Аляксандар Барушка

Аляксандар Пятровіч Бару́шка (1939, Блудзень, цяпер Бярозаўскі раён, Берасьцейская вобласьць, Беларусь) — беларускі энэргетык.

Аляксандар Барушка
Дата нараджэньня	22 сакавіка 1939 (86 гадоў)
Месца нараджэньня	Блудзень, Пружанскі павет, Палескае ваяводзтва, Заходняя Беларусь, Польская Рэспубліка
Месца вучобы	Беларускі політэхнічны інстытут (1961)
Занятак	выкладчык, інжынэр-электрык, дасьледнік
Навуковая сфэра	энэргетыка
Месца працы	Беларускі нацыянальны тэхнічны ўнівэрсытэт
Вядомы як	дасьледнік кіраваньня надзейнасьцю ў энэргасыстэме
Навуковая ступень	доктар навук (1993)
Вучні	Мікалай Карніцкі[1]

Дасьледнік кіраваньня якасьцю і надзейнасьцю ў энэргетыцы, павышэньня рамонтапрыданасьці і гатоўнасьці ў энэргасыстэме. Доктар тэхнічных навук (1993)^[2].

Жыцьцяпіс

У 1961 годзе скончыў Беларускі політэхнічны інстытут (БПІ) паводле спэцыяльнасьці «Цеплаэнэргетычныя ўстаноўкі электрастанцыяў» і працаўладкаваўся на Полацкую цеплаэлектрацэнтраль № 2 (Полацкая ЦЭЦ-2). У 1969 годзе стаў галоўным інжынэрам Полацкай ЦЭЦ-2 (Віцебская вобласьць). У 1972 годзе абараніў кандыдацкую дысэртацыю на тэму «Дасьледаваньне спальваньня серчака мазуты з высокім падагрэвам і ў газіфікацыйных гарэлках катлаагрэгатаў» і стаў кіраўніком Полацкай ЦЭЦ-2. У 1975 годзе заняў пасаду намесьніка галоўнага інжынэра цеплатэхнічнай часткі Галоўнай вытворчай управы энэргетыкі і электрыфікацыі Беларускай ССР. У 1979 годзе стаў дарадцам міністра энэргетыкі Аўганістану. У 1981 годзе заняў пасаду загадніка аддзелу Беларускага аддзяленьня Ўсесаюзнага дзяржаўнага навукова-дасьледчага і праектна-канструктарскага інстытуту прамысловай энэргетыкі, дзе пазьней стаў намесьнікам кіраўніка. У 1986 годзе пачаў працаваць экспэртам Дэпартамэнта тэхнічнай супрацы Сакратарыяту Арганізацыі аб'яднаных народаў (ЗША). У 1993 годзе абараніў доктарскую дысэртацыю на тэму «Кіраваньне надзейнасьцю цеплавых электрычных станцыяў у энэргасыстэме». У 1995 годзе стаў прафэсарам катэдры электразабесьпячэньня БПІ^[3].