Антоні Аскерка

Антоні Аскерка (каля 1670 — па 3 лістапада 1734(?) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Пісар вялікі літоўскі (1724—1726), кашталян наваградзкі (з 1726).

Ня варта блытаць з Антоні Яўхім Аскерка.

Антоні Аскерка

Герб «Мурдэліё»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 1670
Памёр	па 3 лістапада 1734(?)
Род	Аскеркі
Бацькі	Міхал Аскерка Канстанцыя зь Яленскіх
Жонка	Ганнай з Грабоўскіх Соф’я з Календаў
Дзеці	ад 2-га шлюбу: Гервазі Людвік, Рафал Алаіз, Міхал Стэфан, Казімер Мацей, Марцін Тэадор і Багуслаў Леапольд

Трымаў Мазырскае староства ў 1722—1724.

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Аскеркаў гербу «Мурдэліё», сын Міхала і Канстанцыі зь Яленскіх

У 1697 атрымаў урад чашніка, а ў 1713 — маршалка мазырскага. Абіраўся паслом на соймы 1712, 1717, 1720, 1733, дэпутат Галоўнага Трыбуналу ў 1709—1710.

Быў прыхільнікам Радзівілаў, варагаваў з Сапегамі. Праз тое, што згодна з шлюбнай дамовай ахрысьціў свайго сына Міхала Стэфана паводле кальвінскага абраду, быў засуджаны да пазбаўленьня пасадаў, маёнткаў i жыцьця (вырак скасавалі па пераходзе сына ў каталіцтва)^[1].

Першы раз ажаніўся з Ганнай Грабоўскай, другі — з Соф’яй Календай. У другім шлюбе меў сыноў Гервазія Людвіка, Рафала Алаіза, Міхала Стэфана, Казімера Мацея, Марціна Тэадора і Багуслава Леапольда.