Антоні Ляшчэвіч

Блаславёны Антон Ляшчэвіч MIC (30 верасьня 1890, Абрамаўшчына, цяпер Смаргонскі раён^[1] — 18 лютага 1943, Росіца, Дрысенскі раён) — рымска-каталіцкі дзяяч, ксёндз-марыянін, мучанік, блаславёны Рымска-Каталіцкага Касьцёлу.

Антон Ляшчэвіч
Род дзейнасьці	ксёндз-марыянін, мучанік, блаславёны
Дата нараджэньня	30 верасьня 1890
Месца нараджэньня	Абрамаўшчына
Дата сьмерці	18 лютага 1943 (52 гады)
Месца сьмерці	Росіца, Дрысенскі раён
Месца вучобы	Санкт-Пецярбурская рымска-каталіцкая сэмінарыя[d]
Занятак	каталіцкі сьвятар
Узнагароды
Антон Ляшчэвіч у Вікісховішчы

Біяграфія

Сын Яна й Караліны з Садоўскіх. У 1909 паступіў у Духоўную сэмінарыю ў Пецярбургу. Высьвячаны на сьвятара 13 красавіка 1914. Быў вікарыем, настаўнікам рэлігіі й лацінскае мовы, пробашчам у Іркуцку, Чыце й Харбіне. У 1934 узнагароджаны польскім Срэбраным крыжом заслугі за дзейнасьць на карысьць бедных. Напрыканцы 1937 выехаў у Японію, а напачатку 1938 прыбыў у Рым. 13 чэрвеня 1939 уступіў у Ордэн айцоў-марыянаў. Служыў душпастырам парафіі ў Друі. Разам зь сёстрамі эўхарысткамі выехаў да Росіцы, што каля Дрысы. 18 лютага 1943 застаўся разам зь людзьмі, зачыненымі немцамі ў вясковай хаце, дзе й згарэў жыўцом.

Бэатыфікаваны папам Янам Паўлам II 13 чэрвеня 1999 разам з 107 іншымі мучанікамі часоў Другое сусьветнае вайны.