Валынскае ваяводзтва
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Валынскае ваяводзтва[a] — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Вялікім Княстве Літоўскім (з 1569 року ў складзе Каралеўства Польскага). Сталіца — места Луцак.
.jpg)
Remove ads
Сымболіка
Ваяводзкая харугва была карычневага колеру з выяваю Пагоні (або зямельнага гербу — простага белага крыжа) у белым полі[1].
Гісторыя
Утварылася паводле адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформы (1565—1566) на аснове Валынскай зямлі[1].
У 1569, згодна з умовамі Люблінскай уніі, апынулася пад уладай Каралеўства Польскага.
У выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай (1772) паўднёва-заходняя частка Крэменецкага павету адыйшла да Аўстрыі. У 1793, па другім падзеле Рэчы Паспалітай, палова ваяводзтва апынулася пад уладай Расейскай імпэрыі. Таго ж року са складу Валынскага вылучылі Ўладзімераўскае ваяводзтва.
У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795) спыніла сваё існаваньне.
Remove ads
Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел
Падзялялася на тры паветы: Луцкі, Уладзімераўскі і Крэменецкі.
Ваяводзкі соймік праводзіўся ў Луцку, тамака ж склікалася паспалітае рушаньне. Павятовыя соймікі праходзілі ў Луцку, Уладзімеры ды Крэменцы.
Мясцовая шляхта абірала шасьцёх паслоў на Вальны сойм Рэчы Паспалітай Абодвух Народаў.
Ураднікі
У Сэнаце Рэчы Паспалітай Валынскае ваяводзтва мела двух сьвецкіх прадстаўнікоў — ваяводу і кашталяна, а таксама духоўнага — біскупа.
Заўвагі
Крыніцы
Літаратура
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads