Аляксандар Патупа

From Wikipedia, the free encyclopedia

Аляксандар Патупа
Remove ads

Алякса́ндар Сярге́евіч Пату́па (21 сакавіка 1945, Севастопаль — 1 чэрвеня 2009, Менск) — беларускі бізнэсовец, грамадзкі дзеяч, журналіст, пісьменьнік, публіцыст, фізык, філёзаф, эканаміст. Кандыдат у майстры спорту па шахматах.

Хуткія факты Дата нараджэньня, Месца нараджэньня ...
Remove ads

Біяграфія

Жыў і вучыўся ў горадзе Ейску Краснадарскага края РСФСР. З 1961 году ў Менску. Вучыўся ў МФТІ[1], У 1967 годзе скончыў катэдру квантавай тэорыі фізычны факультэт Маскоўскага дзяржаўнага ўнівэрсытэту імя Ламаносава . Пасьля заканчэньня ўніверсітэта прыехаў у Менск[2]. Працаваў у Інстытуце фізыкі Акадэміі Навук БССР, БДУ. З 1970 году — кандыдат фізыка-матэматычных навук (тэарэтычная і матэматычная фізыка).

Доктар філязофіі (стратэгічнае прагназаваньне й інфармацыйныя тэхналёгіі, 1995), прафэсар (1995), сябра Міжнароднага Пэн-Клюбу і БАЖ. Быў старшынём Назіральнага камітэту Беларускай праваабарончай канвэнцыі, сябрам Рады Беларускай асацыяцыі Фабрык Думкі, сябрам Рады Беларускай Эўраатлянтычнай Асацыяцыі, сябрам Міжнароднай акадэміі інфармацыйных працэсаў і тэхналёгіяў, Міжнароднай акадэміі лідэраў бізнэсу і адміністрацыі, Нью-Ёркскай акадэміі навук, Міжнароднага інстытута сацыялёгіі, Міжнароднага таварыства «Мір будучыні», Амэрыканскай асацыяцыі садзеяньня разьвіцьцю навукі, Нацыянальнага геаграфічнага таварыства ЗША.

Заснавальнік і генэральны дырэктар выдавецка-паліграфічнай кампаніі «Эрыдан» (19891996), старэйшага прыватнага выдавецтва Беларусі, якое ўпершыню на Беларусі ў 1995 была ўзнагароджаная «Факелам Бірмінгэму».

Да 2007 году старшыня Беларускага саюзу прадпрымальнікаў.

Памёр увечары 1 чэрвеня ва ўзросьце 64 гадоў у шпіталі ў Бараўлянах. Дакладная прычына сьмерці пакуль невядомая. 3 чэрвеня 2009 году цела Аляксандра Патупы крэміравана ў крэматорыі на Паўночных могілках Менску.

Remove ads

Творчасьць

Навукова-папулярныя кнігі:

  • «Бег за бясконцасьцю» (1977, сер.«Эврика») (рас.)
  • «Кантакт, або Некалькі думак ды дыялёгаў, падслуханых доўгім зімнім вечарам XXI стагодзьдзя» (1990) (рас.)
  • «Адкрыцьцё Сусвету – мінуўшчына, сапраўднасьць, будучыня» (1991) (рас.)

Зборнікі мастацкіх апавяданьняў і аповесьцяў:

  • «Фантакрым-CCI»(1989), (рас.)
  • «Пастка ў цэйтноце»(1990), (рас.)
  • «Нешта неверагоднае» (1992), (рас.)

Аўтар больш як 300 артыкулаў у газэтах ды часопісах[3].

Remove ads

Узнагароды

Быў узнагароджаны мэдалямі:

  • Чалавек году (International Man of the Year, 1997-98, Кембрыдж),
  • Выбітны чалавек 20-га стагодзьдзя (Outstanding People of the 20th Century, 1999, Кембрыдж),
  • За высокія дасягненьні ў навуцы, 2004, IAIT, Менск,
  • За высокія дасягненьні ў навуцы (залаты, 2005, IAIT, Менск).

Крыніцы

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads