Асьцёр (горад)

Асьцёр, Осьцер^[1] (па-ўкраінску: Остер) — места ў Казялецкім раёне Чарнігаўскай вобласьці Ўкраіны, на сутоках рэчак Дзясны і Асьцёру. Насельніцтва каля 6 тысяч чал.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Асьцёр.

Асьцёр
укр. Остер
Герб Асьцёру
Першыя згадкі:	1098
Магдэбурскае права:	1662
Краіна:	Украіна
Вобласьць:	Чарнігаўская
Раён:	Казялецкі
Плошча:	14,13 км²
Вышыня:	111 м н. у. м.
Насельніцтва (2009)
колькасьць:	6524 чал.
шчыльнасьць:	461,71 чал./км²
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Тэлефонны код:	+380-4646
Паштовы індэкс:	17044
КОАТУУ:	7422010400
Геаграфічныя каардынаты:	50°56′55″ пн. ш. 30°52′52″ у. д.
Асьцёр на мапе Ўкраіны Асьцёр
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
https://osterska-gromada.gov.ua/

Знаходзіцца за 43 км ад чыгуначнай станцыі Бобрык на лініі Кіеў — Бахмач. Прыстань.

Гісторыя

• 1098: першыя згадкі ў Аповесьці мінулых часоў.
• ХII стагодзьдзе: фартэцыя Пераяслаўскага княства, зваўся городцом Вострьским.
• 1240: пацярпеў ад набегу Арды.
• 1356: увайшоў у склад Вялікага Княства Літоўскага.
• 1471: у Кіеўскім ваяводзтве.
• пачатак ХVI стагодзьдзя: перайшоў у валоданьне віленскага ваяводы А. Гаштольда, які збудаваў у месьце магутны замак і шэраг храмаў.
• 1569: згодна з умовамі Люблінскай уніі апынуўся ў Каралеўстве Польскім, цэнтар староства.
• 1635: у Чарнігаўскім ваяводзтве.
• 1662: атрымаў Магдэбурскае права.
• 1667: згодна з Андрусаўскім замірэньнем трапіў пад уладу Маскоўскай дзяржавай.
• 1802: у Чарнігаўскай губэрні.
• 1803: цэнтар павету.

Насельніцтва

• 1896 год — 4752 чал. (2362 мужчынаў і 2390 жанчын), зь іх паводле стану: шляхты 89, ганаровых грамадзянаў і купцоў 167, духоўнага стану 21, мяшчанаў 3791, вайсковага стану 428, сялянаў 219, іншых станаў 37; пводле вызнаньня: праваслаўных 3580, раскольнікаў 62, каталікоў 25, пратэстантаў 14, юдасітаў 1013, магамэтанаў 18, іншых вызнаньняў 40.^[2]
• 2009 год — 6524 чал.

Славутасьці

• Гарадзішча
• Уваскрэсенская царква (1845—1857)
• Юрава бажніца (ХІ ст.)