Аляксандар Лукашук

Алякса́ндар Міха́йлавіч Лукашу́к (нар. 1955, Берасьце, цяпер Беларусь) — беларускі журналіст, публіцыст і перакладчык.

Аляксандар Лукашук
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	6 лютага 1955 (70 гадоў) Берасьце, Беларуская ССР, СССР
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	журналіст
Гады творчасьці	з 1988-га
Жанр	апавяданьне, раман
Мова	беларуская
Значныя творы	кнігі «Прыгоды АРА ў Беларусі» (2005), «Сьлед матылька» (2011)
Прэміі	«Гліняны Вялес» (2011)
Узнагароды	Прэмія імя Алеся Адамовіча (ПЭН-цэнтар) (2018)
Творы на сайце Knihi.com
Творы на сайце Kamunikat.org

7-ы кіраўнік беларускай службы Радыё «Свабода» (з 1999 году). Ляўрэат літаратурнай прэміі «Гліняны Вялес» (2011) і прэміі імя Алеся Адамовіча (2018).

Жыцьцяпіс

Скончыў Менскі дзяржаўны пэдагагічны інстытут замежных моў (1977). Працаваў перакладчыкам, журналістам, рэдактарам. У 1990—1992 гадах галоўны рэдактар выдавецтва «Беларусь». З 1993 г. на Радыё Свабода, з 1999 г. — дырэктар Беларускай службы Радыё «Свабода». У 2004 — 2005 гг. дырэктар Радыё «Свабодны Аўганістан», у 2007 — 2008 — выканаўца абавязкаў галоўнага рэдактара Радыё Свабода/Радыё Свабодная Эўропа. Стыпэндыят Гувэрскага інстытуту (Стэнфардзкі ўнівэрсытэт, Каліфорнія, 2000).

Дзейнасьць

Адзін з заснавальнікаў «Мартыралёгу Беларусі». У 1990 — 1995 гадах — сябра Камісіі Вярхоўнага Савету Рэспублікі Беларусь 13-га скліканьня па правах ахвяр палітычных рэпрэсій. Аўтар дасьледаваньняў гісторыі XX стагодзьдзя.

Кнігі

• 1988 — «Зьдзек»
• 1997 — «Філістовіч. Вяртаньне нацыяналіста»
• 1997 — «За кіпучай чэкісцкай работай»
• 1999 — «У фіялетавай ночы вугал крыла»
• 2005 — «Прыгоды АРА ў Беларусі»
• 2011 — «Сьлед матылька: Освальд у Менску»
• 2013 — «Зкімбы-зымбы»

Прызнаньне

• Шорт-ліст Прэміі Ежы Гедройца за 2011 год з кнігай «Сьлед матылька: Освальд у Менску»
• Лонг-ліст Прэміі Ежы Гедройца за 2013 год з кнігай «Зкімбы-зымбы»
• Ляўрэат прэміі імя Алеся Адамовіча 2018 за стварэньне кніжнай сэрыі «Бібліятэка Свабоды», а таксама за выданьне кніг «Прыгоды АРА ў Беларусі» і «Сьлед матылька: Освальд у Менску»^[1].
• Узнагароджаны мэдалём 100 гадоў БНР Рады Беларускай Народнай Рэспублікі (2019)^[2].