Актант (сузор’е)

Актант (па-лацінску: Octans, Oct) — цьмянае сузор’е ў паўднёвай частцы неба. Гэтая частка неба была выдзеленая пад сузор’е Нікаля Люі дэ Лякайлем у XVIII стагодзьдзі.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Актант.

Актант
Сьпіс зорак у сузор’і Актанта
Лацінская назва	Octans
· у родным склоне	Octantis
· скарот	Oct
Простае ўзьняцьцё	22г
Схіленьне	−90°
Квадрант	SQ4
Плошча	291 кв. гр. (50-е)
Зорак паводле Баера/Флэмстыда	27
Зорак з плянэтамі	3
Зорак ярчэй за 3.00m	0
Зорак у 10 пк (32,62 сьв. г.)	1
Найярчэйшая зорка	ν Oct (3,73m)
Найбліжэйшая зорка	LHS 531 (28,11 сьв. г., 8,62 пк)
Аб’екты Мэсье	Няма
Мэтэорныя патокі	Няма
Памежныя сузор’і	Тукан Індзеец Пава Райская Птушка Хамэлеон Гара-Стол Паўднёвая Гідра
Назіраецца ў шыротах паміж +0° і −90°. Найлепш назіраецца ў 21:00 на працягу кастрычніка.

У Актанце зьмяшчаецца паўднёвы нябесны полюс. У адрозьненьне ад паўночнага полюсу, паўднёвы полюс ня мае яскравай палярнай зоркі; σ Актанта — зорка акурат побач з паўднёвым нябесным полюсам, але яе складана назіраць няўзброеным вокам: яна мае зорную велічыню толькі 5,6. Для таго, каб адшукаць паўднёвы полюс, звычайна выкарыстоўваюць Крыж, які паказвае проста на полюс.

Гісторыя

Сузор’е Актанта, складзенае зь цёмных прыпалярных зорак, было прапанавана Нікаля Люі дэ Лякайлем у 1732 годзе. Першапачаткова сузор’е называлася «Актант Гэдлі» (па-лацінску: Octans Hadleianus), паводле Джона Гэдлі, які вынайшаў актант у 1730 годзе.

Сузор’е ня грае ніякай ролі ў міталёгіі народаў сьвету, галоўным чынам з-за свайго вельмі паўднёвага знаходжаньня.^[1]

Зоркі

Актант — вельмі цёмнае сузор’е: найярчэйшая яго зорка, ν Актанта, мае зорную велічыню толькі 3,73. σ Актанта, паўднёвая палярная зорка, мае зорную велічыню 5,46 і ляжыць за 1° ад паўднёвага нябеснага полюсу. Зорку складана адрозьніць у небе няўзброеным вокам, таму яна не прыдатная для навігацыі.^[2]