Аркадзь Качан
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Аркадзь Качан (13 траўня 1921 — 4 сьнежня 1982) — беларускі грамадзкі і вайсковы дзеяч.
Remove ads
Жыцьцяпіс
Нарадзіўся 13 траўня 1921 г. у в. Барсуках Наваградзкага ваяводзтва ў Польскай Рэспубліцы у сям’і настаўнікаў Антона і Веры Качаноў.
Вучыўся ў Дзісенскай польскай гімназіі, у 1941 г. скончыў дзесяцігодку ў Маладэчне. Пазьней працаваў сакратаром суда ў Глыбокім. Па сканчэньні курсаў каманднага складу Беларускай самааховы ў Лебедзеве каля Маладэчна кіраваў ротай 13-га Беларускага паліцыйнага батальёну СД у Вялейскай акрузе. Улетку 1944 г. выехаў у Нямеччыну і трапіў у дывізію «Беларусь», разам зь якой пазьней здаўся амэрыканцам.
Па вайне некалькі гадоў правёў у лягеры для перамешчаных асобаў у Розэнгайме. Ад 1950 г. жыў у Аўстраліі, у Сыднэі. Адзін з заснавальнікаў і доўгагадовы сакратар Беларускага аб’яднаньня ў Новай Паўднёвай Валіі. Сябра Рады БНР, Беларускага культурна-грамадзкага клюбу і Фэдэральнае рады беларускіх арганізацыяў у Аўстраліі. Напрыканцы 1970-х гг. — беларускі прадстаўнік у Выканаўчым камітэце Этнічнай рады ў Новай Паўднёвай Валіі. Адзін са стваральнікаў і каардынатар беларускага радыё ў Сыднэі. Сталы фундатар беларускіх выданьняў і ўстановаў на эміграцыі. Дасылаў беларускую літаратуру ў кніжні аўстралійскіх унівэрсытэтаў.
Памёр 4 сьнежня 1982 г. у Сыднэі. Пахаваны на беларуска-ўкраінскай частцы могілак Роквуд.
Remove ads
Памяць
- Кастусь Акула прысьвяціў верш памяці Аркадзя Качана[1].
Крыніцы
Вонкавыя спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads