Алена Брава

From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

Алена Брава (нар. 18 жніўня 1966) — беларуская пісьменьніца, журналістка.

Хуткія факты Асабістыя зьвесткі, Імя пры нараджэньні ...
Remove ads

Біяграфія

Спачатку была пачатковая школа з ангельскім ухілам, потым — факультэт журналістыкі БДУ. Па заканчэньню працавала ў раённай газэце Барысава, празь некаторы час зьехала з мужам і дачкой на Кубу. 1990 год — вяртаньне на радзіму ў родны Барысаў і праца на розных пасадах у раённай газэце «Адзінства».

Пісаць вершы пачала ў школе, аўтар паэтычнага зборніка «На глыбіні каранёў» (2002). Вядомасьць пісьменьніцы прынесла аповесьць «Каменданцкі час для ластавак», у аснову якой ляглі ўражаньні ад жыцьця на сацыялістычнай Кубе Фідэля Кастра. Аднайменны зборнік прозы выйшаў у 2004 годзе («Мастацкая літаратура», сэрыя «Дэбют», 2004)). Як празаік А. Брава публікавалася ва ўсіх вядучых літаратурных часопісах Беларусі, калектыўных зборніках, у тым ліку «Апавяданьне — 2005», «І зоркі над Бярэзінай — ракой», «12 актаў» і іншых. Аўтарка кніг прозы «Рай даўно перанаселены» («Галіяфы», сэрыя «Другі фронт мастацтваў», 2012), «Дараванне/Прощение/Vergebung» («Звязда», 2013, зь перакладам на нямецкую мову Андрэ Бёма).

Remove ads

Творчасьць

Пісьменьніца піша на сацыяльныя тэмы, апісвае лёс беларусаў і асабліва беларусак у постсавецкіх умовах. Аўтарка гуляецца з мовай, актыўна выкарыстоўвае фэмінітывы, наагул глыбока аналізуе статус жанчыны ў грамадзтве[3]. Проза Алены Бравы адрозьніваецца падкрэсленым інтэлектуалізмам, пранікненьнем у найглыбейшыя куткі чалавечай душы[4]. Найбольш вядомы ейны раман - “Садомская яблыня” – гэта цудоўна выпісаны партрэт чарнушнага жыцьця ў беларускай правінцыі, хоць многае з апісанага аўтаркай уласьціва і для Менску. У самой назьве раману (“Садомская яблыня”) хаваецца некалькі сэнсаў. Садомская яблыня зь яе спакусьлівымі пладамі можа азначаць пустых і хлусьлівых людзей, якія апісваюцца ў рамане. І хоць сама аўтарка словамі сваёй гераіні кажа, што яна не фэміністка, тым ня менш, жыцьцё, досьвед, прадзіраньне празь церні, альбо, кажучы словамі самой гераіні, “праца і мацярынства, якія патрабавалі нястомных клопатаў” зрабілі зь яе фэміністку[5].

Адно з апошніх апавяданьняў пісьменьніцы — «Карыятыда ў маціцовых кліпсах» (Дзеяслоў №1, 02) — працягвае тэму, пачатую ў папярэдніх творах, асабліва ў рамане «Садомская яблыня» — жыцьцё кабеты ў постсавецкіх умовах[6].

Remove ads

Цытаты

Чалавек нараджаецца відушчым, потым яго асьляпляюць наўмысна, з асаблівай упартасьцю, калі чалавек – жанчына. Паўжыцьця трацім на тое, каб гэта зразумець; але, зразумеўшы, апынаешся ў такой адзіноце і пустэчы, што стараешся, як мага хутчэй начапіць якія-небудзь акуляры – хобі, рэлігія альбо жарсьці // “Садомская яблыня”, 2018[7].


Жыцьцё чалавека ў Чырвонай імпэрыі ніколі не было ў цане, што казаць пра “паўчалавека” – жанчыну? // “Садомская яблыня”, 2018[8].


(...)“мець сваё жыцьцё дазваляецца кароткі прамежак часу: ад школьнага выпускнога балю да жаночай кансультацыі” // “Садомская яблыня”, 2018[9].

Бібліяграфія

  • 2002 «На глыбіні каранёў»
  • 2004 «Камэнданцкі час для ластавак», Мн.: Мастацкая літаратура.
  • 2012 «Рай даўно перанаселены», Мн.: Галіяфы.
  • 2013 «Дараванне/Прощение/Vergebung», Мн.: Выдавецкі дом «Звязда».
  • 2018 «Садомская яблыня»: раман / Алена Брава. — Мн.: Галіяфы.

Узнагароды

  • Гліняны Вялес (2004, за зборнік прозы «Камэнданцкі час для ластавак»)
  • Frаnс-Tireur USА — Sіlvеr Bullеt 2013 [10]

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads