Валянцін Гафт

Валянцін Гафт (па-расейску: Валентин Иосифович Гафт; 2 верасьня 1935, Масква — 12 сьнежня 2020^[4], в. Жаваранкі Адзінцоўскі раён, Маскоўская вобласьць) — расейскі актор тэатру і кіно. Народны артыст РСФСР (1984).

Валянцін Гафт
Дата нараджэньня	2 верасьня 1935(1935-09-02)
Месца нараджэньня	Масква, СССР
Дата сьмерці	12 сьнежня 2020(2020-12-12)[1] (85 гадоў)
Месца сьмерці	Жаваранкі[d], Адзінцоўская гарадзкая акруга[d], Маскоўская вобласьць, Расея[2]
Месца пахаваньня	Траякураўскія могілкі[d][3]
Месца вучобы	Школа-студыя пры Маскоўскім мастацкім тэатры[d] (1957)
Занятак	актор, паэт, тэатральны рэжысэр, сьпявак, мэмуарыст
Узнагароды	Залаты арол[d]
IMDb	ID nm0300781
Подпіс
Валянцін Гафт у Вікісховішчы

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся ў жыдоўскай сям’і, якая прыехала ў Маскву з Прылукаў.

Скончыў Школу-студыю МХАТ (1957). Працаваў у маскоўскіх тэатрах імя Массавету, на Малой Броннай, імя Ленінскага камсамолу, Сатыры, з 1969 году ў тэатры «Сучасьнік».

Творчая манэра Гафта вызначалася тонкай псыхалягічнай прапрацоўкай вобразаў, інтэлектуальнай вастрынёй і іроніяй, якая набліжалася да вострага сарказму: Глумаў («Балалайкін і К°» паводле М. Салтыкова-Шчадрына), Вяршынін («Тры сястры» А. Чэхава), Рахлін («Кот хатні сярэдняй пушыстасьці» У.Вайновіча і Р. Горына), Джордж («Хто баіцца Вірджыніі Вулф?» Э. Олбі) і інш.

З 1956 году здымаўся ў кіно: «Забойства на вуліцы Дантэ» (1956), «Кентаўры», «Гараж», «Зладзеі ў законе», «Нябёсы запаветныя», «Вітаю, я ваша цётка», здымаўся ў тэлевізійных пастаноўках. Аўтар вершаў і эпіграмаў.

Улетку 2019 году Гафт перажыў інсульт. Ягоны сябар Міхаіл Лявіцін сказаў, што аднаўленьне актора ішло павольна. 12 сьнежня 2020 году ён памёр. Пахаваюць артыста 15 сьнежня на Траякураўскіх могілках Масквы.