпкай, пачуўшы канцэрт клясычнае музыкі па радыё. Бацькі хацелі аддаць яго ў трохгадовым узросьце ў Шуляміцкую кансэрваторыю(en), аднак яго не прынялі з-за недастатковага ўзросту для ігры на скрыпцы^[2]. Тады ён самастойна засвоіў ігру на цацачнай скрыпцы, а пасьля працягнуў навучаньне ў Шуляміцкай кансэрваторыі і Музычнай акадэміі ў Тэль-Авіве.

У чатырохгадовым узросьце Іцхак Пэрэльман падхапіў поліяміэліт, і ў яго адняліся ногі. З тае пары ён вымушаны карыстацца мыліцамі ці электрычным крэслам, на якім сядзіць падчас сваіх выступаў.

У 1958 сям’я Пэрэльманаў пераехала ў Злучаныя Штаты, а пасьля двух выступаў на шоў Эда Салівана Іцхак займеў фінансавую падтрымку дзеля працягу навучаньня^[3]. Ён стаў вучнем Джульярдзкай школы ў Нью-Ёрку.

Выступы

У 1963 адбыўся дэбют Іцхака Пэрэльмана ў Карнэгі-холе, а ў наступным року ён стаў пераможцам конкурсу Левэнтрыта. Неўзабаве ён пачаў актыўна выступаць у турах. Сьпявае басам.

Акрамя выкананьня клясычнае музыкі, Пэрэльман таксама іграў джаз і клезьмер. Запісаў некалькі песьняў для фільмаў, найбольш вядомы зь якіх — «Сьпіс Шындлера» рэжысэра Джона Ўільямза. Разам зь віялянчэлістам Ё-Ё Ма удзельнічаў са сваёй скрыпкай у запісе мэлёдыяў для фільму «Мэмуары гейшы».

Іцхак Пэрэльман іграе на скрыпцы(en) італійскага майстра Антоніё Страдывары, створанай ў 1714 року, а таксама на Сарэ Джузэпэ Гварнэры.

Дырыгент

Пэрэльман па запрашэньні выступае дырыгентам Дэтройцкага сымфанічнага аркестра. У 2002—2004 быў музычным кансультантам Сэнт-Люіскага сымфанічнага аркестра. З 2007 зьяўляецца мастацкім кіраўніком і галоўным дырыгентам Ўэстчэстэрскага філярманічнага аркестра.

Сям’я

Іцхак Пэрэльман жыве ў Нью-Ёрку з жонкай Тобі, таксама клясычнай скрыпачкай. Маюць пяцёх дзяцей: Ноя, Наву, Ляору, Рамі і Арыэлу.

Honors and awards

• Пераможца конкурсу Левэнтрыта (1964)
• Прэмія Грэмі за лепшы камэрны выступ:
  • Даніель Барэнбойм & Іцхак Пэрэльман за Брамс: Саната для трох скрыпак (1991)
  • Уладзімер Ашкеназі, Лін Гарэл & Іцхак Пэрэльман за Бэтговэн: Трыё для фартэпіяна (1988)
  • Уладзімер Ашкеназі, Лін Гарэл & Іцхак Пэрэльман за Чайкоўскі: Трыё для фартэпіяна ў A мінор (1982)
  • Іцхак Пэрэльман & Пінхас Цукерман за Музыка для двух скрыпак (Машкоўскі: Сюіта для дзьвюх скрыпак/Шастаковіч: Дуэты/Пракоф’еў: Саната для дзьвюх скрыпак) (1981)
  • Іцхак Пэрэльман & Ўладзімер Ашкеназі за Бэтговэн: Санаты для скрыпкі і фартэпіяна (1979)
• Прэмія Грэмі за лепшы інструмэнтальны сольны выступ (з аркестрам)
• Прэмія Грэмі за лепшы інструмэнтальны сольны выступ (без аркестру)
• Прэмія Грэмі за лепшы альбом клясычнай музыкі
• Прэмія цэнтру імя Кэнэдзі (2003)
• Мэдаль Свабоды прэзыдэнта Рональда Рэйгана (1986)^[4]
• Нацыянальны мэдаль мастацтваў (2000)^[4]